ΤΟ ΑΙΟΛΙΚΟ ΦΕΣΙ

Η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων όπως είναι πλέον γνωστό, οφείλεται αποκλειστικά στις επιδοτήσεις της Ε.Ε. και όχι στις κοινωνικές ανάγκες. Δυστυχώς τα χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών δεν επενδύονται στους τομείς εξοικονόμησης της ενέργειας αλλά σε ασήμαντες αποδοτικά πηγές ενέργειας, με υψηλή μεταβλητότητα, όπως είναι οι ανεμογεννήτριες. Αν και οι έρευνες, οι μελέτες αποδεικνύουν ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ή να περιορίσουν σε σημαντικό βαθμό τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια, αυτές συνεχίζουν να παρουσιάζονται από τους διάφορους επιστήμονες ως ιδανικές λύσεις στο πρόβλημα του θερμοκηπίου.

Τα τεράστια κονδύλια που δίνονται στις « πράσινες επενδύσεις» αδειάζουν τα ευρωπαϊκά ταμεία, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον, στη ποιότητα ζωής των πολιτών αλλά και στην ίδια την συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι οργανωμένες πλέον αντιδράσεις των πολιτών σε όλη πλέον την Ευρώπη, έχουν βάλει σε πολλές περιπτώσεις, φραγμό στα σχέδια των εταιρειών που δραστηριοποιούνται κυρίως στο χώρο αιολικής ενέργειας. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, έχουν αρχίσει ήδη να αφυπνίζονται οι πολίτες, παρά την ανελέητη παραπληροφόρηση μέσω των ΜΜΕ σχετικά με τις «δήθεν ωφέλειες των ανεμογεννητριών», που δέχονται σε καθημερινή βάση. Τελευταία μάθαμε ότι ο Διαχειριστής του Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) θα εισηγηθεί ένα ιδιαίτερα αυξημένο τέλος για τις ΑΠΕ, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, για να επεκταθεί κυρίως η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων και των φωτοβολταϊκών. Οι αυξημένοι φόροι που θα πληρώνουμε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, έχουν προβληματίσει ήδη πολλούς συμπολίτες μας. Αξίζει για του λόγου το αληθές, να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 28/07/2009 από το ΒΗΜΑ online. Τα παραπέρα σχόλια είναι δικά σας……..

TO BHMA on line
"Πράσινος φόρος" στον λογαριασμό της ΔΕΗ
Εισήγηση για πενταπλασιασμό του ειδικού τέλους ώστε να πριμοδοτηθούν οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας

ΡΕΠΟΡΤΑΖ Α.Γ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ

Τα νοικοκυριά θα κληθούν τελικά να πληρώσουν την επιβάρυνση για την απαραίτητη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων και των άλλων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη χώρα μας. Ο Διαχειριστής του Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) προτείνει τον πενταπλασιασμό του ειδικού τέλους υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) που σήμερα είναι 0,12% και επιβάλλεται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, έτσι ώστε να πριμοδοτηθούν οι επενδύσεις στην «πράσινη ενέργεια» και κυρίως τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά πάρκα. Όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα έχουν «κολλήσει» σημαντικές επενδύσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ που αφορούν ώριμα έργα ΑΠΕ, λόγω μιας σειράς προβλημάτων όπως η γραφειοκρατία, η πολυνομία, η τοπική διαφθορά και η καχυποψία αρκετών κοινωνιών, αλλά και η αδυναμία πρόσβασης στο δίκτυο της ΔΕΗ επειδή δεν υπάρχουν οι σχετικές καλωδιακές επενδύσεις. Το τελευταίο εξάμηνο το υπουργείο Ανάπτυξης έχει κάνει φιλότιμες προσπάθειες, τόσο θεσμικά όσο και πρακτικά, για να ξεκολλήσουν οι επενδύσεις αυτές αλλά παραμένει το ουσιαστικό πρόβλημα για το πώς και με τι ποσά θα αποπληρωθούν οι παραγωγοί ανανεώσιμης ενέργειας την τρέχουσα περίοδο. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται η εισήγηση του ΔΕΣΜΗΕ, που ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνει τον πενταπλασιασμό του τέλους για να βρεθούν οι πόροι αποπληρωμής. Πάντως το «τέλος ΑΠΕ» παραμένει μικρή χρέωση στο σύνολο ενός λογαριασμού της ΔΕΗ που περιλαμβάνει εκτός από το κόστος ενέργειας, δημοτικά τέλη και φόρους, το τέλος ακίνητης περιουσίας και τη χρέωση της ΕΡΤ. Σήμερα το «τέλος ΑΠΕ» είναι 0,3 ευρώ ανά μεγαβατώρα κατανάλωσης και, σύμφωνα με την εισήγηση του ΔΕΣΜΗΕ, θα πρέπει να αυξηθεί στο 1,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Δηλαδή σε ένα νοικοκυριό με κατανάλωση στις 2.000 κιλοβατώρες, το τέλος που σήμερα ανέρχεται στα 60 λεπτά θα αυξηθεί στα 3 ευρώ. Τα επόμενα πέντε χρόνια όμως, λόγω της αυξανόμενης ένταξης των φωτοβολταϊκών που έχουν και τη μεγαλύτερη εγγυημένη τιμή, ως 400 ευρώ τη μεγαβατώρα, θα πρέπει να επιβληθούν νέες αυξήσεις. Το ειδικό τέλος τροφοδοτεί τον λογαριασμό μέσω του οποίου εξοφλούνται οι παραγωγοί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι οποίοι για ευκολότερη διείσδυση στην αγορά έχουν εγγυημένη επιδοτούμενη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν. Έτσι διευκολύνονται οι επενδύσεις και η χρηματοδότηση των έργων ανανεώσιμης ενέργειας, καθώς δεν χρειάζεται να συμμετέχουν στις καθημερινές δημοπρασίες της ελεύθερης αγοράς ηλεκτρισμού. Για παράδειγμα εφέτος οι αιολικοί παραγωγοί λαμβάνουν σταθερή τιμή στα 80,14 ευρώ ανά μεγαβατώρα την ίδια στιγμή που η Οριακή Τιμή του Συστήματος (ΟΤΣ) από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο κυμάνθηκε μεταξύ 42,9 και 63,8 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Το τέλος συνήθως καλύπτει τη διαφορά που έχει προκύψει μεταξύ χαμηλής οριακής τιμής και της υψηλότερης τιμής της επιδότησης. Αντίθετα πέρυσι ήταν μικρότερο, καθώς η οριακή τιμή ήταν σημαντικά αυξημένη και κυμάνθηκε μεταξύ 73 και 105 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Η απόφαση για τον καθορισμό του ύψους της επιβάρυνσης θα εκδοθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) η οποία και αναμένει την επίσημη εισήγηση του ΔΕΣΜΗΕ.

Χωροταξικό Σχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ): Μια σπουδαία ευκαιρία, μία μεγάλη απογοήτευση

Πρόσφατα έγινε Νόμος του Κράτους το Χωροταξικό Σχέδιο για τις ΑΠΕ. H προώθηση των ΑΠΕ αποτελεί σαφέστατα μια ελπιδοφόρα οικολογική πολιτική. Ενώ, όμως, κάθε περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένος πολίτης θα ανέμενε ότι η πολιτική ανάπτυξης των ΑΠΕ θα συμβάδιζε και θα συμπλήρωνε μια συνολικότερη πολιτική για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία της Φύσης, το συγκεκριμένο Χωροταξικό Σχέδιο, όχι απλά δεν υπηρετεί αυτούς τους στόχους αλλά σε πολλές περιπτώσεις έρχεται σε αντιπαράθεση με αυτούς. Πιο συγκεκριμένα:

* δε συνδέεται, σε καμία περίπτωση, με την επιτακτική ανάγκη για μια συνολική πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας και ενθάρρυνσης της χωρικής αποκέντρωσης των ΑΠΕ, σε συμφωνία με τις ανάγκες κάθε τόπου. Συνδέει την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ αποκλειστικά με την ενίσχυση του κεντρικού συστήματος και προωθεί το γνωστό συγκεντρωτικό μοντέλο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας

* παρακάμπτει και υπονομεύει Κοινοτικές Οδηγίες που αποτελούν τη βάση της Ευρωπαϊκής πολιτικής Διατήρησης της Φύσης, όπως είναι η Οδηγία 79/409/ΕΟΚ, με την οποία θεσμοθετούνται οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ) και η Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, με την οποία θεσμοθετούνται οι προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA 2000. Χρησιμοποιώντας προσχηματικές διατάξεις «προστασίας», επιτρέπει και προωθεί την εγκατάσταση μεγάλου μεγέθους αιολικών πάρκων σε μικρά νησιά, βραχονησίδες, βουνά, δάση και δασικές εκτάσεις, που αποτελούν τα τελευταία και πλέον κρίσιμα καταφύγια άγριας ζωής της Ελλάδας. Παράλληλα, καμία μέριμνα δεν υπάρχει για τις περιοχές που βρίσκονται πάνω στους μεταναστευτικούς διαδρόμους των πτηνών. Αντίθετα αποκλείει τη γεωργική γη όπου η εγκατάσταση θα ήταν ευκολότερη και τα δίκτυα κοντά

* παραβλέπει το γεγονός ότι τα μεγάλου μεγέθους αιολικά πάρκα που προωθεί το Χωροταξικό Σχέδιο είναι ασύμβατα με το μέτρο και τη μικρή κλίμακα του ελληνικού τοπίου. Μεταξύ άλλων, επιτρέπει να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες σε κορυφογραμμές και κοντά σε αξιόλογες ακτές και παραλίες. Στα νησιά, ειδικότερα, που αποτελούν οικολογικές και κοινωνικές μονάδες με σαφείς και ευδιάκριτους περιορισμούς, ο σχεδιασμός για τις ΑΠΕ αγνοεί παντελώς την έννοια της «φέρουσας ικανότητας». Συγχρόνως, η διαφορετική μεταχείριση συνδεδεμένων και μη νησιών είναι χαρακτηριστικό της έλλειψης χωροταξικής στρατηγικής. Πέραν του «ποσοστού κάλυψης» δεν λαμβάνονται υπόψη άλλοι όροι, που θα επέτρεπαν να αντιμετωπιστεί συνολικά το θέμα της φέρουσας ικανότητας. Για παράδειγμα, θα έπρεπε να εξετάζεται το πόσες ανεμογεννήτριες, πόσα φωτοβολταϊκά, πόσα υδροηλεκτρικά, γεωθερμικά, κυματικά κ.ά., αθροιστικά, μπορεί ένας τόπος να χωρέσει. Κοινωνικά πάλι αν εξαντληθούν τα όποια όρια από τους μεγαλοεπενδυτές, τι θα παραμείνει στις τοπικές κοινωνίες ώστε να προβούν σε εκμετάλλευση των ΑΠΕ για το δικό τους όφελος;

* επιβάλλει μια μονοδιάστατη εφαρμογή των ΑΠΕ που βασίζεται κυρίως στην αιολική ενέργεια, ενώ ορίζει τη συνεισφορά των υπόλοιπων ΑΠΕ (π.χ ηλιακή, γεωθερμία, βιομάζα, κυματική, κλπ) σε δυσανάλογα μικρά επίπεδα. Οι ανεμογεννήτριες δεν υποκαθιστούν τις λιγνιτικές θερμοηλεκτρικές μονάδες (που ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στη χώρα μας) και λειτουργούν, στην καλύτερη περίπτωση, συμπληρωματικά, καθώς ο άνεμος είναι μια ανεξέλεγκτη και χρονικά μεταβαλλόμενη σε όλες της τις παραμέτρους πηγή ενέργειας, που μπορεί να ακινητοποιήσει τις ανεμογεννήτριες ακόμα και για μέρες. Χαρακτηριστικές είναι οι αντιδράσεις στη Γερμανία όπου παρόλη την γενικευμένη εγκατάσταση ανεμογεννητριών, με όσα συνεπάγεται, δεν έχει κλείσει κανένας θερμοηλεκτρικός σταθμός (Darmstadt Manifesto, Spiegel March 2004)

* αγνοεί επιδεικτικά τις δεκάδες καταθέσεις απόψεων και αντιρρήσεων των τοπικών και όχι μόνο φορέων που εκφράστηκαν κατά τη δημόσια διαβούλευση, καθώς οι αλλαγές από το αρχικό Σχέδιο είναι ελάχιστες και προς την αντίθετη κατεύθυνση, με ευνοϊκές «φωτογραφικές» ρυθμίσεις για συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια

Το Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου, που περιλαμβάνει τοπικούς Συλλόγους από νησιά του Αιγαίου καθώς και φυσικά πρόσωπα, εκφράζει την αντίθεση του στο συγκεκριμένο Σχέδιο και προσβλέπει σε μία πολιτική για τις ΑΠΕ η οποία:

* θα αποτελεί τμήμα ολοκληρωμένης πολιτικής εξοικονόμησης ενέργειας και θα περιλαμβάνει σαφείς στόχους μείωσης κατανάλωσης ενέργειας στους τομείς των μεταφορών, των κατασκευών-οικοδομών (η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί για τη μη συμμόρφωση με την Κοινοτική Οδηγία 2002/91/ΕΚ σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων) και στον οικιακό τομέα

* θα σέβεται την κείμενη νομοθεσία προστασίας της Φύσης και θα προφυλάσσει τις περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων μεγάλης κλίμακας, ενώ παράλληλα θα λαμβάνει υπόψη της κρίσιμες οικολογικές έννοιες όπως η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων και η οικολογία τοπίου

* θα προωθεί την αποκέντρωση της παραγωγής ενέργειας, με την εγκατάσταση συστημάτων ΑΠΕ μικρής κλίμακας, διεσπαρμένων στην περιφέρεια, αλλά και ορθολογικά κατανεμημένων μεταξύ των διαφόρων μορφών ΑΠΕ

* θα προωθεί την σταδιακή μετάβαση της διαχείρισής της ενεργειακής πολιτικής στους πολίτες και τις τοπικές κοινωνίες συνδέοντας ταυτόχρονα την παραγωγή με την κατανάλωση

* για μεγαλύτερης κλίμακας εφαρμογές επιλέγει πλωτά αιολικά πάρκα. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η πολιτεία επιλέγει να ρίξει μέσα σε ένα απαράδεκτα σπάταλο, αντιαποδοτικό και ρυπογόνο ενεργειακό ισοζύγιο, λίγη μαζικά παραγόμενη «πράσινη ενέργεια» με πενιχρά και βραχυπρόθεσμα οφέλη (με ετήσια αύξηση κατανάλωσης 3% θα συνεχίσουμε να οπισθοδρομούμε)

Οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι επενδυτές, στα σχέδια άλλωστε των οποίων φαίνεται να βασίστηκε το εν λόγω νομοσχέδιο. Προσομοιάζει λοιπόν η περίπτωση με κάποιον που ενώ πρέπει για λόγους υγείας να κάνει δίαιτα (διαχείριση της ζήτησης), εκείνος επιλέγει να τρώει βουλιμικά (ισχύον πρότυπο κατανάλωσης) και κατόπιν παίρνει ένα «χαπάκι για τη χοληστερίνη» (αιολικά πάρκα) και αποκοιμίζει έτσι τη συνείδησή του. Πλην όμως του ατελέσφορου χαρακτήρα του το όλο εγχείρημα έχει και τεράστιες συνέπειες σε τοπικό επίπεδο, όπως έχει καταδειχθεί.

Επιτέλους, η επιτακτική ανάγκη για προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την ανυπαρξία ολοκληρωμένης και εναλλακτικής εθνικής ενεργειακής πολιτικής και την πρόκληση νέων οικολογικών και κοινωνικών ανισοτήτων.

Το παραπάνω άρθρο αν και δημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2008 από το Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου, θα βρίσκεται πάντοτε στην επικαιρότητα, όσο δεν λαμβάνονται αποτελεσματικές λύσεις. Με άλλα λόγια, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι επιδοτούμενες «πράσινες επενδύσεις» και ειδικότερα στο τομέα της αιολικής ενέργειας, εξυπηρετούν πρωτίστως τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών. Συνεπώς είναι απόλυτα δικαιολογημένες οι πανελλαδικές αντιδράσεις των πολιτών και συλλογικών φορέων, ενάντια στην ασύδοτη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων, ιδιαίτερα στα μικρής κλίμακας ευαίσθητα οικοσυστήματα, όπως είναι τα νησιά. Το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ, η ΡΑΕ η ΕΛΕΤΑΕΝ και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι φορείς οφείλουν να αναθεωρήσουν τη στάση τους, να προστατεύσουν το φυσικό περιβάλλον και να διασφαλίσουν τη ποιότητα ζωής των κατοίκων. Ήδη στην Ε.Ε. ετοιμάζεται κοινοτική οδηγία που θα απαγορεύει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο χερσαίο χώρο (ιδιαίτερα πάνω στα βουνά) και θα επιτρέπει κυρίως στο θαλάσσιο χώρο εξαιτίας των γενικευμένων αντιδράσεων – δικαστικών προσφυγών των πολιτών εναντίων των εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Δεν μπορεί όμως η Ε.Ε. να καταργήσει τις ανεμογεννήτριες επειδή έχουν επενδυθεί τεράστια κεφάλαια στο χώρο της αιολικής ενέργειας. Ως ενεργοποιημένοι πολίτες υποστηρίζουμε και εμείς ότι η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων, πρέπει να γίνεται στο θαλάσσιο χώρο. Σε αυτή τη περίπτωση μπορούν να επιλεγούν κυρίως οι παράκτιες μη κατοικήσιμες περιοχές, όπως έχει ξεκινήσει να γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, μετά τις οργανωμένες αντιδράσεις των πολιτών και συλλογικών φορεών. Επιπλέον και κάποιες βραχονησίδες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, υπο τη προϋπόθεση να μην αποτελούν καταφύγια άγριας ζωής για τις μεσογειακές φώκιες, τα δελφίνια, τις θαλάσσιες χελώνες και άλλων προστατευόμενων ειδών. Οι επιδοτούμενοι όμως «πράσινοι επενδυτές» δεν το επιχειρούν, επειδή το κόστος εγκατάστασης των ανεμογεννητριών στο θαλάσσιο χώρο, μαζί με όλα τα απαραίτητα έργα υποδομής-ανωδομής, θα τους ανεβάσει το κόστος και κατά συνέπεια θα μειώσει τα κέρδη τους. Για αυτό συνεχίζουν και επιλέγουν την ευκολότερη λύση του «ξεκοιλιάσματος» των κορυφογραμμών των βουνών, αδιαφορώντας για τις ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο φυσικό τοπίο και στη ποιότητα ζωής των πολιτών……

Οι ΑΠΕ δεν είναι λύση για μία καταναλωτική κοινωνία

Άρθρο του TED TRAINER, Πανεπιστημίου του New South Wales (Αυστραλία)

Ξαφνικά ως κύριο θέμα στις εφημερίδες προβάλλονται η ενέργεια και τα αέρια του θερμοκηπίου. Όλοι γνωρίζουν ότι πρέπει να γίνουν σημαντικά βήματα. Τι βήματα λοιπόν? Προφανώς να στραφούμε σε τεχνολογίες που θα μας απαλλάξουν από τα προβλήματα … χωρίς βέβαια να κινδυνεύσει η οικονομία.
Δύσκολα θα έβρισκε κανείς μια πιο αυτονόητη και αδιαμφισβήτητη υπόθεση από το ότι θα μπορούσαμε εύκολα να αντικαταστήσουμε τα ορυκτά καύσιμα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και έτσι η καπιταλιστική καταναλωτική κοινωνία να συνεχίσει χαρούμενη στο δρόμο της ανάπτυξης και της απεριόριστης συσσώρευσης πλούτου. Υπάρχουν όμως βάσιμα επιχειρήματα ότι αυτή η υπόθεση είναι εσφαλμένη. Ακολουθεί μία περίληψη του βιβλίου μου που θα εκδοθεί σύντομα με τίτλο «Οι Ανανεώσιμες ενέργειες δεν μπορούν να συντηρήσουν την καταναλωτική κοινωνία.» [1]
Τα όρια της ανανεώσιμης ενέργειας σπάνια εξετάζονται, ειδικά από αυτούς που ασχολούνται με αυτήν. Οι λόγοι είναι ιδεολογικοί. Κανείς δεν τολμά καν να σκεφτεί ότι οι πηγές αυτές ίσως να μην μπορούν να στηρίξουν τα ολοένα και πιο υψηλά κριτήρια διαβίωσης και την ανεξέλεγκτη οικονομική ανάπτυξη.
Πρέπει κανείς την συζήτηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να την χωρίσει σε δύο μέρη, το ένα σε σχέση με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και το άλλο με τα υγρά καύσιμα.

1. ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Υπάρχουν πολλές ανανεώσιμες πηγές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, οι τρεις κυριότερες όμως είναι η αιολική, η ηλιακή θερμική και τα φωτοβολταικά .
α) Αιολική Ενέργεια
Η εξέταση αιολικών χαρτών μας δείχνει ότι η ετήσια ποσότητα της διαθέσιμης αιολικής ενέργειας μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από την ζήτηση, το θέμα όμως είναι πόση από την ενέργεια αυτή μπορεί να συλλέξει κανείς λόγω του προβλήματος της μεταβλητότητας δηλαδή ότι μπορεί να φυσάει πολύ ή και καθόλου. Στο παρελθόν πίστευαν ότι για ακριβώς αυτό το λόγο η αιολική ενέργεια μπορεί να καλύψει μέχρι το 25% της ζήτησης. Όμως οι Γερμανοί που έχουν περισσότερες ανεμογεννήτριες από οποιαδήποτε άλλη χώρα και οι Δανοί πού έχουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή της αιολικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού αντιμετωπίζουν πρόβλημα ενσωμάτωσης της αιολικής ενέργειας στο δίκτυο όταν η αιολική ενέργεια καλύπτει μόνο το 5% της ζήτησης[2].
Μια α/γ σε καλή περιοχή μπορεί να λειτουργεί στο 33% της μέγιστης δυναμικότητας της, αλλά αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει ολόκληρο το αιολικό σύστημα. Ο Sharman αναφέρει ότι ακόμα και στη Δανία το 2003 η μέση παραγωγή του αιολικού συστήματος ήταν 17% της μέγιστης δυναμικότητας και αρκετούς μήνες έπεφτε ακόμα και στο 5%. Η έκθεση E.On Netz για την Γερμανία , τη χώρα με τις περισσότερες ανεμογεννήτριες επίσης αναφέρει ότι 2003 η μέση παραγωγή ήταν 16% της μέγιστης δυναμικότητας και αρκετούς μήνες έπεφτε στο 5%. Να σημειώσουμε εδώ ότι το 2003 θεωρήθηκε καλή χρονιά.
Άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι επειδή μερικές φορές δεν φυσάει καθόλου , σε ένα σύστημα όπου η αιολική ενέργεια καλείται να καλύψει μεγάλο μέρος της ζήτησης, πρέπει να υπάρχει back-up από άλλες πηγές ίση με αυτήν που θα παραγόταν κανονικά από την αιολική ενέργεια. Η έκθεση E.On Netz ανέφερε το ίδιο πρόβλημα που διαπιστώθηκε στην Γερμανία. Άρα άμα φτιάξουμε πολλά αιολικά πάρκα ίσως χρειαστεί να κατασκευάσουμε αντίστοιχο αριθμό πυρηνικών εργοστασίων ή εργοστασίων που λειτουργούν με λιθάνθρακα ή φυσικό αέριο τα οποία θα χρησιμοποιούμε όταν δεν φυσάει. Αυτό σημαίνει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι απλά εναλλακτικές, δεν μπορούμε να βασιστούμε απόλυτα σε αυτές για να αυξήσουμε την ισχύ της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Ίσως τελικά χρειαστεί να κατασκευάσουμε δύο ή ακόμα και τέσσερα ξεχωριστά συστήματα( αιολικό, φωτοβολταικό, ηλιακό θερμικό και πυρηνικό/λιθανθρακικό) το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να καλύψει μεγάλο μέρος ή και όλη την ζήτηση, και ένα μέχρι και τρία από τα συστήματα αυτά να μην είναι συνεχώς σε λειτουργία. Αυτό βεβαίως θα ήταν πολύ ακριβό.
Επίσης, τα δίκτυα μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να επεκταθούν και να ενισχυθούν για να μπορούν να δεχθούν και να διανείμουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγονται όταν έχει δυνατούς ανέμους. Τα εργοστάσια λιθάνθρακα ή οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα. Όλες αυτές λοιπόν οι πρόσθετες δαπάνες θα πρέπει να συνυπολογιστούν για να εκτιμήσουμε το συνολικό κόστος των συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Οι Davey and Coppin [3] πραγματοποίησαν μελέτη για το πώς θα ήταν αν υπήρχε σύστημα αιολικών πάρκων σε έκταση 1,500 km στην Νοτιοανατολική Αυστραλία . Ο Coppin επισημαίνει ότι σε αυτή την συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει καλύτερο αιολικό δυναμικό από ότι στην Ευρώπη. Η τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε όλη αυτή την περιοχή θα μείωνε σημαντικά την μεταβλητότητα/διακύμανση της παραγόμενης ηλεκτρικής ισχύος αλλά παρόλα αυτά αυτή θα παρέμενε και πάλι σε υψηλά επίπεδα. Για ημέρες ολόκληρες μπορεί να είχε άπνοια σε όλη την περιοχή. Η δική μου ερμηνεία του Σχήματος 3 είναι ότι όλο το σύστημα θα παρήγαγε στο 26% της δυναμικότητας του το 30% του χρόνου, ενώ στο 20% του χρόνου θα παράγει στο 20% της δυναμικότητας. Ένα είναι σίγουρο, ότι ένα σύστημα με πολλές ανεμογεννήτριες θα πρέπει να έχει ως back-up ένα άλλο μεγάλο και πολύ αξιόπιστο σύστημα που θα το χρησιμοποιούσαμε για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όταν δεν αποδίδουν οι ανεμογεννήτριες ( και φυσικά θα υπήρχε πάλι σημαντική εκπομπή αερίων των θερμοκηπίων.)
Αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας;
Tα προβλήματα μεταβλητότητας και ενσωμάτωσης στο δίκτυο θα μπορούσαν να ξεπεραστούν εάν ο ηλεκτρισμός μπορούσε να αποθηκευτεί σε μεγάλες ποσότητες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει τώρα και ικανοποιητικές λύσεις δεν προβλέπονται. Η καλύτερη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσει κανείς την ηλεκτρική ενέργεια για να αντλήσει το νερό σε dcams, και την ηλεκτρική αυτή ενέργεια να την χρησιμοποιήσει αργότερα. Αυτό γίνεται μεν αλλά οι δυνατότητες είναι περιορισμένες. Τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια παράγουν 7-10% της ζητούμενης ηλεκτρικής ενέργειας πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αυξηθεί η προσφορά σε ηλεκτρική ενέργεια.

β) Φωτοβολταικά συστήματα
Το μεγάλο πρόβλημα με τα φωτοβολταικά είναι ότι και αυτά αποτελούν μία διαλείπουσα πηγή ενέργειας και η πιθανή συνεισφορά τους στο σύστημα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα συνεχίσει να είναι περιορισμένη όσο δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης σε μεγάλη κλίμακα. Όσο και αν πέσει η τιμή τους , δεν αλλάζει το γεγονός ότι για 16 ώρες την ημέρα δεν παράγουν απολύτως τίποτα , όπως επίσης και όταν για ημέρες συνεχόμενες έχει πολλά σύννεφα. Είναι καλό ( αν και ακριβό όταν διοχετεύει το πλεόνασμα από τις στέγες των σπιτιών σε ένα δίκτυο που βασίζεται στον λιγνίτη και όταν αντλεί ηλεκτρική ισχύ από το δίκτυο τη νύχτα. Αυτό όμως μπορεί να συμβεί μόνο όταν λειτουργούν συνεχώς πολλά πυρηνικά ή λιγνιτικά εργοστάσια λειτουργώντας έτσι ως μία τεράστια μπαταρία στην οποία τα φωτοβολταικά συστήματα μπορούν να στείλουν το πλεόνασμά τους.

γ) Ηλιακά θερμικά συστήματα
Μετά την ηλιακή η δεύτερη καλύτερη επιλογή για την Ευρώπη είναι τα ηλιακά θερμικά συστήματα στην περιοχή της Σαχάρας. Θα υπάρχουν βέβαια σημαντικές απώλειες κατά την μεταφορά αλλά το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι αποθηκεύουν την ενέργεια με τη μορφή θερμότητας που παράγει και μεταφέρει θερμότητα όταν υπάρχει ανάγκη. Οι δυνατότητες όμως είναι αβέβαιες και το χειμώνα πολύ περιορισμένες. Τα συστήματα με τάφρο δεν είναι αποτελεσματικά όταν δεν έχει μεγάλη ηλιοφάνεια. Ακόμα και στις καλύτερες τοποθεσίες η παραγωγή τον χειμώνα είναι το 20% της καλοκαιρινής παραγωγής. Η ηλιακή ενέργεια το χειμώνα στη Σαχάρα δεν είναι σημαντική, ίσως είναι 6kWh/m/d προς την Λιβύη και την Αίγυπτο όπως επίσης και σε μία μακρινή περιοχή νότια της Μεσογείου. Μετά τον άνεμο, η δεύτερη καλύτερη επιλογή από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα ήταν εργοστάσια ηλιακής ενέργειας στην έρημο Σαχάρα. Βέβαια θα υπάρχει σημαντική απώλεια κατά την μεταφορά αλλά το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι η ικανότητά τους να αποθηκεύσουν την ενέργεια υπό μορφή θερμότητας και στην συνέχεια να παράγουν και να μεταδώσουν τον ηλεκτρισμό όταν αυτός χρειάζεται. Οι δυνατότητες της μεθόδου αυτής είναι άγνωστες και το χειμώνα σίγουρα περιορισμένες. Τα ηλιακά θερμικά συστήματα με τάφρο δεν αποδίδουν όταν έχει ελάχιστη ηλιοφάνεια.
Ακόμα και στις καλύτερες τοποθεσίες η παραγωγή το χειμώνα είναι μόνο 20% της καλοκαιρινής. Το χειμώνα η εμφάνιση του ήλιου δεν είναι καλή, περίπου 6kWh m/d προς την Λιβύη και την Αίγυπτο και πολύ νότια της Μεσογείου.
Tα ηλιακά θερμικά πιάτα έχουν καλύτερη απόδοση από τις τάφρους τον χειμώνα. Είναι όμως πιο ακριβά και το μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι επειδή το κάθε πιάτο ακολουθεί τον ήλιο είναι δύσκολο να μεταφερθεί η θερμότητα μέσω ευέλικτων couplings σε κεντρική γεννήτρια ή αποθήκη. Σε κάθε εστιακό σημείο τοποθετείται Stirling engine generators πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει αποθήκευση της θερμικής ενέργειας για την μετέπειτα παραγωγή ηλεκτρισμού όταν αυτή απαιτείται. Οι κεντρικοί παραλήπτες ή τα συστήματα πύργου μπορούν μεν να αποθηκεύσουν την θερμική ενέργεια αλλά όπως οι τάφροι έχουν μειωμένη απόδοση τον χειμώνα.
Πιθανόν τα ηλιακά θερμικά συστήματα να εγκαθίστανται μόνο σε πολύ θερμές περιοχές , να χρειάζονται σύνδεση με καλώδια μεταφοράς για να μεταφέρεται η ενέργεια σε μεγάλα κέντρα όπου υπάρχει ζήτηση και να μην αποδίδουν τον χειμώνα.
Να καλύψουμε τα κενά με ορυκτά καύσιμα;
Τα όποια κενά υπάρχουν όταν δεν έχει αέρα ή ήλιο θα μπορούσαν να καλυφθούν με την χρήση άνθρακα χωρίς να αυξηθεί σημαντικά το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Δυστυχώς τα κενά είναι πάρα πολύ μεγάλα. Τα σενάρια εκπομπών του IPPC[4] δείχνουν ότι για να διατηρηθεί η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα σε ασφαλές επίπεδο η παγκόσμια κατά κεφαλή χρήση ορυκτών καυσίμων θα πρέπει να πέσει στα 2GT/y. Για τον παγκόσμιο πληθυσμό των 9 δισ. Αυτό σημαίνει ότι η μέση κατά κεφαλή χρήση θα πρέπει να είναι περίπου 11 τόνοι ετησίως. Η ποσότητα αυτή θα παρήγαγε .03ΚW… που ισοδυναμεί με το 3% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού στις πλούσιες χώρες.
Συμπεράσματα για τον ηλεκτρισμό;
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο ενεργειακό μίγμα σε ποσοστό που υπερβαίνει και το 25% σε ορισμένες χώρες αλλά
α) θα πρέπει η ισχύς που εγγυώνται να παράγεται από πυρηνικά ή λιγνιτικά εργοστάσια τα οποία θα χρησιμοποιούνται όταν δεν φυσάει και δεν έχει ηλιοφάνεια και
β) η ποσότητα του λιγνίτη που απαιτείται για την κατάσταση αυτή οδηγεί πάλι στην υπέρβαση των ορίων που έχουν τεθεί για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου.
Υδρογόνο
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που καθιστούν πολύ δύσκολη τη δημιουργία μίας οικονομίας που βασίζεται στο υδρογόνο. Αν χρησιμοποιήσεις τον ηλεκτρισμό να παράγεις υδρογόνο χάνεις το 30% της ενέργειας που θα μπορούσε να είχε παραχθεί. Αν στην συνέχεια συμπιέσεις, αντλήσεις, αποθηκεύσεις και επαναχρησιμοποιήσεις το υδρογόνο , οι απώλειες ενέργειας σε κάθε ένα από τα βήματα αυτά θα ήταν τόσο μεγάλες που τελικά μόνο το 25% της αρχικής ενέργειας θα ήταν διαθέσιμο , για να κινήσει π.χ. τους τροχούς ενός αυτοκινήτου που κινείται με κυψέλες υδρογόνου.

2. ΥΓΡΑ ΚΑΥΣΙΜΑ
Οι περιορισμένες πιθανότητες κάλυψης της ζήτησης υγρών καυσίμων με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ακόμα πιο προφανείς από την χρήση τους στην κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Θα έπρεπε να παραχθεί σε μεγάλη κλίμακα αιθανόλη από βιομάζα . Η επικρατούσα άποψη των ερευνητών και των διαφόρων φορέων είναι ότι στο μέλλον θα μπορούμε να παράγουμε 7GJ αιθανόλης (μετά την αφαίρεση του κόστους παραγωγής ενέργειας) από κάθε τόνο βιομάζας.[5]
Οι άνθρωποι στις πλούσιες χώρες όπως η Αυστραλία χρησιμοποιούν περίπου 128GJ υγρών καυσίμων (πετρέλαιο και αέριο) το χρόνο. Για να παραχθεί η ίδια ποσότητα από αιθανόλη χρειάζονται 16.3 τόνοι βιομάζας κάθε χρόνο.
Πιθανόν η παραγωγή βιομάζας σε πολύ μεγάλη κλίμακα να φτάσει τους 7 τόνους ανά εκτάριο το χρόνο, που σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος θα χρειαζόταν 2,6 εκτάρια γης με βιομάζα για να καλύψει την κατανάλωσή του σε υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο( σε καθαρή αιθανόλη και όχι πρωτοβάθμια ενέργεια. Για να καλυφθούν όμως οι ανάγκες 9+ δις ανθρώπων που θα κατοικούν σύμφωνα με τις προβλέψεις τον πλανήτη μας το 2060 θα χρειαζόμασταν 24 δισεκατομμύρια εκτάρια με φυτείες βιομάζας.
Εδώ υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα… επειδή η συνολική έκταση της γης είναι μόνο 13 δις εκτάρια και η συνολική έκταση δασών ,γεωργικής γης και βοσκοτόπων είναι μόνο περίπου 8 δισεκατομμύρια εκτάρια, στα περισσότερα από τα οποία γίνεται υπερεκμετάλλευση. Ότι υπολογισμούς και αν κάνετε ( ας υποθέσουμε π.χ. ότι θα έχουμε από τις ιτιές που καλλιεργούνται στην Ευρώπη 15 τόνους ανά εκτάριο ανά έτος) θα δείτε ότι είναι εντελώς αδύνατο όλοι οι άνθρωποι στο πλανήτη αν αποκτήσουν τις συνήθειες των πλουσίων χωρών να καταφέρουν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε υγρά καύσιμα από βιομάζα.

3. Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Όλες οι παραπάνω αναφορές δείχνουν πόσο δύσκολο ή και αδύνατο είναι να καλύψει κανείς την παρούσα ζήτηση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό όμως δεν είναι το βασικό πρόβλημα στην αξιολόγηση της ενέργειας που χρειάζεται η καταναλωτική-καπιταλιστική κοινωνία. Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι εάν οι ανανεώσιμες πηγές μπορούν να καλύψουν την μελλοντική ζήτηση ενέργειας σε μια κοινωνία που επιμένει τυφλά και με πάθος να βελτιώνει συνεχώς το επίπεδο διαβίωσης και την οικονομική παραγωγή. Αυτή η εμμονή είναι παράλογη όπως εύκολα καταδεικνύεται.
Eαν 9 δισεκατομμύρια άνθρωποι ήταν να υιοθετήσουν τα καταναλωτικά πρότυπα που υπάρχουν στις πλούσιες χώρες το 2070 δεδομένης της ετήσιας ανάπτυξης του 3% τότε η συνολική παγκόσμια οικονομική παραγωγή θα ήταν 60 φορές μεγαλύτερη από ότι είναι τώρα!
Αυτό όμως που δεν αναγνωρίζεται είναι ότι οι ο τρόπος που ζούμε στον πλούσιο κόσμο έχει οδηγήσει σε υπερβάσεις και δεν είναι βιώσιμος. Η διαπίστωση αυτή βασίζεται σε βάσιμα επιχειρήματα. Το κυριότερο επιχείρημα που αφορά στα αέρια του θερμοκηπίου έχει ήδη περιγραφεί. Το θέμα του ‘αποτυπώματος’ αποτελεί άλλο. Η παραγωγική γη που χρειάζεται ένας Αυστραλός είναι πάνω από 7 εκτάρια. Στην Αμερική χρειάζονται 12 εκτάρια για κάθε άτομο. Όμως η γη που υπάρχει για κάθε άνθρωπο σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι 1,3 εκτάρια και όταν ο πληθυσμός της γης αγγίξει τα 9 δισεκατομμύρια θα είναι 0,8 εκτάρια. Με άλλα λόγια το αποτύπωμα των Αυστραλών είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το μέσο αποτύπωμα του παγκόσμιου πληθυσμού και στο μέλλον θα είναι πολλαπλάσιο(πάνω από 30 φορές ).
Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι τα προβλήματα δεν λύνονται αν δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες μειώσεις στην βιομηχανική/εμπορική παραγωγή και κατανάλωση μέχρι και στο 10% των υφιστάμενων επιπέδων. Δεν υπάρχουν λογικές εξηγήσεις με τη χρήση της τεχνολογικής προόδου , της εξοικονόμησης ενέργειας που θα μας έπειθαν ότι τα προβλήματα θα λύνονταν χωρίς να κινηθούμε προς μία οικονομία με μηδενική ανάπτυξη.
Στο Κεφάλαιο 10 Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ισχυρίζομαι ότι δεν μπορούμε να λύσουμε τα τεράστια παγκόσμια προβλήματα εάν δεν εγκαταλείψουμε το στόχο της ευμάρειας και της ανάπτυξης. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να συντηρούμε την καταναλωτική καπιταλιστική κοινωνία γιατί ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος θα ήταν ανυπολόγιστος και θα εξαντλούνταν οι φυσικοί πόροι. Δεν είναι δυνατόν όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός να γίνει τόσο καταναλωτικός.
Η καταναλωτική καπιταλιστική κοινωνία είναι πολύ άδικη. Επιβάλλει ένα σύστημα αγοράς που παραδίδει το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πλούτου στις επιχειρήσεις και στους καταναλωτές των πλουσίων χωρών. Η οικονομία της αγοράς αναπόφευκτα προσανατολίζει την παραγωγική ικανότητα του Τρίτου Κόσμου προς την κάλυψη των αναγκών των πλουσίων και όχι τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων , της κοινωνίας και των μελλοντικών γενεών. Είναι βέβαιο ότι τα προβλήματα του Τρίτου Κόσμου δεν θα λυθούν αν δεν σταματήσουν οι πλούσιες χώρες να κλέβουν τους πόρους του πλανήτη. Όπως είχε πει κάποτε ο Γκάντι < Οι πλούσιοι πρέπει να ζήσουν πιο απλά έτσι ώστε οι φτωχοί απλά να ζήσουν >. Αυτό όμως δεν είναι εφικτό όσο η κοινωνία επιμένει στον πλούτο και στην ανάπτυξη. Για λόγους όμως δικαιοσύνης αλλά και αιφορίς καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι τα προβλήματα δεν θα λυθούν αν υπάρξουν μεγάλες και ριζικές αλλαγές στο σύστημα.
Κατά την άποψη μου ο βασικός παράγοντας που καθόρισε την πορεία της Δύσης τα τελευταία εκατό χρόνια και θα συνεχίσει να την καθορίζει και στο άμεσο μέλλον είναι οι έλλειψη ή όχι πόρων. Η καταναλωτική κοινωνία αναπτύχθηκε ραγδαία μετά το 1945 χάρη στο άφθονο φθηνό πετρέλαιο. Τώρα μάλλον η διαθεσιμότητα πετρελαίου έχει φτάσει στα ανώτατα δυνατά επίπεδα και βαδίζουμε προς μία απότομη πτώση της πράγμα που κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε καταστροφή. Κάποιοι πιστεύουν ότι τις επόμενες δεκαετίες μπορεί να πεθάνουν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι (Βλέπε την ιστοσελίδα www.dieoff.com). Περίπου 480 εκατομμύρια άνθρωποι τρέφονται με τρόφιμα που ποτίζονται με νερό από πετρελαιοκίνητες αντλίες.
Έτσι όταν μιλάμε για εναλλακτικούς τρόπους θα πρέπει να εστιάσουμε στον παράγοντα της στενότητας των πόρων γιατί έχει σημαντικές επιπτώσεις σε πολλές κοινωνιολογικές και φιλοσοφικές συζητήσεις. Παραδείγματος χάρη μία καλή και σωστή κοινωνία δεν μπορεί να βασίζεται στον πλούτο. Τόσο οι Μαρξιστές όσο και οι υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς κάνουν λάθος. Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να σταματήσει. Η βιομηχανοποίηση δεν είναι το μέλλον( οι μικρές βιοτεχνίες οικογενειακού τύπου θα έπρεπε να γίνει ο κύριος τρόπος παραγωγής).Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι οικισμοί για να είναι βιώσιμοι σε μία εποχή όπου οι εναπομείναντες πόροι είναι λίγοι θα πρέπει να λειτουργούν βάσει αναρχικών αρχών, δηλαδή για να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες τους από τοπικούς πόρους μέσω συστημάτων που ελέγχουν οι ίδιοι θα πρέπει να υπάρχει ισότητα και συμμετοχή όλων.

4. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ;

Η μόνη διέξοδος από αυτή την ανησυχητική και ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση είναι να κινηθούμε προς έναν πιο απλό δρόμο[6], τον οποίο περιγράφω λεπτομερώς στο Κεφάλαιο 11 του βιβλίου μου Ανανεώσιμη Ενέργεια. Αυτός θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει ένα καλό αλλά όχι υπερπολυτελές επίπεδο ζωής και κυρίως μικρές με μεγάλο βαθμό αυτάρκειας τοπικές οικονομίες. Τα οικονομικά συστήματα θα πρέπει να υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο , να μην υποκινούνται από τις δυνάμεις της αγοράς ή το κίνητρο του κέρδους και τα συστήματα που υπάρχουν να προάγουν την συμμετοχή και την συνεργασία. Σίγουρα τόσο ριζικές αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν εάν δεν αλλάξουν οι αξίες και η θεώρηση του κόσμου. Πρέπει να εγκαταλείψουμε κάποια από τα βασικά στοιχεία που απαρτίζουν τον Δυτικό Πολιτισμό που αφορούν τον ανταγωνισμό και την δίψα κατάκτησης που έχει το άτομο.
Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε την εξυπνάδα ούτε την βούληση να δεχτούμε να γίνουν αλλαγές τέτοιου μεγέθους , ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι αυτές δεν είναι στην ατζέντα των επίσημων ή δημόσιων συζητήσεων. Ενας βασικός λόγος που έχουν μείνει εκτός ατζέντας είναι η υπόθεση που όλοι θέλουν να πιστέψουν ,ότι δηλαδή οι ανανεώσιμες πηγές μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα και έτσι να συντηρήσουν την καπιταλιστική-καταναλωτική κοινωνία.
________________________________________
[1] See Ted Trainer, Renewable Energy Cannot Sustain Consumer Society, (Springer, 2007). [2] Sharman, H.: 2005, ‘The dash for wind; West Denmark’s experience and UK energy aspirations’. www.glebemountaingroup.org/Articles/DanishLessons.pdf, E.On Netz: 2005, Wind Report 2005, http://www.eon-netz.com [3] Davy, R. and Coppin, P.: 2003, South East Australian Wind Power Study, Wind Energy Research Unit, CSIRO, Canberra, Australia. [4] See for instance, Enting, I., Wigley, T., and Heimann, M., 1994, Future emissions and concentrations of carbon dioxide; Key ocean/atmosphere/land analyses, Technical Paper, CSIRO Division of Atmospheric Research, 31, Melbourne. [5] Fulton, L.: 2004, Biofuels For Transport; An International Perspective, International Energy Agency. [6] For more detailed information on these themes, especially the nature of The Simpler Way, see http://socialwork.arts.unsw.edu.au/tsw/
The International Journal of INCLUSIVE DEMOCRACY, vol.4, no.2, (April 2008) ________________________________________
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε την 25/03/2009 στις 09:53 και έχει αρχειοθετηθεί ώς Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Κόσμος με ετικέτες Ted Trainer. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τυχόν νέες απαντήσεις χρησιμοποιώντας το feed RSS 2.0 Μπορείτε να αφήσετε μια απάντηση, ή ένα trackback από την δικιά σας σελίδα.

Τα αιολικά πάρκα στον Ελλαδικό χώρο

Η Βιωσιμότητα του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξίας των ΑΠΕ - ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ

Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος εκφράζει την ανησυχία του εδώ και χρόνια για τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε η εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Χώρα μας με το «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για της Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας».
Η Εθνική Χωροταξία των αιολικών πάρκων που έχει εισηγηθεί το Επιμελητήριο προ πολλών ετών, δεν είναι απλό μέσο νομιμοποίησης τους λόγω της καθαρής ενεργείας που παράγουν. Τα αιολικά πάρκα δεν παύουν να είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν ολέθριες επιπτώσεις όταν γίνεται η εγκατάσταση τους σε ευαίσθητα φυσικά οικοσυστήματα, όπως είναι, οι δρυμοί, τα δάση, οι δασικές εκτάσεις κ.λπ. Επιπλέον, η εν χρήσει τεχνολογία των τεραστίων ανεμογεννητριών, δεν συμβιβάζεται διόλου με την μικρή κλίμακα του Ελληνικού τοπίου. Τούτο και μόνον τις αποκλείει από το τοπίο των νησιών, των ακρωτηρίων, των ακτών κ.λπ., που συνιστούν την μοναδικότητα του ελληνικού τοπίου.

Κατ’ ουδεμία λογική βιωσιμότητας όλα αυτά μπορούν να αγνοηθούν για την παραγωγή αιολικής ενεργείας. Η έννομη αξία της καθαρής ενεργείας έπεται της προστασίας του πολυτίμου φυσικού κεφαλαίου της Χώρας, στο οποίο ανήκουν τα ευαίσθητα δασικά οικοσυστήματά μας, ως τα ιερά βουνά μας, οι αλπικές ζώνες των, οι δρυμοί των, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις στην ηπειρωτική χώρα, και εξ ολοκλήρου τα μικρά νησιά, οι ακτές, τα ακρωτήρια και εν γένει το νησιωτικό τοπίο.

Επομένως, το Ειδικό Πλαίσιο δεν είναι νόμιμο και βιώσιμο αφού δεν εξαιρεί τα ανωτέρω οικοσυστήματα από τους χώρους εγκαταστάσεως των αιολικών πάρκων. Υπάρχει αρκετός άλλος χώρος στην Επικράτεια για να εγκατασταθούν αυτά. Δεν είναι διόλου απαραίτητο, ούτε βιώσιμο, να επιλεγούν οι τοποθεσίες του υψίστου αιολικού δυναμικού.
Αλλά και όπου δεν συντρέχουν οι προεκτεθέντες λόγοι αποκλεισμού των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, πρέπει να δειχθεί ο αναγκαίος σεβασμός στο ελληνικό τοπίο. Οι ύπατες αξίες της βιώσιμης χωροταξίας είναι η προστασία του ελληνικού τοπίου και η διαφύλαξη των πολυτίμων φυσικών οικοσυστημάτων μας. Εάν δεν γίνονται σεβαστές οι αξίες αυτές, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα η παραγωγή αιολικής ενεργείας. Δεν συγχωρείται με κανένα τρόπο η θυσία πολυτίμου φυσικού κεφαλαίου χάριν αυτής.

Όλα τα παραπάνω έχουν επισημανθεί από τον αξιότιμο πρόεδρο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, κ. Μιχαήλ Δεκλερή, οι ανησυχίες του οποίου έχουν δυστυχώς επαληθευθεί. Δεν είναι δυνατόν στα πλαίσια της επιδοτούμενης «πράσινης ανάπτυξης» να επιλέγεται κυρίως η αιολική ενέργεια και να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη την επικράτεια, ανεμογεννήτριες. Επιτέλους υπάρχουν και κάποια όρια τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνιούνται, γιατί αποβαίνουν σε βάρος των οικοσυστημάτων μας, της ποιότητας ζωής των πολιτών και υπονομεύουν ανεπανόρθωτα το μέλλον των παιδιών μας. Η ΕΛΕΤΑΕΝ, η ΡΑΕ, και όλοι γενικά οι εμπλεκόμενοι φορείς οφείλουν να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα βρουν απέναντι τους το σύνολο του ελληνικού λαού. Ας μη ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη των αιολικών πάρκων σε παγκόσμια βάση έχει συναντήσει τη γενική κατακραυγή των πολιτών με σειρά οργανωμένων κινητοποιήσεων και δικαστικών προσφυγών. Αποτελούν επενδύσεις που εξυπηρετούν τους μεγαλοεπιχειρηματίες και όχι τις κοινωνικές ανάγκες. Η δε ετήσια ενεργειακή τους απόδοση είναι μηδαμινή. Συνεπώς δεν προσφέρουν τίποτε οι κερδοσκόποι ενεργοσωτήρες, αλλά αντίθετα καταστρέφουν ανεπανόρθωτα ότι η φύση δημιούργησε εδώ και χιλιάδες χρόνια, συντελώντας παράλληλα στην υποβάθμιση - ερημοποίηση των περιοχών που στήνονται αιολικοί σταθμοί.

Μάκης Μπαλτσαβιάς

Πηγή άρθρου:
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ Καλλιδρομίου 30 και Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια 11473 ΑΘΗΝΑ, 1ος όρ., Τηλ/φαξ 210-3823.850

decleris@environ-sustain.gr * http://www.environ-sustain.gr/

Αποκαλυπτικό άρθρο που αποδεικνύει πως αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας

Αποτελεί αδιάψευστο γεγονός πλέον η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος από τα αιολικά πάρκα και η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Παρόλο αυτά τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα συνεχίζουν στα πλαίσια της «πράσινης ανάπτυξης» τη προώθηση κυρίως αιολικών σταθμών σε όλη την επικράτεια, με τις ευλογίες των κρατικών φορέων. Το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), που θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση, άνοιξε την όρεξη σε κάποιους «πράσινους» επενδυτές, οι οποίοι προτείνουν μέσω της Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε όλη τη χώρα ακόμη και σε δασικές περιοχές. Με άλλα λόγια, ομολογείται ότι στόχος είναι να δημιουργηθούν οι συνθήκες, ώστε να εγκαθίστανται αιολικά πάρκα παντού, όπου θέλουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, χωρίς καμία αντίδραση του λαού! Προς την κατεύθυνση αυτή, η ΕΛΕΤΑΕΝ ετοιμάζει την έκδοση και μιας ειδικής μελέτης που θα απευθύνεται σε μελετητές, αλλά και δημόσιους φορείς, όπου οι επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στη βιοποικιλότητα και στο περιβάλλον, στον τουρισμό και τις αξίες γης θα παρουσιάζονται ως μηδενικές, ενώ αντίθετα θα διογκώνονται τα οφέλη της...

Στις ೩ Ιουνίου 2007, είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα Ελευθεροτυπία ένα αποκαλυπτικό άρθρο για τα αιολικά πάρκα του καθηγητή του ΕΜΠ κ. Κίμωνα Χατζημπίρου, ιδιαίτερα προφητικό για το τι θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια σε βάρος του φυσικού τοπίου και των τοπικών κοινωνιών. Το παρακάτω άρθρο ευθυγραμμίστηκε απόλυτα με τη λαϊκή ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα » και τα συμπεράσματα δικά σας……


Αιολικά πάρκα σε όλη τη χώρα
Του ΚΙΜΩΝΑ ΧΑΤΖΗΜΠΙΡΟΥ*

Πόσες ανεμογεννήτριες αντέχει ένα μικρό νησί; Ογδόντα επτά, σύμφωνα με τις μελέτες, καμιά, σύμφωνα με την αγέρωχη αντίσταση. Η άρνηση για τα αιολικά πάρκα έχει λάβει περίπου ιδεολογικό χαρακτήρα και προκαλεί εύκολες κινητοποιήσεις. Επιπόλαιη και θλιβερή αντιμετώπιση μιας από τις πιο ελπιδοφόρες τεχνολογικές προοπτικές της εποχής μας. Κάποιοι δεν θέλουν τις ανεμογεννήτριες από άγνοια ή απλώς συντηρητισμό. Κάποιοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ακόμα και αναπτυξιακοί τεχνοκράτες δεν δέχονται την αλλαγή του τοπίου, αν και αντιλαμβάνονται την απειλή της κλιματικής αλλαγής, όπως και την υποκειμενικότητα της θέσης τους. Η ποικιλία των απόψεων περιλαμβάνει καχυποψία έναντι των ιδιωτών επενδυτών, δυσπιστία έναντι μιας επιδοτούμενης δραστηριότητας, αμηχανία έναντι μιας οικολογικής τεχνολογίας που έρχεται από τη Δύση. Πάντως, ο φανατισμός των κινητοποιήσεων πηγάζει από άλλα κίνητρα, που καθόλου δεν σχετίζονται με τη διατήρηση του τοπίου. Κάποιοι επιδιώκουν έναν τουρισμό χωρίς όρια, βλέποντας τη γη σαν ιδανικό πεδίο κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης. Διώχνουν τις ανεμογεννήτριες, φοβούμενοι μήπως η θέα τους εμποδίσει την προώθηση υποψήφιων οικοπέδων. Αν έχει απομείνει μια πραγματική αξία σ' αυτό τον τόπο, αυτή είναι η αξία της γης. Η μετατροπή του φυσικού τοπίου σε δομημένο, με εύκολα και γρήγορα κέρδη, δεν ενοχλεί ιδιαίτερα. Σ' ένα βασίλειο ακαλαισθησίας και επιδεικτικού νεοπλουτισμού, οι παντοειδείς ενοχές συμπυκνώνονται στο υποκριτικό επιχείρημα: οι ανεμογεννήτριες καταστρέφουν το τοπίο. Η αντίσταση επικαλείται τη θεωρητική αρχή της αναλογικότητας, που ερμηνεύεται ότι η κάθε περιοχή οφείλει να παράγει μόνο όσο ηλεκτρισμό χρειάζεται η ίδια. Είναι προφανής η ανηθικότητα αυτής της πρότασης, με δεδομένο το ρυπαντικό φορτίο, που εδώ και δεκαετίες σηκώνουν η Πτολεμαΐδα και η Μεγαλόπολη. Θα ήταν ωστόσο διασκεδαστικό να δοκιμαστεί η εφαρμογή της και σε άλλα αγαθά ή υπηρεσίες, όπως στο σιτάρι, τα τσιγάρα, το χρυσό, τη βενζίνη, τις παραλίες, τα κινητά, τα φάρμακα, τα πανεπιστήμια κ.ο.κ.

Οι αγωνιζόμενοι εναντίον των ανεμογεννητριών δεν παραδέχονται μια απλή αλήθεια: επιφέρουν καίριο χτύπημα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα αιολικά είναι σήμερα, λόγω τεχνολογικής ωριμότητας και περιβαλλοντικής ασφάλειας, η μόνη ανανεώσιμη πραγματική εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων και της πυρηνικής ενέργειας. Η εξοικονόμηση ενέργειας ή τα φωτοβολταϊκά δεν έχουν την ίδια δυνατότητα. Όταν αμφισβητείται η χωροθέτηση και απαιτείται «να πάνε αλλού», είναι προφανές ότι ναρκοθετείται η ανάπτυξη των αιολικών για τον απλούστατο λόγο ότι είναι χρήσιμα μόνον εκεί όπου φυσάει αρκετά. Η χωροθέτηση μιας σειράς ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή ενός νησιού, της Πίνδου ή της Αττικής σημαίνει ότι το μάτι ντόπιων και επισκεπτών θα βλέπει τις μεταλλικές κατασκευές. Μήπως όμως αυτοί δεν χρησιμοποιούν ενέργεια και βιομηχανικά προϊόντα, για τα οποία κάποιοι, κάπου στον κόσμο έχουν πληρώσει περιβαλλοντικό κόστος; Δικαιούνται οι προνομιούχοι τόποι να διαφυλάττουν την υποτιθέμενη παρθενιά τους, για να την πουλήσουν όσο γίνεται ακριβότερα, αναθέτοντας στους υπόλοιπους την παραγωγή τσιμέντου και αυτοκινήτων, πετρελαίου και τροφίμων, πλοίων και αεροπλάνων, τηλεοράσεων και κλιματιστικών, ηλεκτρισμού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού;Μια ώριμη κοινωνία συνειδητοποιημένων πολιτών, που απαιτεί άφθονο ηλεκτρισμό, θα χωροθετούσε πάρκα χωρίς περιορισμούς, παντού όπου υπάρχει αιολικό δυναμικό. Παράλληλα, θα μεριμνούσε για τη μέγιστη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όχι με στείρα άρνηση, αλλά με αποτελεσματικό έλεγχο των έργων, περιορίζοντας π.χ. τη διάνοιξη δρόμων ή την επίδραση σε διαδρομές αποδημητικών πτηνών. Λίγες μόνο περιοχές θα έπρεπε να εξαιρεθούν, όπως οικισμοί και φυσικά ή πολιτιστικά τοπία που, σύμφωνα με αντικειμενικές αναλύσεις, παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία. Τα υπόλοιπα βουνά και νησιά, ακόμα και τόποι ιστορικής μνήμης, παραδοσιακοί οικισμοί, μοναστήρια, περιοχές NATURA, χώροι συμβατικού ή εναλλακτικού τουρισμού κ.λπ., θα όφειλαν να φιλοξενήσουν ανεμογεννήτριες. Ένας δωρεάν φυσικός πόρος θα έδινε δυνατότητα παραγωγής, ακόμα και εξαγωγής, του πιο περιζήτητου αγαθού της εποχής μας. Η οικονομία θα μπορούσε επιτέλους να βασιστεί σε ένα περιβαλλοντικά φιλικό, αλλά πλεονεκτικό προϊόν. Ας φανταστούμε μια Ελλάδα, που δεν χτίζει την κάθε γραφική ακτή, δεν γεμίζει με ομπρέλες κάθε αμμουδιά, δεν βλέπει κάθε ορεινό τοπίο σαν χώρο για εξοχικά, διαθέτει όμως όσες ανεμογεννήτριες χρειάζονται για να εκμεταλλευτεί πλήρως το δώρο που της χαρίστηκε στην εποχή μας.

* Καθηγητής ΕΜΠ
Μέλος Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας

Η αλήθεια για τα αιολικά πάρκα

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΕΔΙΟ ΑΠΕΡΑΝΤΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ ΜΕ ΛΙΓΝΙΤΗ & ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΝΕΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΑΣ

Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΚΥΚΛΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

ΟΦΕΛΗ;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ – ΕΝΕΡΓΟΣΩΤΗΡΕΣ:
75% ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΡΥΠΩΝ

ΓΙΑ ΤΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ & ΙΘΑΚΗ:
ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΑΙΟΛΙΚΕΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΕΣ
ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΑΠΩΛΕΙΑ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ
ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ
ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ
ΗΧΗΤΙΚΗ & ΟΠΤΙΚΗ ΟΧΛΗΣΗ
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ
ΕΡΗΜΩΣΗ ΧΩΡΙΩΝ
ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ:
ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΡΜΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ

ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΡΥΠΑΙΝΕΙ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΤΟ Ν. ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

Τα αιολικά πάρκα στη Κεφαλονιά και οι αντιδράσεις

Οι ανεμογεννήτριες στα βουνά της Κεφαλονιάς προκαλούν αντιδράσεις από ενεργοποιημένους πολίτες και τοπικούς συλλογικούς φορείς. Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης προειδοποιεί για τους κινδύνους ανεπανόρθωτης αλλοίωσης του ευαίσθητου νησιωτικού τοπίου και εκτροχιασμού από το τουριστικό προσανατολισμό που έχει επιτευχθεί

Το παρόν άρθρο στοχεύει στην αντικειμενική ενημέρωση και ενεργοποίηση περισσότερων πολιτών καθώς και τοπικών συλλογικών φορέων, σχετικά με τις οδυνηρές μη αναστρέψιμες συνέπειες των αιολικών πάρκων στη Κεφαλονιά. Στοχεύει ακόμη στον επαναπροσδιορισμό των θέσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των υπόλοιπων εμπλεκομένων φορέων, κάνοντας έκκληση για αυτοσυγκράτηση και ακύρωση αποφάσεων μετατροπής πολυάριθμων περιοχών του νησιού σε Αιολικές Πτολεμαΐδες.
Το άρθρο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνεται μία συνοπτική παρουσίαση των σημαντικότερων οργανωμένων αντιδράσεων κατά των ανεμογεννητριών σε Ευρώπη και Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται το αιολικό φιάσκο στο νησί μας, παρουσιάζονται οι πρώτες αντιδράσεις και οι προειδοποιήσεις του Προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης, κ. Σπύρου Γαλιατσάτου σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους που κρύβουν τα αιολικά πάρκα για το παρόν και το μέλλον του τουρισμού. Στο τέλος του άρθρου, παρουσιάζονται ευρωπαϊκές εκθέσεις κατά των αιολικών πάρκων και προτείνονται αποτελεσματικές λύσεις, που συμβάλλουν στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.


ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Οι αντιδράσεις σε Ευρώπη

Η εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας προάγει ένα τύπο τεχνολογίας ελάχιστα σημαντικό για τη παραγωγή ενέργειας, την εξοικονόμηση πόρων και την προστασία του κλίματος. Η δε συνεισφορά της στο φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι 1 – 2 τοις χιλίοις! Τα κεφάλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ αποδοτικότερα για τη βελτίωση των σταθμών παραγωγής, για τη διασφάλιση αποτελεσματικής κατανάλωσης ενέργειας και για τη χρηματοδότηση επιστημονικής έρευνας θεμελιωδών αρχών στο τομέα της ενέργειας. Αυτά ειπώθηκαν σε γενικές γραμμές την 1 Σεπτεμβρίου 1998 στη πόλη Darmstadt της Γερμανίας και το κείμενο υπογράφτηκε από εκατοντάδες διακεκριμένους πανεπιστημιακούς και συγγραφείς και έγινε γνωστό σαν < Μανιφέστο του Darmstadt >. Το Μανιφέστο απαιτεί την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων στην αιολική ενέργεια ώστε να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευση της. Απευθύνεται ιδιαίτερα σε πολιτικούς με πολιτιστικές ευαισθησίες, στις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης.
Στο Παρίσι στις 4 Οκτωβρίου 2008, με την ευκαιρία της διεθνούς ειρηνικής διαδήλωσης κατά των ανεμογεννητριών, ομοσπονδίες και ενώσεις από το Βέλγιο, την Ισπανία, την Γαλλία και την Γερμανία ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά των Ανεμογεννητριών – European Platform Against Windfarms (EPAW). Η σημαντικότατη αυτή προσπάθεια στηρίχθηκε από 16 διαφορετικές χώρες που εκπροσωπούν εκατοντάδες oομοσπονδίες και ενώσεις. Τα ιδρυτικά μέλη της πλατφόρμας αυτής συμφώνησαν να προβούν στην ακόλουθη δήλωση σχετικά με τα αιολικά πάρκα: « Οικολογική εξαπάτηση και οικονομικό σκάνδαλο ». Αναφέρουν ότι έχει πλέον αποδειχτεί ότι τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα δεν μειώνουν τις εκπομπές CO2 και συνεπώς δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας (global warming). Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους, στην διακοπτόμενη και μη ελεγχόμενη δύναμη του ανέμου πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την σύνδεση των ανεμογεννητριών με ρυπογόνους συμβατικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (ως back-up) που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα βιομηχανικής κλίμακας επιδοτείται από τον φορολογούμενο -καταναλωτή. Στην Γαλλία, αν υλοποιηθεί το εθνικό σχέδιο (στόχος 12.500 ανεμογεννήτριες) το βάρος στους φορολογούμενους θα είναι 2,5 δις Ευρώ το χρόνο. Στην Γερμανία το κόστος ήδη ανέρχεται στα 4 δις Ευρώ το χρόνο. Σε μία εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση, είναι απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο το επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων προς όφελος επιχειρηματιών που μοναδικό στόχο έχουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα αποτελούν απειλή για το περιβάλλον. Τα τοπία, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, η χλωρίδα και η πανίδα, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια και η υγεία των Ευρωπαίων πολιτών κινδυνεύουν.Αιτήματα της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας ενάντια στις ανεμογεννήτριες (EPAW)
1) H ΕPAW ζητάει να επιβληθεί άμεσα μορατόριουμ και να ανασταλούν όλα τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα, είτε αυτά έχουν εγκριθεί είτε όχι
2) Η EPAW ζητάει να υπάρξει αξιολόγηση υπό την εποπτεία ενός διεθνούς οργανισμού των αντικειμενικών και αδιαμφισβήτητων συνεπειών των ανεμογεννητριών από ενεργειακής, οικολογικής και κοινωνικής σκοπιάς
3) Η EPAW ζητά η εγγυημένη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες να αποτελέσει αντικείμενο δημόσιου αλλά και κοινοβουλευτικού διαλόγου σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδοΟι Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες και Ενώσεις που συμμετείχαν στην συνάντηση της 4 Οκτωβρίου 2008 στο Παρίσι είναι οι παρακάτω:
Iσπανία: Iberica 2000, Βέλγιο: Vent contraire, Vent de raisonΓαλλία: Γαλλική Ομοσπονδία για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (FED)Γαλλία: Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων για την προστασία φυσικών και πολιτιστικών μνημείων ( FNASSEM) Γερμανία: Ομοσπονδία για την προστασία του τοπίου αποτελούμενο από 800 τοπικές επιτροπές (BLS)Γερμανία: Εθνικό κίνημα κατά των ανεμογεννητριών (NAEB)
Οι συμμετοχές συνεχώς αυξάνονται. Έτσι μέχρι το τέλος Μαΐου 2009 υπάρχουν 19 χώρες (Αγγλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία ) και συνυπογράφουν 348 Οργανισμοί.
Οι οργανωμένες αντιδράσεις σε Ελλάδα
Από το Αιγαίο ως το Ιόνιο και από τον Έβρο ως τη Νότια Πελοπόννησο, περισσότεροι από 230 φορείς (Σύλλογοι, Κινήσεις Πολιτών, Δήμοι, κλπ.) έχουν προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, πράγμα που έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τα αρμόδια Υπουργεία και την Κυβέρνηση.Με αφορμή τις επιμέρους υποθέσεις των φορέων ένας σημαντικός αριθμός διακεκριμένων Νομικών, ο καθένας από την πλευρά του, φαίνεται πως έχουν «στριμώξει στη γωνία» τις πολλές αδυναμίες και τις αντισυνταγματικές παραμέτρους του Χωροταξικού. Για παράδειγμα, η προσφυγή του Συλλόγου ΣΑΠΦΩ της Λευκάδας που εκπροσωπείται από τον Κο Δ. Ρομποτή προσθέτει μία μάλλον άγνωστη παράμετρο στην μέχρι σήμερα νομική επιχειρηματολογία. Συνοπτικά η επιχειρηματολογία αυτή θεωρεί την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τα Ειδικά Χωροταξικά άκυρη και αντισυνταγματική διότι, σύμφωνα με τα όσα σαφώς καθορίζει το Σύνταγμα, έγκυρη θεωρείται μόνο η διαδικασία του Προεδρικού Διατάγματος το οποίο τίθεται εν ισχύ αφού προηγουμένως περάσει από την επεξεργασία και την έγκριση του ΣτΕ.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Το αιολικό φιάσκο στη Κεφαλονιά. Το φυσικό τοπίο είναι το μέγιστο εθνικό κεφάλαιο στο οποίο συνοψίζεται ιστορία χιλιετιών. Στη Κεφαλονιά προβάλλεται ένα μοντέλο « πράσινης ανάπτυξης » που προωθεί κυρίως την ανάπτυξη αιολικών πάρκων των οποίων οι εγκαταστάσεις είναι δυσανάλογα μεγάλες με τη κλίμακα του φυσικού τοπίου. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε το ξεκοίλιασμα των βουνών μας και συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα. Όσοι ανεβαίνουν στις κορυφογραμμές αντικρίζουν πλέον σκηνές Αποκάλυψης του Ιωάννη. Η άγνοια, η παραπληροφόρηση, των συμπολιτών μας γύρω από τις ανεμογεννήτριες δεν προκάλεσαν κινητοποιήσεις, όπως σε άλλες περιοχές. Έτσι βιώνουμε μία πρωτόγνωρη περιβαλλοντική καταστροφή που στοχεύει αποκλειστικά στα υπερκέρδη των επιδοτούμενων επενδυτών και όχι στις κοινωνικές ανάγκες. Αυτή η εγκληματική βιομηχανοποίηση των βουνών, θα οδηγήσει στην ερήμωση των χωριών, στον αφανισμό της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, στην υπονόμευση της τοπικής οικονομίας γενικότερα. Στο νησί μας άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου με τις αντιδράσεις των κατοίκων Διλινάτων στο τοπικό συμβούλιο τους, στις 15/06/2009. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε έγγραφη διαμαρτυρία με υπογραφές των κατοίκων και δικαστική προσφυγή. Καταγγέλλεται η αυθαίρετη εγκατάσταση καλωδιώσεων σε αρκετά κτήματα ανυποψίαστων χωρικών και η προγραμματισμένη εγκατάσταση νέων αιολικών πάρκων στην υπόλοιπη κορυφογραμμή της Ευμορφίας Και οι συλλογικοί όμως φορείς του νησιού αρχίζουν να αφυπνίζονται. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης κ. Σπύρος Γαλιατσάτος, έχει προειδοποιήσει επανειλημμένως όλους τους τοπικούς φορείς σχετικά με τις ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις που θα προκαλέσουν οι ανεμογεννήτριες στο ευαίσθητο νησιωτικό τοπίο και κατά επέκταση στο τομέα του τουρισμού. Οι ανησυχίες του προέδρου είναι δικαιολογημένες, αφού όπου τοποθετούνται αιολικά πάρκα, πέφτει κατακόρυφα ο τουρισμός, όπως συνέβη στην Ουαλία, στη Δανία και Ολλανδία με 30% πτώση τα τελευταία χρόνια και χωρίς να παρουσιαστεί καμία ανάκαμψη μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια η τουριστική βιομηχανία αδυνατεί να συνυπάρξει με την αιολική. Αξίζει να επισημανθεί ότι στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών σταθμών πάνω σε κορυφογραμμές, ενώ στη χώρα μας μόνο αυτές έχουν επενδυτικό ενδιαφέρον.

Συνεπώς απαιτείται για λόγους προστασίας του μοναδικού φυσικού τοπίου του νησιού μας, ανάκληση όλων των αδειών για παραπέρα ανάπτυξη των αιολικών ισοπεδωτικών σταθμών. « Καλή η εξοικονόμηση ενέργειας αλλά το πολύ κάνει κακό » προσθέτει με νόημα ο κ. Σπύρος Γαλιατσάτος. Συνεχίζει λέγοντας ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ ως αρμόδιο υπουργείο, μας έχει χορτάσει με τους φαρισαϊσμούς του. Και καταλήγει για το ίδιο υπουργείο, « όσο πιο εύκολα διυλίζει το κώνωπα τόσο εξίσου εύκολα καταπίνει και τη κάμηλο ».

Ευρωπαϊκές εκθέσεις και άλλες δημοσιεύσεις κατά των αιολικών πάρκων

Η Υπηρεσία Ενέργειας της Γερμανικής Κυβέρνησης, το Γραφείο Εθνικών Λογαριασμών της Βρετανίας, η Γαλλική Ακαδημία των Τεχνολογιών, η Guardian, κ.α αναφέρουν για την αναποτελεσματικότητα των αιολικών πάρκων στη αλλαγή των δεικτών ρύπανσης. Στα ίδια περίπου συμπεράσματα κατέληξε και η Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, τα οποία και παρουσίασε το 2004 στη συνάντηση της Χάγης τονίζοντας ότι με τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων για την αιολική ενέργεια δεν εξετάστηκαν επαρκώς οι οικονομικές, τουριστικές, ιστορικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Μετά τις ευρωπαϊκές αυτές διαπιστώσεις, υπάρχει μία στροφή των χωρών αυτών για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων προκειμένου να μην αλλοιώνεται το ανάγλυφο του εδάφους και για να σταματήσουν οι αντιδράσεις των κατοίκων. Αυτή την ανάγκη υιοθετεί και πρόσφατη μελέτη του ΕΜΠ. Συνεπώς καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σε ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ γιατί όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι πολύ σύντομα θα δρομολογηθεί κοινοτική οδηγία η οποία θα απαγορεύει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά όχι όμως στη κατάργηση τους επειδή τα οικονομικά συμφέροντα που έχουν επενδυθεί είναι πολλά.

Αποτελεσματικές λύσεις στη μείωση των ρύπων

Η συστηματική ενημέρωση των πολιτών σε θέματα πρόληψης και εξοικονόμησης ενέργειας κρίνεται πρωτίστως αναγκαίο να γίνεται από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις. Η επιβολή αυστηρών προστίμων στην υπερβολική κατανάλωση ενέργειας αποτελεί ένα σημαντικό αποτρεπτικό μέτρο σπατάλης. Η ηλιακή πάντως ενέργεια παρέχει περισσότερες δυνατότητες από τις Α.Π.Ε. λόγω της υψηλής ηλιοφάνειας της χώρας μας. Είτε με τα φωτοβολταϊκά συστήματα είτε με τις οικιακές Α.Π.Ε. μπορούν να επιτευχθούν ενεργειακά αποδοτικότερα σπίτια. Στα πλαίσια αυτά κρίνεται απαραίτητη η επιδοτούμενη από το κράτος αντικατάσταση όλων των παλαιών ηλεκτρικών συσκευών με νέες που απαιτούν λιγότερη ενέργεια καθώς και επιδοτούμενη αντικατάσταση κουφωμάτων με σύγχρονα. Ιδιαίτερα θετικό κρίνεται επίσης το εξωτερικό βάψιμο όλων των κτιρίων με λευκό χρώμα και όχι με άλλα χρώματα, γιατί αντανακλάται η θερμότητα πίσω προς τη πηγή της. Ακόμη η χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου και η μελλοντική επέκταση του με υποθαλάσσιο αγωγό θα προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα στις τοπικές κοινωνίες των νησιών. Τέλος η βιομάζα μπορεί να αξιοποιηθεί είτε με καύση, είτε με μετατροπή της σε αέρια, υγρά ή στερεά καύσιμα μέσω θερμοχημικών ή βιοχημικών διεργασιών.

Οι αιολικοί σταθμοί προβληματίζουν ήδη τη τοπική κοινωνία μας. Είναι εγκληματικό να διαλύουμε σπάνια τοπία για να πάρουμε μερικά MW, όποτε φυσήξει ο άνεμος. Στην προσπάθεια αυτή προφύλαξης του τόπου μας από επεμβάσεις με σίγουρα αρνητικές συνέπειες για το μέλλον του, είναι προφανώς αναγκαία η παρουσία των Κεφαλλήνων ανθρώπων του πνεύματος αλλά και των Ενώσεων και των επιμέρους συλλόγων, που πλην των άλλων παλεύουν για την ανάδειξη και προστασία όχι μόνο της πολιτιστικής αλλά και της φυσικής κληρονομιάς του. Όλοι μαζί οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ομορφιά των βουνών μας, στο βωμό μιας μη ορθολογικής ενεργειακής απόδοσης. Αν δεν σταματήσουμε αυτό τον ισοπεδωτικό ρυθμό εξάπλωσης των ανεμογεννητριών, τότε θα είμαστε ανάξιοι συνεχιστές της ιστορίας μας και θα καταστρέψουμε οριστικά τη ποιότητα ζωής των παιδιών μας.

Μάκης Μπαλτσαβιάς

Πηγές άρθρου: Πολυάριθμα άρθρα από το site http://www.eyploia.aigaio.net.gr/ ( μέσω google ) που αφορούν τις ανεμογεννήτριες και την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Ελλάδα

Green Planet. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ

Η Green Planet αμφισβητεί το ρόλο των αιολικών πάρκων. Με άλλα λόγια, έντονα αμφισβητείται πλέον η κατασκευή και η λειτουργία ανεμογεννητριών, ως εναλλακτική λύση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τη χρονική στιγμή που άρχισαν να λειτουργούν οι πρώτες ανεμογεννήτριες είναι απογοητευτικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά :

«Η ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΕΝΩ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ!»

Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών, που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελούνται της ευνοϊκής γι΄ αυτούς νομοθεσίας. Μερικές από τις επιπτώσεις είναι :

* Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων
* Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό ( στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40% ), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος
* Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές
* Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων
* Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες
* Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες
* Ο ήχος μια ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργος της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά
* Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν
* Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά
* Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.
* Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%
* Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας

* Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στοβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια
* Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει : η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο.

*Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις ! Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν. Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους ( που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι « επενδύσεις » ), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων. Στη χώρα μας το πρόβλημα τείνει να πάρει δραματική τροπή, με εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς αλλοιώνοντας το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή της νοτιοκεντρικής Εύβοιας, όπου ολόκληρα βουνά έχουν καταληφθεί από αιολικά πάρκα. Την ίδια στιγμή γίνονται ορατά και τα σημάδια της εγκατάλειψης σε όσα τμήματα έχει σταματήσει η επιδότηση.

Σε μια περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, στην βορειοκεντρική Εύβοια, το Πήλιο, οι κάτοικοι με την συνδρομή οργανώσεων και συλλόγων, ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις προκειμένου να αποτρέψουν την επικείμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά τους. Ταυτόχρονα εκφράζουν την απορία τους, για διάφορες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει κατά καιρούς στα δάση που βρίσκονται γύρω τους, αλλά και τους φόβους τους για πιθανές νέες που μπορεί να ξεσπάσουν. Και όλα αυτά τη στιγμή που οι εταιρείες αναζητούν εδάφη για να δημιουργήσουν τα αιολικά πάρκα. Αναπόφευκτα είναι τα ερωτηματικά που προκύπτουν...

Η επικινδυνότητα των ανεμογεννητριών

Υπάρχει κάποια σοβαρή ανησυχία με τις ανεμογεννήτριες στον τομέα της υγείας. Καθώς οι ανεμογεννήτριες περιστρέφονται, παράγουν ένα θόρυβο, μια δόνηση και μια διάσπαση στην πίεση του αέρα. Ο βόμβος και η δόνηση παράγουν ένα υπόηχο που ταξιδεύει χιλιάδες χιλιόμετρα προκαλώντας παρενέργειες στους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των ακολούθων:

Ø Πονοκέφαλοι
Ø Προβλήματα ύπνου
Ø Εφιάλτες ή μαθησιακά προβλήματα στα παιδιά
Ø Προβλήματα διάθεσης (οξυθυμία, ανησυχία)
Ø Προβλήματα συγκέντρωσης και μνήμης
Ø Ζαλάδα, ίλιγγο, αστάθεια
Ø Κατάθλιψη

Ομάδα επιστημόνων μελέτησε το «σύνδρομο ανεμογεννητριών», ή «σύνδρομο των υποήχων» όπως αποκαλείται, σε μερικές ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι παρουσίασαν κάποια από τα συμπτώματα του εν λόγω συνδρόμου. Ωστόσο η επιστημονική κοινότητα δεν κατέληξε σε ένα επίσημο συμπέρασμα όπως και για διάφορα άλλα τεχνολογικά επιτεύγματα, για ευνόητους λόγους.
Οι ανεμογεννήτριες είναι θορυβώδεις. Προκαλούν δηλαδή ηχορύπανση ή ηχητική όχληση.

Αναλυτικότερα:

Ο θόρυβος που παράγουν οι μηχανές αυτές είναι σημαντικός και έχει σχέση με την περιστροφή των γραναζιών του μηχανισμού και την τριβή του αέρα πάνω στα πτερύγια και το σκελετό της ανεμογεννήτριας. Με αποτέλεσμα «το χρόνιο ηχητικό τραυματισμό» που, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, προκαλεί στρεσογόνες αντιδράσεις, διαταραχές ύπνου και έχει αντίκτυπο στη γενική φυσική κατάσταση των ανθρώπων. Ο ύπνος διαταράσσεται εφόσον ο παραγόμενος θόρυβος υπερβαίνει τα 45 dB (ντεσιμπέλ), ή μόνο τα 35 dB, κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας». Η ανακοίνωση της ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ:

http://www.ventdecolere.org/archives/doc_reference/Rapport%20AcademieMedecine_V2.pdf

Ευρωπαική Ένωση Πολιτών κατά των ανεμογεννητριών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ
European Platform Against Windfarms (EPAW)

Σήμερα στο Παρίσι 4 Οκτωβρίου 2008, με την ευκαιρία της διεθνούς ειρηνικής διαδήλωσης κατά των ανεμογεννητριών, ομοσπονδίες και ενώσεις από το Βέλγιο, την Ισπανία, την Γαλλία και την Γερμανία ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά των ανεμογεννητριών (EPAW) .Η προσπάθεια αυτή στηρίζεται από συναδέλφους από 16 διαφορετικές χώρες που εκπροσωπούν εκατοντάδες ομοσπονδίες και ενώσεις.Τα ιδρυτικά μέλη της πλατφόρμας αυτής συμφώνησαν να προβούν στην ακόλουθη δήλωση :Οικολογική εξαπάτηση και οικονομικό σκάνδαλοΈχει πλέον αποδειχτεί ότι τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα δεν μειώνουν τις εκπομπές CO2 και συνεπώς δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας (global warming). Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους, στην διακοπτόμενη και μη ελεγχόμενη δύναμη του ανέμου πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την σύνδεση των ανεμογεννητριών με ρυπογόνους συμβατικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (ως back-up) που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο.Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα βιομηχανικής κλίμακας επιδοτείται από τον φορολογούμενο -καταναλωτή. Στην Γαλλία, αν υλοποιηθεί το εθνικό σχέδιο (στόχος 12.500 ανεμογεννήτριες) το βάρος στους φορολογούμενους θα είναι 2,5 δις Ευρώ το χρόνο. Στην Γερμανία το κόστος ήδη ανέρχεται στα 4 δις Ευρώ το χρόνο.Σε μία εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση, είναι απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο το επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων προς όφελος επιχειρηματιών που μοναδικό στόχο έχουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους.

Τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα αποτελούν απειλή για το περιβάλλον. Τα τοπία, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, η χλωρίδα και η πανίδα, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια και η υγεία των Ευρωπαίων πολιτών κινδυνεύουν.Ποια είναι τα αιτήματα της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας ενάντια στις ανεμογεννήτριες (EPAW).H ΕPAW ζητάει να επιβληθεί άμεσα μορατόριουμ και να ανασταλούν όλα τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα, είτε αυτά έχουν εγκριθεί είτε όχι.Η EPAW ζητάει να υπάρξει αξιολόγηση υπό την εποπτεία ενός διεθνούς οργανισμού των αντικειμενικών και αδιαμφισβήτητων συνεπειών των ανεμογεννητριών από ενεργειακής, οικολογικής και κοινωνικής σκοπιάς .Τέλος, η EPAW ζητά η εγγυημένη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες να αποτελέσει αντικείμενο δημόσιου αλλά και κοινοβουλευτικού διαλόγου σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο.Υπογραφή από Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες και Ενώσεις που συμμετείχαν στην συνάντηση της 4ης Οκτωβρίου στο Παρίσι:Ισπανία : Iberica 2000Βέλγιο: Vent contraire, Vent de raisonΓαλλία: Γαλλική Ομοσπονδία για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (FED)Γαλλία: Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων για την προστασία φυσικών και πολιτιστικών μνημείων ( FNASSEM)Γερμανία: Ομοσπονδία για την προστασία του τοπίου αποτελούμενο από 800 τοπικές επιτροπές (BLS)Γερμανία: Εθνικό κίνημα κατά των ανεμογεννητριών (NAEB)

Παρίσι 4 Οκτωβρίου 2008

Jean-Louis Butre΄
Chairman of EPAW ( 3 rue des Eaux – 75016 Paris – France )
Tel. 0033 0680993808
Join EPAW:
contact@epaw.org

Οι συμμετοχές συνεχώς αυξάνονται. Έτσι μέχρι το τέλος Μαΐου 2009 υπάρχουν 19 χώρες (Αγγλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία ) και συνυπογράφουν 348 Οργανισμοί.

Αιολικό πάρκο σκοτώνει κατσίκες στην Τaiwan

Ένας μεγάλος αριθμός αιγών στην Ταϊβάν μπορεί να έχει πεθάνει από εξάντληση λόγω του θορύβου ενός αιολικού πάρκου
Ένας κτηνοτρόφος σε ένα απομακρυσμένο νησί είπε στο BBC ότι έχει χάσει περισσότερα από 400 ζώα αφότου εγκαταστάθηκαν οκτώ γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες κοντά στα βοσκοτόπια του.
Το Συμβούλιο της Γεωργίας της Ταϊβάν λέει πως υποψιάζεται ότι ο θόρυβος των ανεμογεννητριών προκάλεσε έλλειψη ύπνου στα ζώα και στην συνέχεια το θάνατο τους.
Η εταιρία που λειτουργεί το αιολικό πάρκο, η Taipower, είχε προσφέρει στον κτηνοτρόφο να πληρώσει μέρος των δαπανών για την μετεγκατάσταση του αγροκτήματος του. Ένας εκπρόσωπος της εταιρίας είπε πως η αιτία του θανάτου των αιγών έπρεπε ακόμα να ερευνηθεί περισσότερο, αλλά ότι αμφέβαλε πως οι αίγες πέθαναν από το θόρυβο.

«Μια νύχτα βγήκα έξω στο κτήμα και είδα ότι οι αίγες ήταν όλες όρθιες- δεν κοιμόντουσαν»

Πριν εγκατασταθεί το αιολικό πάρκο πριν περίπου τέσσερα χρόνια, ο κτηνοτρόφος Kuo jing-Shan είχε περίπου 700 αίγες. Μόλις εγκαταστάθηκαν οι ανεμογεννήτριες, λέει ο 57 χρόνος, τα ζώα του άρχιζαν να πεθαίνουν. Τώρα έχει μόλις 250 αίγες. Το Penghu είναι πασίγνωστο για τους ισχυρούς ανέμους του. Ο κ. Kuo είπε ότι όσο δυνάμωνε ο αέρας, τόσο πιο θορυβώδες έγιναν οι μηχανές.

” Οι αίγες ήταν αδύνατες και δεν έτρωγαν. Μια νύχτα βγήκα έξω στο κτήμα και οι αίγες ήταν όλες όρθιες- δεν κοιμόντουσαν. ” Δεν ήξερα γιατί. Εάν ήξερα, θα είχα κάνει κάτι για να σταματήσω τους θανάτους, ” είπε στη δημοσιογράφο του BBC, Cindy Sui, στην Ταϊβάν.
Ένας τοπικός επιθεωρητής ζωικού κεφαλαίου από το συμβούλιο γεωργίας της Ταϊβάν είπε ότι ο κ. Kuo ήταν ο μόνος κτηνοτρόφος που ανέφερε τόσο μεγάλης κλίμακας θανάτους. Είπε επίσης πως οι ισχυρισμοί του κτηνοτρόφου ήταν εύλογοι, καθώς από όλους τους κτηνοτρόφους του αρχιπελάγους του Penghu, το αγρόκτημά του ήταν το πιο κοντινό στις ανεμογεννήτριες – σε απόσταση μόλις 40μ.

” Οι αφύσικοι θόρυβοι θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις στην κανονική ανάπτυξη και σίτιση των ζώων και να τους στερήσει των ύπνο και να υποφέρουν, ” είπε ο LU Ming-ming-tseng. Είπε επίσης πως δεν υπήρχε κανένας λόγος γιατί να μην αντιδράσουν οι αίγες σαν τους ανθρώπους όσον αφορά την ηχητική όχληση που συνοδεύει τις ανεμογεννήτριες.
” Εάν ο θόρυβος τη νύχτα μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους άγρυπνους, τότε μπορεί επίσης να κρατήσει τις αίγες άγρυπνες, και όταν δυναμώνει ο αέρας δυναμώνει και ο θόρυβος, ” είπε.
Ο κ. Kuo είπε ότι η εταιρία είχε προσφέρει να τον βοηθήσει να μετακινηθεί αλλά ότι δεν θα υπήρχε καμία αποζημίωση για την απώλεια των αιγών του.
“Είναι δύσκολο να μετεγκατασταθώ, αλλά τι να κάνω; Δεν μπορώ να επιβιώσω με τις ανεμογεννήτριες, ” είπε.

Aπό το BBC NEWS: http://news.bbc.co.uk/go/pr/fr/-/2/hi/asia-pacific/8060969.stm

Δημοσιεύτηκε: 2009/05/21 12:33: 21 GMT
και http://af.reuters.com/article/oddlyEnoughNews/idAFTRE54K0PJ20090521

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε την 26/05/2009 στις 13:42 και έχει αρχειοθετηθεί ώς Αιολικοί Σταθμοί, Καταστροφή Περιβάλλοντος, Κόσμος με ετικέτες Κτηνοτροφία. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τυχόν νέες απαντήσεις χρησιμοποιώντας το feed RSS 2.0 Μπορείτε να αφήσετε μια απάντηση, ή ένα trackback από την δικιά σας σελίδα.

Άρθρο παραπληροφόρησης απο επιστήμονες ΑΠΕ

Η παραπληροφόρηση των εκπροσώπων των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω αιολικών πάρκων είναι συνεχής και πέρα για πέρα προκλητική. Έχουν δυστυχώς περάσει το μήνυμα στη κοινή γνώμη ότι χωρίς ανεμογεννήτριες ο πλανήτης κινδυνεύει, ότι χωρίς αυτές δεν υπάρχει ενεργειακό μέλλον. Τα ίδια φυσικά εκφράζουν και οι επιστήμονες συνεργάτες τους. Ένα χαρακτηριστικό άρθρο παραπληροφόρησης όπου υποτιμά τη νοημοσύνη μας και ταυτόχρονα μας εξοργίζει είναι το παρακάτω:

Περιβαντολλογικές επιπτώσεις των αιολικών πάρκων
< Μύθοι και πραγματικότητα > των Ε. ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟ & Π. ΧΑΒΙΑΡΟΠΟΥΛΟ

Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

Σε αυτό το άρθρο οι δύο επιστήμονες αναφέρουν ότι μπορούμε όλοι να ζήσουμε αγκαλιά με τις ανεμογεννήτριες ( Α/Γ), ότι η οπτική και ηχητική όχληση είναι υποκειμενική, ότι δεν σκοτώνουν πτηνά, ότι δεν επηρεάζουν τη χλωρίδα, τη πανίδα. Ακόμη ότι τα αιγοπρόβατα προτιμούν τις ανεμογεννήτριες για ίσκιο!! Το μόνο που παρέλειψαν να παρατηρήσουν, είναι αν οι (Α/Γ) βοηθούν και στην αναπαραγωγή των ζώων. Στη θέση αυτού του απαράδεκτου άρθρου έπρεπε να είχαν γραφτεί τα παρακάτω ( τα οποία σκοπίμως κρύβουν οι δύο ενεργοσωτήρες επιστήμονες ):

1. Οι ανεμογεννήτριες ( Α/Γ) διακρίνονται από 40 km απόσταση

2. Κάθε πυλώνας απαιτεί εκατοντάδες κυβικά μέτρα μπετόν και εκατοντάδες κιλά σίδερο

3. Έχουν ασήμαντη απόδοση. Ακόμη και αν γεμίσουν όλες οι κορυφογραμμές της Ελλάδας

με Α/Γ και τα ποτάμια με υδροηλεκτρικά, θα συνεισφέρουν μόνο 10-15%

στην συνεχώςαυξανόμενη συνολική κατανάλωση ενέργειας

4. Η τεχνολογία αυτή είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Η αύξηση στη ζήτηση ήρθε με

τις επιδοτήσεις. Με άλλα λόγια το κέρδος κατευθύνει την ανάγκη και τη ζήτηση και

όχι οι κοινωνικές ανάγκες

5. Τα αιολικά πάρκα χαρακτηρίζονται Αιολικές Πτολεμαΐδες > αφού αποτελούν

βιομηχανίες παραγωγής ενέργειας και συνεπώς προκαλούν υποβάθμιση στο φυσικό

τοπίο και στη ζωή των κατοίκων

6. Η ηλεκτρομαγνητική επίδραση των Α/Γ και ιδιαίτερα τα δίκτυα μεταφοράς ρεύματος

έχουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων

7. Τα αιολικά πάρκα δημιουργούν 1 – 2 θέσεις εργασίας / ανά πάρκο και μειώνουν

δραστικά θέσεις στον τουρισμό, στην οικοδομή ( στις περιοχές που υπάρχουν Α/Γ δεν

ανεγείρονται νέες οικοδομές ) καθώς και άλλες δραστηριότητες

8. Στις περιοχές που εγκαταστάθηκαν αιολικά πάρκα παρατηρήθηκε σημαντική μείωση

στη τουριστική ζήτηση. Η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας στηρίζεται κυρίως στο

ανεκτίμητο και μοναδικό φυσικό περιβάλλον. Άρα οι Α/Γ θα εξαφανίσουν σταδιακά

τον τουρισμό από τη χώρα αφού έχουν εξαπλωθεί χωρίς φραγμούς σε όλη την

επικράτεια

9. Τα αιολικά πάρκα μειώνουν κατακόρυφα την αξία των ακινήτων στη περιοχές που

εγκαταστάθηκαν και συντελούν έτσι σταδιακά στην ερήμωση των χωριών

10. Η χλωρίδα, πανίδα, τα έντομα, οι ανεξερεύνητες αρχαιότητες τα παραδοσιακά

μονοπάτια χάνονται κάτω από το < ξεκοίλιασμα > των βουνών

11. Η επένδυση είναι κερδοφόρα για τους επενδυτές αλλά τραγικά ζημιογόνα για

τις τοπικές κοινωνίες οι οποίες πληρώνουν το βαρύ κόστος της διατάραξης του

φυσικού τοπίου

12. Οι άνθρωποι στις περιοχές των Α/Γ αλλά και σε απόσταση 1,5 km, εμφανίζουν

αρρυθμίες, άγχος , πονοκεφάλους και κατάθλιψη ( σύνδρομο υποήχων)

13. Το όριο ζωής μιας Α/Γ είναι 20 – 25 χρόνια. Οι επόμενες γενιές θα κληρονομήσουν

απέραντα νεκροταφεία παλιοσιδηρικών και βουνά γεμάτα με χιλιάδες τόνους μπετόν

και χιλιάδες μέτρα καλωδιώσεων

14. Το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο προειδοποιεί ότι η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων

συνεπάγεται μεγάλα συνωδά έργα και «παράθυρα» για την αδειοδότηση νέων χρήσεων

γης εντός των δασών ή ακόμη και επέκταση των ήδη υπαρχόντων

Μάκης Μπαλτσαβιάς

NORTH AMERICAN PLATFORM AGAINST WIND POWER (NAPAW)

Μετά την ίδρυση της EPAW που συγκεντρώνει οργανώσεις από όλη την Ευρώπη, ιδρύθηκε τώρα και η NAPAW (North American Platform against Wind power) που ενώνει οργανώσεις από τις ΗΠΑ, το Καναδά, το Μεξικό, τη Κεντρική Αμερική και τη Καραϊβική. Σκοπός είναι μ.α. η ενίσχυση της διεθνούς απαίτησης για έρευνα της αποτελεσματικότητας αλλά και των αρνητικών επιπτώσεων της εξάπλωσης της βιομηχανικής εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε την 22/06/2009 στις 12:07 και έχει αρχειοθετηθεί ώς Αιολικοί Σταθμοί, Κόσμος με ετικέτες NAPAW. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τυχόν νέες απαντήσεις χρησιμοποιώντας το feed RSS 2.0 Μπορείτε να αφήσετε μια απάντηση, ή ένα trackback από την δικιά σας σελίδα.

Άρθρο της Γκέλυ Χαύτα σχετικά με τη κατάσταση των αιολικών πάρκων στην Ευρώπη

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Ως το 2005 είχαν εγκατασταθεί 1.034 μεγάλες ανεμογεννήτριες ισχύος 700 MW ενώ η συνολική εγκατεστημένη ισχύς από ΑΠ ως το 2010 αναμένεται να φτάνει τα 9000 MW. Στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Country Guardian αναφέρουν ότι θα χρειάζονταν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος που έχει ανάγκη η χώρα και 32.700 για το 10% ενώ οι δείκτες μόλυνσης παραμένουν στα ίδια επίπεδα καθώς η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας στην αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις. Το Γραφείο Εθνικών Λογαριασμών της Βρετανίας, σε έκθεσή του για τις ΑΠΕ, υποστηρίζει ότι η αιολική ενέργεια είναι ο πιο ακριβός τρόπος για τον περιορισμό της εκπομπής ρύπων, καθώς κάθε τόνος διοξειδίου του άνθρακα που μειώνεται μ’ αυτόν τον τρόπο κοστίζει 112-224 ευρώ. Σύμφωνα με την ίδια την Υπηρεσία Προστασίας της Υπαίθρου της Αγγλίας, όπως προκύπτει από αναφορά της στην Κυβέρνηση, τα Αιολικά Πάρκα είναι μια μορφή βιομηχανικής ανάπτυξης και προτείνεται να δημιουργούνται σε ήδη υποβαθμισμένες περιοχές. Περισσότερες από 100 εθνικές και τοπικές ομάδες με την καθοδήγηση μερικών από τους πιο σπουδαίους οικολόγους της χώρας αντιδρούν υποστηρίζοντας ότι η αιολική ισχύς είναι ανεπαρκής, οικονομικά ασύμφορη, καταστρέφει την επαρχία και τελικά έχει μικρή διαφορά στις εκπομπές του άνθρακα. Σε Έκθεση, τέλος, για την ανάπτυξη των Αιολικών Πάρκων που εκπονήθηκε από τον Οργανισμό Τουρισμού της Ουαλίας το 1999, επισημαίνεται ότι σε τουριστικές περιοχές της Ουαλίας, της Δανίας και της Ολλανδίας όπου εγκαταστάθηκαν Αιολικά Πάρκα παρατηρήθηκε μια μέση μείωση της τουριστικής κίνησης της τάξης του 30% κατά την πρώτη δεκαετία.
ΓΑΛΛΙΑ: Οι αντιδράσεις αυξάνονται και η Εθνική Οργάνωση Vent de Colere που έχει δημιουργηθεί, τονίζει με συνεχή άρθρα και φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της το γεγονός πως οι ανεμογεννήτριες δεν είναι τόσο «αθώες» όσο οι επενδυτές θέλουν να παρουσιάσουν. Χαρακτηριστική η φωτογραφία από Αιολικά Πάρκα στο Ally όπου η ιδιοκτήτρια εταιρεία έχει τοποθετήσει πινακίδα με την προειδοποίηση: «Απαγορεύεται η πρόσβαση στο εργοτάξιο. Κίνδυνος παγόπτωσης γύρω από τις ανεμογεννήτριες σε διάμετρο 300 μέτρων. Απαγορεύεται να πλησιάζετε με οποιοδήποτε τρόπο».
ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Μέχρι το 2010, σχεδιάζεται η εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων συνολικής ισχύος 1.500 MW. Η ανακοίνωση και μόνον της λίστας με τις πιθανές τοποθεσίες έχει ήδη πυροδοτήσει, σύμφωνα με το Ολλανδικό περιοδικό Milieu, πάνω από 3.000 επιστολές διαμαρτυρίας μόνο στην περιοχή της Ουτρέχτης.
ΔΑΝΙΑ: Η χώρα έχει ανάγει την αιολική ενέργεια σε αιχμή του δόρατος της βιομηχανίας της, με το 20% της ενέργειάς της να παράγεται από Αιολικά Πάρκα. Οι αντιδράσεις, αν και λιγότερες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αυξάνονται το τελευταίο διάστημα με αποτέλεσμα η εγκατάσταση ανεμογεννητριών να προσανατολίζεται τώρα μέσα στη θάλασσα, μακριά από τις ακτές με στόχο την μείωση των οχλήσεων και των επιπτώσεων στο περιβάλλον. Σύμφωνα τέλος με έκθεση της Διεθνούς Εταιρείας Εκτίμησης Ακινήτων SAVILLIS, που ήρθε στη δημοσιότητα το 1998, σε περιοχές ανάπτυξης Αιολικών Πάρκων οι τιμές των σπιτιών και των οικοπέδων έχουν παρουσιάσει πτώση μέχρι και 40%.
ΕΛΛΑΔΑ: Οι προσπάθειες για την αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού της χώρας ξεκίνησαν στο τέλος της δεκαετίας του 70. Μέχρι σήμερα πολύ νερό κύλησε στ’ αυλάκι και μεγάλα Αιολικά Πάρκα έκαναν την εμφάνισή τους σε όλη την επικράτεια. Η ύπαρξη αντιδράσεων από τις τοπικές κοινωνίες έχει σκοπίμως αποσιωπηθεί. Κι όμως στις περισσότερες περιοχές τοπικοί φορείς και κάτοικοι εξεγέρθηκαν στις επιχειρούμενες επεμβάσεις. Στη Ν. Εύβοια, που ως το 2001 κυριολεκτικά «γαζώθηκε» από δεκάδες πυλώνες στα 31 Αιολικά Πάρκα που δημιουργήθηκαν, καταγγελίες φορέων και συλλόγων έφτασαν μέχρι την Ευρωπαϊκή Ένωση για την άναρχη και ασύδοτη εγκατάσταση και λειτουργία των Αιολικά Πάρκα στο Νομό ακόμη και σε περιοχές προς ένταξη στο δίκτυο NATURA, ενώ βουλευτές και αυτοδιοικητικοί έφεραν το θέμα μέχρι τα κυβερνητικά κλιμάκια. Στη Λέσβο, το θέμα της εγκατάστασης του Αιολικού Πάρκου το 1991 πήρε τεράστιες διαστάσεις καθώς ο χώρος που επιλέχτηκε στο Σίγρι ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους, το οποίο με ΠΔ έχει χαρακτηριστεί «διατηρητέο μνημείο της φύσης». Μετά από προσφυγές στο ΣτΕ και δικαστικές διαμάχες, το Αιολικό Πάρκο Σιγρίου με 9 ανεμογεννήτριες άρχισε να λειτουργεί το Νοέμβριο του 1999. Στην Ευρυτανία και τη Φθιώτιδα, έντονες αντιδράσεις ήγειρε το 2003 η πρόθεση εγκατάστασης Αιολικών Πάρκων στη ράχη του Τυμφρηστού σε περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Με ομόφωνες αποφάσεις τους Νομαρχία Φθιώτιδας, ενδιαφερόμενοι και όμοροι Δήμοι, οικολογικές ομάδες, πολιτιστικοί και κυνηγετικοί σύλλογοι καταδίκασαν την προσπάθεια αυτή. Οι αντιδράσεις έγιναν πιο πιεστικές και οργανωμένες όταν οι τοπικές κοινωνίες ενημερώθηκαν από αρμόδιες αρχές και ειδικούς επιστήμονες. Σήμερα σύμφωνα με τους κατοίκους η εταιρεία με διαφημιστικά μηνύματα και παρεμβάσεις στα ΜΜΕ του Νομού προσπαθεί να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα. Οι αντιδράσεις που καταγράφεται εδώ δεν είναι φυσικά οι μόνες. Από την Κρήτη ως τον Έβρο, ο όγκος των αντιδράσεων ήταν τεράστιος και μεγαλώνει καθημερινά καθώς οι αιτήσεις για Αιολικά Πάρκα αυξάνουν γεωμετρικά. Ο περιορισμένος χώρος του τεύχους δε μας επέτρεψε να τις παραθέσουμε όλες. Στα επόμενα τεύχη μας θα επανερχόμαστε συνεχώς στο ζωτικής σημασίας αυτό θέμα Γεγονός λοιπόν παραμένει πως πουθενά στην Ευρώπη οι κάτοικοι δεν δέχονται τα Αιολικά Πάρκα με «ανοιχτές αγκάλες». Παρά ταύτα τόσο οικονομικά συμφέροντα όσο και πολιτικές σκοπιμότητες οδηγούν τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην ανεξέλεγκτη προώθηση αυτής της τεχνολογίας καταστέλλοντας τα αρνητικά αποτελέσματα της, συχνά αγνοώντας την επιστημονική γνώση και τέλος αναγκάζοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους να ζήσουν αβάσταχτα δίπλα σε μηχανές καταπιεστικών διαστάσεων.

Οι 7 πληγές των αιολικών πάρκων

Έχοντας υπόψη ότι: Τόσο το Διεθνές όσο και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο κατοχυρώνουν ρητά και με σαφήνεια την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Οι ευρωπαϊκές Συνθήκες του Μάαστριχτ (1992) και Άμστερνταμ (1997) κατοχυρώνουν την Αρχή της Βιωσιμότητας υπό την έννοια ότι οιαδήποτε δημόσια πολιτική πρέπει να ενσωματώνει κριτήρια βιωσιμότητας. Tο ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει ρητά στο άρθρο 24 την προστασία του περιβάλλοντος, φυσικού και πολιτιστικού, και την Αρχή της Βιωσιμότητας. Βιώσιμο είναι μόνο το ενεργειακό σύστημα που στηρίζεται στις αρχές εξοικονόμησης ενέργειας, διαχείρισης τηςζήτησης και ανακύκλωσης.
Με το νόμο 2773/1999 απελευθερώθηκε η αγορά
ενέργειας από το μονοπώλιο της ΔΕΗ. Ο νόμος
αυτός προκάλεσε κύμα αθρόων ιδιωτικών
επενδύσεων σε αιολικά πάρκα, επειδή η Ευρωπαϊκή
Ένωση επιδοτεί πλουσιοπάροχα τις εγκαταστάσεις
αιολικής ενεργείας.
Με το νόμο 2743/2001 επιδιώχθηκε η ταχεία
προώθηση της εγκατάστασης αιολικών πάρκων
εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος.
Τέλος μετά τη δημοσιοποίηση του Ειδικού
Χωροταξικού Πλαισίου για τις Ανανεώσιμες
Πηγές Ενέργειας που παρουσιάστηκε στις
αρχές Φλεβάρη του2007, και τη διαπίστωση ότι πρόκειται
ουσιαστικά για νομοθέτημα το οποίο διευκολύνει
"το λόμπυ των ανεμογεννητριάδων" και
ξεμπλοκάρει τιςχρονοβόρες μελετητικές διαδικασίες δίνοντας
έτσι το «πράσινο φως» για την εφαρμογή παλιών
και νέων επενδυτικών και επιχειρηματικών
σχεδίων, εκεί όπου επιθυμούν οι επιχειρηματίες... θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

1. ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ

Τα αιολικά πάρκα είναι ογκώδεις βιομηχανικές
εγκαταστάσεις. Οι βιομηχανικές αυτές εγκαταστάσεις
προκαλούν εκτεταμένη και ανεπανόρθωτη βλάβη
σε βουνοκορφές, δρυμούς και δάση, (με την αποψίλωση
του χώρου εγκατάστασής τους, αλλά και με τη
διάνοιξη δρόμων για τη διέλευση βαρέων οχημάτων
που μεταφέρουν τις ογκώδεις ανεμογεννήτριες).

2. O ΘΟΡΥΒΟΣ

Ο θόρυβος που παράγουν οι μηχανές αυτές είναι
σημαντικός και έχει σχέση με την περιστροφή των
γραναζιών του μηχανισμού και την τριβή του αέρα
πάνω στα πτερύγια και το σκελετό της ανεμογεννήτριας.
Με αποτέλεσμα «το χρόνιο ηχητικό τραυματισμό που,
όπως εκτιμούν οι ειδικοί, προκαλεί στρεσογόνες
αντιδράσεις, διαταραχές ύπνου και έχει αντίκτυπο
στη γενική φυσική κατάσταση των ανθρώπων.
Ο ύπνος διαταράσσεται εφόσον ο παραγόμενος
θόρυβος υπερβαίνει τα 45 dB (ντεσιμπέλ), ή μόνο
α 35 dB, κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας». Η ανακοίνωση της ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ: http://www.ventdecolere.org/archives/doc_reference/Rapport%20AcademieMedecine_V2.pdf


3. OI ΥΠΟΗΧΟΙ
Οι υπόηχοι που παράγονται από τις ανεμογεννήτριες
ίναι επιζήμιοι για την υγεία. Διαβάστε το μεταφρασμένο
"Μανιφέστο του Ντάρμσταντ": http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=209
Στην Αγγλία, πρόσφατη έρευνα ζητάει να μην
επιτρέπεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε
απόσταση μικρότερη των 2 χλμ. από κατοικημένες περιοχές για ανεμογεννήτριες ισχύος μέχρι 2 MW,
ενώ για μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες η απόσταση
πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό λόγω τουθορύβου που παράγουν οι ανεμογεννήτριες. Περισσότερα: http://www.windturbinenoisehealthhumanrights.com/

4. H ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΗ
Δείτε εδώ τι σημαίνει Φωτοσκίαση από Ανεμογεννήτρια.
Το βίντεο τραβήχτηκε πρόσφατα στην Ολλανδία:
http://www.niov.eu/ccount/click.php?id=4

5. H ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ TΩΝ ΟΙΚΟΤΟΠΩΝ
Τα δάση, οι ακτές, τα βουνά, τα μικρά νησιά κ.λ.π.
είναι ευπαθή οικοσυστήματα, διαταράσσονται εύκολα
και επιδέχονται μόνον ήπια διαχείριση. Οιδασικές εκτάσεις και τα τεχνητά οικοσυστήματα
(ελαιώνες κ.λ.π.) προστατεύονται επίσης. Οποιασδήποτε
μορφής βιομηχανική δραστηριότητα θαοδηγήσει στην αποσταθεροποίησή τους. Η εγκατάσταση
αιολικών πάρκων κρύβει και κάποιες άλλες απειλές για
το φυσικό περιβάλλον, ειδικά σε σχέση με τον κίνδυνο
τραυματισμού ή θανάτωσης μεγάλων πουλιών. Το
ζήτημα αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στην περιοχή
της Θράκης που φιλοξενεί σημαντικούς πληθυσμούς
σπάνιων αρπακτικών πουλιών. Ανακοίνωση της
WWF ΕΛΛΑΣ: http://www.wwf.gr/

6. Η ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ
Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε Ζώνες Ειδικής
Προστασίας, υγρότοπους, βιότοπους, περιοχές υψηλής
συγκέντρωσης πουλιών, ορεινά ή νησιωτικάπεράσματα, συνεπάγεται καταστροφή της ορνιθοπανίδας,
όχι μόνο λόγω της συχνής πρόσκρουσης των πουλιών
στις ανεμογεννήτριες, αλλά κυρίως λόγω του περιορισμού
των ζωτικών πεδίων πτήσης, της υποβάθμισης των
ενδιαιτημάτων και της διατάραξης των μεταναστευτικών
διαδρόμων.Δείτε: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ: http://www.ornithologiki.gr/gr/hos/dt/dt_20060708.htm

7. Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
Το φυσικό ανάγλυφο προστατεύεται καθεαυτό και ως
μέρος του αισθητικού τοπίου. Οι ογκώδεις ανεμογεννήτριες (οι ανεμογεννήτριες 3 MW
που τοποθετήθηκαν στα Δίδυμα Αργολίδας έχουν πτερύγια
διαμέτρου 90 μ., φτάνουν τα 150μέτρα ύψος και ζυγίζουν μέχρι και 380 τόνους χωρίς τα
θεμέλιά τους) δεσπόζουν απόλυτα στο χώρο και είναι
απολύτως ασύμβατες με την κλίμακα τουελληνικού τοπίου. Οπουδήποτε στηθούν προκαλούν αισθητική
βλάβη, ακριβώς όπως και οι πυλώνες της ΔΕΗ. Η αισθητική
βλάβη είναι καταστροφική προκειμένου περί των τοπίων ιδιαιτέρου φυσικού κάλους,
αισθητικών δασών, κτλ. Διαβάστε: ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: Γνωμοδότηση για την βιωσιμότητα
των αιολικών πάρκων του Μ. Δεκλερή:http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=341

7.1 ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΠΑΘΗ
ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ
Το σχέδιο νόμου και "το λόμπυ των ανεμογεννητριάδων"
θεωρούν δεδομένη τη διασύνδεση των νησιών και των
βραχονησίδων με το ηπειρωτικό σύστημα διανομής (Αττική
και τουρκικά παράλια), όμως οι κάτοικοι των νησιών και
οι Δήμοι θα αντιδράσουν. Γιατί η σύνδεση με υποθαλάσσιο
καλώδιο στο κεντρικό δίκτυο θα αποτελέσει την υποδομή
αφενός για την άγρια αιολική εκμετάλλευση και αφετέρου
για την χωρίς όρια τουριστική και οικιστική ανάπτυξη των
νησιών και είναι απειλή για τα οικοσυστήματά τους. Διαβάστε
τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας
καθώς και Διοικητικών Δικαστηρίων ενάντια στην εμμονή
της ΔΕΗ για διασύνδεση των Κυκλάδων με το κεντρικό
Ηπειρωτικό Σύστημα στο e - ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
"ΕΥΠΛΟΙΑ": http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=308
(*)Στην Κύθνο, είκοσι χρόνια πριν, εγκαταστάθηκε το πρώτο
αιολικό πάρκο της Ευρώπης που αφέθηκε να καταστραφεί,
ουσιαστικά ανεκμετάλλευτο. Σήμερα ίσα που το θυμούνται
οι ντόπιοι. Τουριστικοί οδηγοί που αναφέρονται στην Κύθνο
καλούν τους τουρίστες να επισκεφθούν το στοιχειωμένο
αξιοθέατο.Στη Μήλο η απόπειρα της ΔΕΗ για εκμετάλλευση της
γεωθερμίας ναυάγησε μετά από μερικούς μήνες παραγωγής
και το εργοστάσιο είναι σήμερα τόπος φαντασμάτων. Ο ΟΤΕ εκμεταλλευόμενος ένα ανάλογο πρόγραμμα,
εγκατέστησε σε κάθε νησί του Αιγαίου 1 ανεμογεννήτρια
δίπλα στο κεντρικό κάτοπτρο που συνήθως βρίσκεται στην
πιο ψηλή κορυφή. Αφέθηκαν όλες να καταστραφούν από
ανυπαρξία επίβλεψης - συντήρησης. Στα νησιά έχουν εγκατασταθεί από χρόνια πάρα πολλές
επιδοτημένες ανεμογεννήτριες από Δήμους και ιδιώτες και
σήμερα στέκουν σαν σιδερένια μνημεία της ανθρώπινης ανοησίας...
πηγή http://eyploia.aigaio-net.gr/12ο Τεύχος