Η αρνητική μόδα της εποχής με τους ψευτοϊδιοκτήτες περιοχών όπου θα εγκατασταθούν αιολικά πάρκα είναι άλλη μια σύγχρονη ελληνική πατέντα-μάστιγα: κάποιοι επιτήδειοι μαθαίνουν ότι σε ένα βουναλάκι στο... τέρμα του πουθενά θα εγκατασταθεί μελλοντικά αιολικό πάρκο. Βρίσκουν λοιπόν δυο-τρεις ηλικιωμένους, συνήθως βοσκούς της περιοχής, τους χαρακτηρίζουν μάρτυρες και προσπαθούν να καταγράψουν την περιοχή ως δική τους από την εποχή του προπάππου τους.
Εν τω μεταξύ το τοπικό δασαρχείο έχει χαρακτηρίσει την περιοχή δημόσια, μη δασική και μη προστατευόμενη. Στη συνέχεια οι ψευτοϊδιοκτήτες πηγαίνουν στους υποψήφιους επενδυτές και ζητούν χρήματα (μιλάμε για ταρίφες από 100 ως 500.000 ευρώ!) ώστε να μη διεκδικήσουν τη δήθεν ιδιόκτητη περιοχή. Κάποιοι από τους επενδυτές κουρασμένοι από τη γραφειοκρατία και για μην έχουν άλλα μπλεξίματα, υποκύπτουν στον εκβιασμό και πληρώνουν ενώ αυτοί που δεν συμβιβάζονται καταλήγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και χάνουν τουλάχιστον ένα εξάμηνο επιπλέον.
Το σύνολο των φορέων των ΑΠΕ και των περιβαλλοντικών οργανώσεων μέμφονται το ίδιο το κράτος, που αντί να λειτουργεί ως συντεταγμένη πολιτεία, χωρίζεται σε τσιφλίκια και αντίπαλα «κρατίδια», ένα για κάθε συναρμόδιο υπουργείο. Κάθε υπουργός και το υπουργείο του ερμηνεύουν και εφαρμόζουν στην πράξη αποσπασματικά και κατά το δοκούν τη σχετική νομοθεσία για τις ΑΠΕ. Τελικό αποτέλεσμα είναι η ασυνεννοησία, η επικάλυψη αρμοδιοτήτων, η αντιφατικότητα των αποφάσεων, η αλληλοαναίρεση. Οι ευθύνες της ΡΑΕ δεν είναι μικρές στην υπόθεση: εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο η Ρυθμιστική Αρχή θα έπρεπε να είχε ξεκαθαρίσει ένα σημαντικό ζήτημα, δηλαδή ποιες επενδύσεις στα αιολικά έχουν εύκολη ή δυνητική πρόσβαση στο δίκτυο της ΔΕΗ ώστε να προωθηθούν κατά προτεραιότητα και ποιες αιτήσεις αιολικών πάρκων χρειάζονται ξεχωριστές επενδύσεις για να συνδεθούν με το σύστημα της ΔΕΗ και οι οποίες μπορούν να καθυστερήσουν ώσπου να φτιαχτεί η σχετική υποδομή.
Πηγή άρθρου: Απόσπασμα από Το Βήμα online 19/07/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου