Mark Duchamp:Τα αιολικά πάρκα είναι περιττά

Τα αιολικά πάρκα είναι περιττά

Μετάφραση:  Λένα Νικολοπούλου

Ο ενθουσιασμός των πολιτικών για την αιολική καθώς και τις άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν έχει ως βάση την αντικειμενική ανάλυση.

Εδώ δεν θα σταθούμε στις πολιτικές σκοπιμότητες ή την διαφθορά αλλά απλά θα εξηγήσουμε γιατί τα αιολικά πάρκα δεν προσφέρουν τίποτε.

Στις Δυτικές χώρες, η δημόσια πολιτική για την ενέργεια βασίζεται στο ακόλουθο θεμελιώδες αξίωμα: τα αιολικά πάρκα αποτελούν μια ώριμη τεχνολογία για την παραγωγή ενέργειας και είναι ανταγωνιστικά. Αν όμως είναι ανταγωνιστικά τότε γιατί απαιτούν πανάκριβες επιδοτήσεις, είτε άμεσες είτε έμμεσες;

Η βιομηχανία των αιολικών πάρκων απαντά συστηματικά σε αυτό το ερώτημα υποδεικνύοντας τα “εξωτερικό κόστος” της παραγωγής ενέργειας μέσω των ορυκτών καυσίμων. Συνοπτικά το εξωτερικό κόστος είναι η μόλυνση, το διοξείδιο του άνθρακα και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Το λάθος αυτής της επιχειρηματολογίας είναι ότι τα εξωτερικό κόστος που επικαλούνται ισχύει στον ίδιο βαθμό και για τα αιολικά πάρκα, όπως θα προσπαθήσω να δείξω τώρα με μια εύκολα κατανοητή γλώσσα.

I) – Τα αιολικά πάρκα αναγκάζουν τις συμβατικές μονάδες παραγωγής ενέργειας να καταναλώνουν περισσότερα ορυκτά καύσιμα σε σχέση με τις Kwh που παράγουν.

Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός το ότι οποιοσδήποτε οδηγεί στην πόλη όταν έχει κίνηση καταναλώνει αρκετά μεγαλύτερη ποσότητα καυσίμων από ότι θα κατανάλωνε στον αυτοκινητόδρομο. Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό:

-Ένας κινητήρας καταναλώνει πιο αποδοτικά το καύσιμο όταν τρέχει με την βέλτιστη ταχύτητα ταξιδιού. (περίπου 100 χλμ. ανά ώρα για τα περισσότερα αυτοκίνητα).
-Ένας κινητήρας καταναλώνει το καύσιμο με μικρότερη αποδοτικότητα και παράγει περισσότερα βλαβερά αέρια όταν επιταχύνει. Ποιος δεν έχει παρατηρήσει τον μπλε καπνό που βγαίνει από τις εξατμίσεις όταν τα αμάξια επιταχύνουν; (μαύρος καπνός στην περίπτωση απορυθμισμένων κινητήρων diesel.

Μέσα στην κίνηση της πόλης, τα αυτοκίνητα επιταχύνουν, σταματούν, επιταχύνουν ξανά, σταματούν ξανά και ούτω καθεξής. Αυτό προκαλεί μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμων και μεγαλύτερη μόλυνση. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την άσκοπη κατανάλωση καυσίμων όταν τα αυτοκίνητα είναι σταματημένα σε φανάρια ή κολλημένα σε μποτιλιάρισμα.

Το ίδιο ισχύει με τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα: καταναλώνουν περισσότερο όταν επιταχύνουν και σταματούν συχνά. H ουσία του θέματος είναι ότι τα αιολικά πάρκα αναγκάζουν αυτά τα εργοστάσια να λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ορίστε το πως:

Α) – Όταν ο αέρας φυσά, τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας ορυκτών καυσίμων (Ε.Π.Ε.Ο.Κ) πρέπει να μειώσουν την παραγωγή τους καθώς ο ηλεκτρισμός που παράγεται από αιολικά πάρκα έχει προτεραιότητα στο δίκτυο. Καθώς δεν υπάρχουν αρκετά μεγάλες μπαταρίες να απορροφούν την ενέργεια που παράγεται όταν αυτή είναι μεγαλύτερη της ζήτησης, τα (Ε.Π.Ε.Ο.Κ) συγκρατούνται ώστε να χαμηλώσουν τα επίπεδα παραγωγής. Αυτό είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η απαιτούμενη συχνότητα των 50Hz στο εθνικό δίκτυο, σε περίπτωση αποτυχίας θα υπήρχαν καταστροφικά μπλακ-άουτ, κάτι που δεν μπορεί να ανεχτεί μια σύγχρονη οικονομία. Η βέλτιστη απόδοση των Ε.Π.Ε.Ο.Κ επιτυγχάνεται όταν λειτουργούν στο 95% περίπου της δυνατότητας τους, η συγκράτηση αυτή τα αναγκάζει να καταναλώνουν περισσότερα καύσιμα, να παράγουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα και να μολύνουν περισσότερο για κάθε Kwh που παράγεται

B) – Αντιστρόφως, κάθε φορά που μειώνεται η ταχύτητα του αέρα, προσωρινά η όχι, τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ πρέπει να αυξήσουν την παραγωγή τους γρήγορα για την αποφυγή μπλακ-άουτ. Αυτή η αύξηση είναι ανάλογη με την επιτάχυνση ενός αυτοκινήτου στο ότι καταναλώνει καύσιμα χωρίς αποτέλεσμα και εκπέμπει περισσότερους ρύπους. Καθώς αυτές οι αυξομειώσεις συμβαίνουν συχνά κατά την διάρκεια μιας μέρας λόγω της υψηλής μεταβλητότητας των ανέμων, η κατανάλωση καυσίμων, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και οι ρύποι αυξάνονται κατά πολύ για κάθε Kwh που παράγεται από τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ και υπεύθυνα είναι τα αιολικά πάρκα.

Γ) – Τέλος, όταν ένα Ε.Π.Ε.Ο.Κ αναγκαστεί να διακόψει εντελώς την παροχή ενέργειας επειδή μια αυξημένη ποσότητα ηλεκτρισμού που έχει παραχθεί αιολικά εισρέει στο δίκτυο, πρέπει να διατηρήσει την περιστροφή των στροβίλων σε κατάσταση αναμονής, καταναλώνοντας καύσιμα και εκπέμποντας ρύπους αλλά δίχως να παράγει ηλεκτρισμό. Αυτό είναι απαραίτητο επειδή ο αέρας είναι απρόβλεπτος, έτσι τα εργοστάσια ενέργειας θα χρειαστεί να αυξήσουν ξανά την παραγωγή εν ριπή οφθαλμού όταν μειωθεί η ταχύτητα του ανέμου.

Τα εργοστάσια που λειτουργούν με λιγνίτη απαιτούν αρκετές ώρες ώστε να μπορέσουν να παράγουν ενέργεια άν ήταν κλειστά. Οι εγκαταστάσεις με αεριοστρόβιλους κλειστού κυκλώματος (CCGT) ανταποκρίνονται πιο γρήγορα αλλά και πάλι όχι άμεσα. Τα πυρηνικά εργοστάσια δεν μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή τους γρήγορα. Τα υδροηλεκτρικά μπορούν, αλλά κρατούνται σε εφεδρεία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (π.χ.σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας Ε.Π.Ε.Ο.Κ λόγω βλάβης). Υπάρχουν εγκαταστάσεις με αεριοστρόβιλους ανοικτού κυκλώματος (OCGT) που να μπορούν να αυξάνουν ραγδαία την παραγωγή και τα οποία έχουν αυξημένο κόστος λειτουργίας αλλά και αυτά είτε είναι σε εφεδρεία όπως τα υδροηλεκτρικά είτε χρησιμοποιούνται μόνο για αυξημένα φορτία, δηλαδή για τις ώρες της ημέρας που η ενεργειακή ζήτηση βρίσκεται στο απόγειό της. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα πλήθος μονάδων λιγνίτη ή Τ.Α.Κ.Κ πρέπει να παραμένουν σε κατάσταση αναμονής όταν φυσά αέρας, σε περίπτωση που κοπάσει απότομα.

Τα Α,Β και Γ προκαλούν άσκοπη κατανάλωση καυσίμων. Αυτή είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης των αιολικών πάρκων των οποίων η “μη-παραδοτέα” (ανεξέλεγκτη) παραγωγή πρέπει να “εξισορροπείται”, ή να “υποστηρίζεται”, από κατανεμόμενα Ε.Π.Ε.Ο.Κ.

Όσο υψηλότερη είναι η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών πάρκων σε μία χώρα, τόσο υψηλότερος πρέπει να είναι ο αριθμός των Ε.Π.Ε.Ο.Κ που θα πρέπει να λειτουργούν εφεδρικά όταν φυσά ο άνεμος, εξισορροπώντας έτσι την ασταθή παραγωγή των αιολικών πάρκων – και τόσο περισσότερα καύσιμα καταναλώνονται άσκοπα.

Ένα παράδειγμα θα βοηθήσει στην κατανόηση τους περιορισμούς της ηλεκτρικής παραγωγής.

Φανταστείτε πως μια χώρα έχει 20.000 MW εγκατεστημένης αιολικής ισχύος. 

Φανταστείτε πως, μία μέρα με έντονο αέρα, αυτά τα αιολικά παράγουν στο 95% της δυναμικότητας τους, δηλαδή 19.000 MW (πάντα θα υπάρχουν ανεμογεννήτριες που χρήζουν επιδιόρθωσης).

Τώρα φανταστείτε πως ο άνεμος μειώνεται απότομα, και μέσα σε δύο ώρες μόνο τα 10.000 MW χρησιμοποιούνται στην πράξη. Εφόσον όλα ισχύουν, όπως για παράδειγμα η ζήτηση ηλεκτρικού, ο διαχειριστής του δικτύου θα πρέπει να ενισχύσει το δίκτυο με 9.000 MW. Αν εκείνη την στιγμή δε διαθέτει περίπου μια ντουζίνα Ε.Π.Ε.Ο.Κ που να στροβιλίζουν σε κατάσταση αναμονής, δε θα μπορέσει να αποφύγει ένα μπλακ-άουτ, ή τουλάχιστον ένα βύθισμα (όταν ή παροχή ηλεκτρικού διακόπτεται σε ορισμένους πελάτες, κυρίως βιομηχανίες που καταναλώνουν πολύ ηλεκτρισμό). Βυθίσματα έχουν ήδη συμβεί σε Καλιφόρνια και Ισπανία, καθώς και ένα μπλακ-άουτ στην Γερμανία. Αν και δεν κατηγορήθηκαν επισήμως τα αιολικά πάρκα για αυτές τις δαπανηρές αναταραχές (χάριν πολιτικής ορθότητας), διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο.

Ανακεφαλαίωση: Καταναλώνονται επιπρόσθετα καύσιμα για την υποστήριξή της αιολικής ενέργειας.

Καταναλώνονται περισσότερα καύσιμα από τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ που στροβιλίζουν σε κατάσταση αναμονής, αντισταθμίζοντας τον κίνδυνο εξασθένισης του ανέμου.

Καταναλώνονται περισσότερα καύσιμα ανά Kwh που παράγεται όταν τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ αυξάνουν την παραγωγή κάθε φορά που ο άνεμος κοπάζει.

Καταναλώνονται περισσότερα καύσιμα ανά Kwh όταν τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ αναγκάζονται να μειώσουν την παραγωγή λειτουργώντας έτσι με χαμηλότερη απόδοση όταν φυσά άνεμος.

Συνολικά υπάρχουν σημαντικές υποψίες ότι τα αιολικά πάρκα δεν εξοικονομούν σχεδόν τίποτε (αν εξοικονομούν κάτι) σε καύσιμα, μόλυνση, και διοξείδιο του άνθρακα όταν ληφθούν υπόψη τα ζημιογόνα αποτελέσματα της λειτουργίας των Ε.Π.Ε.Ο.Κ. Και όμως τα εργοστάσια αυτά είναι απαραίτητα για την υποστήριξή της αιολικής ενέργειας: χωρίς αυτά θα υπήρχαν μπλακ-άουτ κάθε φορά που άλλαζε ταχύτητα ο άνεμος, διότι η συχνότητα του ηλεκτρικού ρεύματος στο δίκτυο πρέπει να παραμένει σταθερή στα 50Hz. Για να επιτευχθεί αυτό, ο διαχειριστής του δικτύου πρέπει να εξισορροπεί την προσφορά με την ζήτηση ανά πάσα στιγμή, με τις προσωρινές διαφοροποιήσεις στην συχνότητα του δικτύου να μην υπερβαίνουν το 1%.

Έχουν δημοσιευτεί αρκετές μελέτες, καθώς και ένα βιβλίο πάνω σε αυτό το ζήτημα, θίγοντας μερικά από τα θέματα που ετέθησαν παραπάνω.

«Τα κρυμμένα κόστη κατανάλωσης καυσίμων του αιολικά παραγόμενου ηλεκτρισμού» – K. de Groot & C. le Pair

“The hidden fuel costs of wind generated electricity” – K. de Groot & C. le Pair http://www.epaw.org/documents.php?lang=en&article=backup7

«Επιχορήγηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέσω αιολικής ενέργειας – η υπέρτατη ειρωνεία» – Kent Hawkins

“Subsidizing CO2 emissions via windpower – the ultimate irony” – Kent Hawkins http://www.epaw.org/documents.php?lang=en&article=backup4

Ινστιτούτο Μηχανικών και Ναυπηγών Σκωτίας

Institution of Engineers and Shipbuilders in Scotland http://www.epaw.org/documents.php?lang=en&article=backup3

Αιολική Ενέργεια Σημαντικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις

Wind Power Important Questions And Answers http://www.epaw.org/documents.php?lang=en&article=backup1

Υπάρχουν περισσότερες εργασίες και άρθρα που όλα θέτουν σημαντικά ερωτήματα, όλα να ζητούν μία ολοκληρωμένη μελέτη του τον μη-αποδεδειγμένο ισχυρισμό που λέει πως τα αιολικά πάρκα εξοικονομούν καύσιμα, ρύπους και διοξείδιο του άνθρακα. Δυστυχώς για τους φορολογούμενους, τους καταναλωτές, και τους γείτονες των αιολικών πάρκων, που ο κάθε ένας τους πληρώνει ακριβά την αναξιόπιστη αυτή ενέργεια, δεν έχει γίνει ποτέ μια τέτοια μελέτη. Μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει πως τα αποτελέσματα θα ήταν ντροπιαστικά για εκείνες τις κυβερνήσεις που καταστρέφουν τόση γη για το τίποτε. Αυτή η έλλειψη διαφάνειας κάνει έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων να πιστεύουν πως τα αιολικά πάρκα είναι στην πραγματικότητα άχρηστα, και απλά ένα γρήγορο μέσο πλουτισμού ολίγων εις βάρος των πολλών.

Το διαδίκτυο βρίθει από προειδοποιήσεις ανεξάρτητων μηχανικών, οικονομολόγων και περιβαλλοντολόγων. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης όμως τις αγνοούν, έχοντας εδώ και καιρό εγκαταλείψει την ερευνητική δημοσιογραφία. Η πολιτική ορθότητα είναι πολύ πιο ικανοποιητική γι’ αυτούς, και ευκολότερο να ακολουθηθεί από την ηθική.

Ακολουθεί μια εργασία, την οποία έχει γράψει ένας συνταξιούχος Αυστραλός μηχανικός με 40ετή πείρα σε μεγάλη γκάμα ενεργειακών έργων σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της διοίκησης ενεργειακής έρευνας και ανάπτυξης καθώς και την παροχή συμβουλών πολιτικής στην την κυβέρνηση και την αντίποδα όχθη:

«Κόστος και Ποσότητα των Αερίων του Θερμοκηπίου που Αποφεύγονται από την Αιολική Παραγωγή» – Peter Lang

“Cost and Quantity of Greenhouse Gas Emissions Avoided by Wind Generation” – Peter Lang http://carbon-sense.com/wp-content/uploads/2009/02/wind-power.pdf

Η εργασία του καταλήγει: «Με την αιολική ενέργεια δεν αποφεύγει κανείς εκπομπή σημαντικών ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου.» Άλλες χρήσιμες παρατηρήσεις:

«Επειδή η αιολική ενέργεια είναι μεταβλητή, αναξιόπιστη και δε μπορεί να απαιτηθεί άμεσα, ειδικά τις ώρες που η ζήτηση είναι στην ακμή της, η αιολική ενέργεια έχει μικρή αξία.»

«Επειδή ο αέρας δεν είναι κατά παραγγελία ειδικά τις ώρες αιχμής, το εγκατεστημένο δυναμικό αιολικής ισχύος δεν περιορίζει την ποσότητα των εγκατεστημένων συμβατικών μονάδων παραγωγής που απαιτούνται. Έτσι ο άνεμος δεν μπορεί να συνεισφέρει στην απόσβεση του επενδυμένου κεφαλαίου στις μονάδες παραγωγής. Ο άνεμος είναι απλά μια επιπρόσθετη επένδυση κεφαλαίου».

Με άλλα λόγια, τα διαλείποντα αιολικά πάρκα είναι περιττά σε μια αγορά στην οποία οι ανάγκες των καταναλωτών πρέπει να καλύπτονται άμεσα και με συνέπεια 24 ώρες τη μέρα και 365 μέρες τον χρόνο. Η υποστήριξη από τα Ε.Π.Ε.Ο.Κ. είναι αναγκαστική, και σε τελική ανάλυση θα ήταν φρονιμότερο να επιτρέπαμε σε αυτά τα εργοστάσια να λειτουργούν στο βέλτιστο της δυναμικότητας τους, αντί να καίνε περισσότερα καύσιμα και να μολύνουν άσκοπα λειτουργώντας μη-αποδοτικά για να εξισορροπούν την ασταθή παραγωγή των αιολικών πάρκων.

Η αλήθεια γίνεται ακόμα πιο άβολη όταν κάποιος αναλογιστεί τις παράπλευρες απώλειες που προκαλούν τα αιολικά πάρκα: βλάπτουν τον άνθρωπο, το περιβάλλον, το τοπίο, τον τουρισμό, την αξία των ακινήτων, τα πουλιά και τις νυχτερίδες, καθώς και την οικονομία (το τεράστιο κόστος των επιδοτήσεων στην πραγματικότητα καταστρέφει θέσεις εργασίας).

Και υπάρχουν και άλλα. Η κατασκευή και μόνο των περιττών αυτών αιολικών πάρκων προκαλεί κατανάλωση σημαντικών ποσοτήτων ορυκτών καυσίμων:

-όταν παράγεται ατσάλι για τους πύργους, υαλονήματα για τα πτερύγια, κτλ.

-όταν οι ανεμογεννήτριες μεταφέρονται με πλοία, φορτηγά και έπειτα συναρμολογούνται στην εκάστοτε περιοχή

-όταν αφαιρείται το χώμα, ανοίγονται νταμάρια, κατασκευάζονται δρόμοι και πλατφόρμες στα πολυάριθμα τοπία που βεβηλώνονται σε ολόκληρες περιοχές (50 αιολικά πάρκα των 30x2MW ανεμογεννητριών απαιτούνται για να παράγουν ηλεκτρισμό ίσο με εκείνον ενός μόνο εργοστάσιου παραγωγής που λειτουργεί με αέριο

- όταν γίνεται η παραγωγή του τσιμέντου για τις βάσεις με σκυρόδεμα των ανεμογεννητριών. Η παρασκευή ενός τόνου τσιμέντου απαιτεί την καύση περίπου ενός τόνου πετρελαίου ή το αντίστοιχο σε λιγνίτη ή αέριο. Κάθε βάση τουρμπίνας απαιτεί πάνω από 1.000 τόνους τσιμέντου ώστε να στερεωθεί σταθερά το ψηλό οικοδόμημα στο έδαφος, δηλαδή 1.000 τόνοι πετρελαίου πρέπει να καταναλωθούν για την εγκατάσταση κάθε ανεμογεννήτριας. Και θα χρειαστούν ολοκαίνουργιες βάσεις από σκυρόδεμα μετά από 15-25 χρόνια για την εγκατάσταση νέων ανεμογεννητριών όταν οι παλιές δεν θα είναι εκτός λειτουργίας

- όταν εγκαθίστανται χιλιάδες χιλιόμετρα καλωδίων υψηλής τάσης για να συνδέσουν τα εκατοντάδες αιολικά πάρκα με το εθνικό δίκτυο, συχνά ξεκινώντας από απόμακρες περιοχές σε όλη τη χώρα. Παρεμπιπτόντως, τα καλώδια μεταφοράς θα πρέπει να είναι 4 με 6 φορές μεγαλύτερα από ότι θα απαιτούσε η μέση ηλεκτρική παραγωγή κάθε ανεμογεννήτριας, διότι αυτές παράγουν κατά μέσο όρο μόνο το 15-25% του ονομαστικού τους δυναμικού. Στις σπάνιες όμως μέρες που ο άνεμος είναι αρκετά ισχυρός, τα καλώδια μετάδοσης θα πρέπει να μπορούν να σηκώσουν μέχρι το 95%. Τούτο είναι, (σπατάλη) όπως επίσης το ποσοστό του ηλεκτρισμού που χάνεται κατά την μεταφορά του από τόσο μακριά μέχρι τις μεγάλες πόλεις όπου και καταναλώνεται η πλειονότητα του ( η απώλεια είναι περίπου το 9% του μεταφερόμενου ηλεκτρισμού)

- όταν το δίκτυο το ίδιο χρειάζεται αναβάθμιση, με έξοδα των καταναλωτών ηλεκτρισμού, ώστε να επιτρέψει στις εξαιρετικά ευμετάβλητες ποσότητες αιολικής ενέργειας να διανεμηθούν στην χώρα. Πόσο μάλλον το κόστος κατασκευής “έξυπνων” δικτύων που μπορούν να απενεργοποιούν το ψυγείο σου όταν η ταχύτητα των ανέμων μειώνεται

Αναλογιστείτε λοιπόν όλα αυτά τα καύσιμα που καταναλώνονται για την κατασκευή εκατοντάδων περιττών αιολικών πάρκων, τις οδικές προσβάσεις, και τα καλώδια μεταφοράς του ηλεκτρισμού. Προσθέστε σε αυτά τις ποσότητες καυσίμων που καίγονται από τις μονάδες υποστήριξης, οι οποίες πρέπει να λειτουργούν σε κατάσταση αναμονής ή με μειωμένη ισχύ, ή να αυξάνουν την παραγωγή τους πολλές φορές ανταποκρινόμενα στην καπριτσιόζα φύση των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων που βασίζονται στον άνεμο. Κάποιος μπορεί κάλλιστα να αναρωτηθεί εάν τα αιολικά πάρκα στην πραγματικότητα δεν αυξάνουν την συνολική ποσότητα των ορυκτών καυσίμων που καταναλώνονται. Μερικές από τις μελέτες που έχουν αναφερθεί παραπάνω αναφέρουν αυτή την πιθανότητα.

Είναι γεγονός ότι παρά τα εξελιγμένα εργαλεία μέτρησης που έχουν στην διάθεση τους οι κυβερνήσεις και η βιομηχανία, δεν έχουν δημοσιευτεί νούμερα για τις υποτιθέμενες εξοικονομήσεις σε καύσιμα και διοξείδιο του άνθρακα χάρη στα αιολικά πάρκα. Αφού αυτή είναι ολόκληρη η λογική της κολοσσιαίας μας επένδυσης σε αυτήν την μορφή ενέργειας, γιατί να μένουν μυστικό αυτά τα νούμερα;

Εάν δεν εξοικονομείται καύσιμο και διοξείδιο του άνθρακα, τότε το περίφημο “εξωτερικό κόστος” του ηλεκτρισμού που προέρχεται από τα ορυκτά καύσιμα ισχύει και για τα αιολικά πάρκα; Η υποτιθέμενη “ανταγωνιστικότητα” τους, που βασίζεται στο εξωτερικό κόστος είναι ως εκ τούτου ψευδή.

Πράγματι, ούτε ένα πυρηνικό ή εργοστάσιο ορυκτών καυσίμων δεν έχει τεθεί εκτός λειτουργίας λόγω των αιολικών πάρκων. Αντιθέτως, κατασκευάζονται περισσότερα καθώς συνεχίζεται η αύξηση της ζήτησης, σαν να μην υπήρχαν αιολικά πάρκα.

II) – Τα αιολικά πάρκα δεν (θα είναι) ποτέ ανταγωνιστικά βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα

Κατά μέσο όρο, σε όλο τον κόσμο, τα αιολικά πάρκα παράγουν ηλεκτρισμό με κόστος 300% πάνω από εκείνο της συμβατικής ενέργειας, >400% όταν βρίσκονται στην θάλασσα. Σε αυτά τα νούμερα συμπεριλαμβάνονται οι έμμεσες και άμεσες επιδοτήσεις, συν το κόστος στήριξης των μη αξιόπιστων αιολικών πάρκων με εργοστάσια καύσης ορυκτών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένου το κόστος κεφαλαίου.

Οι άμεσες χορηγίες μπορεί να έχουν την μορφή:

• εγγυημένες τιμές με υποχρέωση αγοράς όλου του ηλεκτρισμού που παράγεται από τα αιολικά πάρκα σε αυτή την τιμή
• χρηματοδότηση ενός ποσοστού του κόστους κεφαλαίου – επιχορηγήσεις σε μετρητά.
• Ανανεώσιμα Πιστοποιητικά Υποχρέωσης (ΗΒ)
• πριμοδοτήσεις πάνω από την τιμή αγοράς (“Primas” – Ισπανία).

Οι έμμεσες επιχορηγήσεις μπορεί να είναι με την μορφή:

• πιστώσεων φόρων
• ειδικά χαμηλότοκα δάνεια
• κρατικές εγγυήσεις στις τράπεζες που χρηματοδοτούν το έργο
  κ.τ.λ.

Αυτά τα θέματα διέπονται γενικά από αδιαφάνεια. Οι επενδυτές που αποσκοπούν στην προσοδοθηρία, γνωρίζουν τα πάντα για τα οικονομικά πλεονεκτήματα που τους προσφέρονται, Το ευρύ κοινό όμως είναι ελλιπώς πληροφορημένο. Όταν, αργότερα, οι τιμές του ηλεκτρικού των οικιακών καταναλωτών αυξάνονται ώστε να ελαφρύνουν τους εθνικούς προϋπολογισμούς από τις ακριβές χορηγίες, το φταίξιμο συχνά πέφτει στις αυξανόμενες τιμές πετρελαίου, άσχετα από το πόσο μικρό είναι το ποσοστό που προέρχεται στην πραγματικότητα από το πετρέλαιο (π.χ. λιγότερο από 1% στην Ισπανία). Στην Δανία, την πρωταθλήτρια Ευρώπης στην αιολική ενέργεια κατά κεφαλήν, οι τιμές του οικιακού ρεύματος είναι πάνω από 100% υψηλότερες από ότι σε ΗΒ, Γαλλία, Ισπανία κ.τ.λ.

Ακούγεται συχνά να λέγεται από τους υποστηρικτές της αιολικής ενέργειας ότι σύντομα η αυξανόμενη τιμή των ορυκτών καυσίμων θα καταστήσει την τεχνολογία τους ανταγωνιστική. Είναι γεγονός ότι η τιμή του πετρελαίου έχει αυξηθεί πρόσφατα, εν μέρει λόγω μιας σειράς έντονων χειμώνων, την άνοδο γοργά αναπτυσσόμενων αγορών (Κίνα, Ινδία, κ.τ.λ.). και την πολιτική αστάθεια στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Όμως οι ντιζελοκίνητες μονάδες παραγωγής αποτελούν μονάχα ένα μικρό κομμάτι της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικού. Η τιμή του λιγνίτη έχει παραμένει σχετικά φτηνή, εκείνη του φυσικού αερίου έχει μειωθεί σημαντικά, και η νέα γενιά των πυρηνικών εργοστασίων είναι πιο ακριβή από την παλιά. Η εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων σχιστολιθικού αερίου σε ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπη κ.τ.λ. είναι πιθανό να διατηρήσει χαμηλή την τιμή του αερίου για πολλές δεκαετίες ακόμα. Συνεπώς, ούτε το επιχείρημα “σύντομα ανταγωνιστικό” ευσταθεί.

Οι χώρες που απέχουν από την αιολική ενέργεια, επενδύοντας από την άλλη σε εργοστάσια φυσικού αερίου, θα απολαμβάνουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με εκείνες που επιβαρύνουν την οικονομία τους με τις ακριβές αλλά πλεονάζουσες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

ΙΙΙ) – Τα αιολικά πάρκα δεν θα είναι ανταγωνιστικά μακροπρόθεσμα

Η αιολική ενέργεια είναι ώριμη τεχνολογία, λένε οι υπέρμαχοι της. Αλλά αυτό υπονοεί ότι ελάχιστα μπορούμε να περιμένουμε για μείωση του κόστους στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, τα αιολικά πάρκα γίνονται πιο ακριβά λόγω του αυξανόμενου κόστους του χάλυβα και των άλλων υλικών. Η κατασκευή τους παράκτια ωθεί επίσης το κόστος απότομα προς τα πάνω. Το γεγονός ότι οι νέες, δίχως γρανάζια ανεμογεννήτριες χρησιμοποιούν μέταλλα “σπάνιων γαιών”, των οποίων η Κίνα έχει ένα οιονεί μονοπώλιο, δεν αποτελεί καλό οιωνό για το μελλοντικό τους κόστος και την ενεργειακή μας ανεξαρτησία.

Δεν υπάρχει κανένα βάσιμο επιχείρημα που να μας επιτρέπει να πούμε ότι η αιολική ενέργεια κάποια μέρα θα γίνει φθηνότερη από τον ηλεκτρισμό που παράγεται από τον άνθρακα, το αέριο και τα πυρηνικά εργοστάσια. Τα αιολικά πάρκα έχουν ανάγκη υποστήριξης από εργοστάσια ορυκτών καυσίμων, αυτό και μόνο εξασφαλίζει πως ο ηλεκτρισμός τους θα είναι πάντα πιο ακριβός από εκείνον των ορυκτών καυσίμων. Οι υποσχέσεις για νέα τεχνολογία μπαταριών, για (χαμηλής αυτονομίας) ηλεκτρικά αυτοκίνητα που θα επαναφορτίζουν την νύχτα όταν φυσά ο αέρας, και άλλοι τέτοιοι ευσεβείς πόθοι δεν μπορούν να αποτελέσουν λογική βάση για λήψη αποφάσεων.

IV) – Τα αιολικά πάρκα βλάπτουν την οικονομία.

Είδαμε ότι, όταν χρησιμοποιούμε μονάδες ορυκτών καυσίμων χωρίς την επιβάρυνση των ανεμογεννητριών, δύσκολα καταναλώνουμε περισσότερα καύσιμα σε σχέση με το αν είχαμε μεγάλο αριθμό αιολικής ενέργειας που θα μετέβαλε την παραγωγή τους όταν φυσούσε ο άνεμος. Συνεπώς είναι λογικό να πούμε το ότι τα αιολικά πάρκα δεν εξυπηρετούν κάποιο χρήσιμο σκοπό.

Ωστόσο επιφέρουν τεράστιες παράπλευρες απώλειες:

• στην οικονομία
• στο τοπίο και την δυνητική τουριστική του εκμετάλλευση
• στην αξία των ακινήτων (αθροιστικά μια τεράστια απώλεια σε κεφαλαιακούς πόρους)
• στην υγεία των περιοίκων
• στην ποιότητα ζωής όλων των ανθρώπων
• στην άγρια φύση(χλωρίδα και πανίδα)
  κ.τ.λ.

Δεν αποτέλεσε έκπληξη για εμένα, υπό αυτές τις συνθήκες, το ότι βρήκα ένα βιβλίο με τον τίτλο «Η Απάτη των Αιολικών Πάρκων», του Δρ. John Etherington – πρώην Reader in Ecology, Thomas Huxley Medallist του Βασιλικού Κολλεγίου Επιστημών και πρώην συντάκτης του Journal of Ecology.

Η Απάτη των Αιολικών Πάρκων

The Wind Farm Scam 

http://www.stacey-international.co.uk/v1/site/product_rpt.asp?Catid=297&…

Στο μέτωπο της οικονομίας, το μόνο πράγμα που πράγματι κάνουν τα αιολικά πάρκα είναι να αυξάνουν το κόστος του ηλεκτρισμού, να καθιστούν μη ανταγωνιστικές τις χώρες που τα χτίζουν, και ως αποτέλεσμα να καταστρέφουν θέσεις εργασίας. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι πράσινες δουλειές που δημιουργούνται μέσω των επιχορηγήσεων στην πραγματικότητα καταστρέφουν δουλειές σε άλλους τομείς της οικονομίας. Ορίστε τη διαβάζουμε σε μίας από αυτές.

«για κάθε πράσινη δουλειά, μπορούμε με υψηλό βαθμό βεβαιότητας να πούμε ότι 2.2 δουλειές καταστρέφονται κάπου αλλού στην οικονομία, σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε και τις δουλειές που θα δημιουργούσε μια επένδυση δίχως επιχορήγηση».

Μελέτη για τις Επιδράσεις της Δημόσιας Βοήθειας προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην Απασχόληση – Gabriel Calzada Αlvarez PhD – Πανεπιστήμιο του Βασιλιά Juan Carlos, Ισπανία

Study of the Effects on Employment of Public Aid to Renewable Energy Sources – Gabriel Calzada Álvarez PhD – University of King Juan Carlos, Spain

http://www.juandemariana.org/pdf/090327-employment-public-aid-renewable.pdf

Μια μελέτη στο ίδιο πνεύμα διεξήχθη στην Ιταλία. Ορίστε τα ευρήματα:

«Μια πράσινη θέση εργασίας κατά μέσο όρο κοστίζει όσο 4.8 δουλειές σε ολόκληρη την οικονομία, ή 6.9 δουλειές στον τομέα της βιομηχανίας. Το ίδιο ποσό επιχορηγήσεων που έχουν ήδη δοθεί ή δεσμευθεί θα μπορούσαν να παράξουν σχεδόν τις πενταπλάσιες δουλειές εάν επιτρεπόταν να ξοδευτούν από τον ιδιωτικό τομέα κάπου αλλού στην οικονομία»

Carlo Stagnaro και Luciano Lavecchia, ερευνητές με το ινστιτούτο Bruno Leoni
Carlo Stagnaro and Luciano Lavecchia, researchers with the Instituto Bruno Leoni http://www.juandemariana.org/pdf/090327-employment-public-aid-renewable.pdf

Μία άλλη πλευρά αυτής της σπατάλης είναι οι αυξημένες τιμές με αποτέλεσμα αυξημένα κέρδη των επιχορηγούμενων επιχειρήσεων αιολικών πάρκων από τις προσόδους καθώς επίσης και η απόλυτη έλλειψη λογοδοσίας όσον αφορά την τήρηση των πρότυπων απόδοσης.

«Με τις πολιτικές πράσινες ενέργειας να προωθούνται τώρα ως οικονομική ευκαιρία και προγράμματα απασχόλησης, κυβερνητικές πρωτοβουλίες έχουν μετακυλίσει την πλειονότητα του ρίσκου των έργων στις τιμές και στους φορολογούμενους. Το 65% και πλέον του χρηματικού κόστους ενός έργου και οι κίνδυνοι τώρα καλύπτονται μέσω κρατικών επιχορηγήσεων, συμπεριλαμβανομένου χορηγίες σε ρευστό, δανειακές εγγυήσεις των υπουργείων ενέργειας, και πριμοδοτήσεις στις τιμές τις ενέργειας.

Lisa Linowes http://alleghenytreasures.com/2011/01/26/5759/

Σκόπιμα ή όχι, το αμερικανικό κοινό έχει γίνει ο μεγαλύτερος αγοραστής/ φορέας ανάπτυξης / επενδυτής της ανανεώσιμης ενέργειας ενώ τα κέρδη παραμένουν ιδιωτικοποιημένα. Τούτο έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου εταιρίες όπως η PG&E, Iberdola, προμηθευτές ανεμογεννητριών και όλα τα άλλα μέλη που εμπλέκονται στην δημιουργία ενός έργου και στην διοίκηση και διαχείριση έχουν το ελεύθερο να φουσκώνουν τις τιμές αλλά να μοιράζονται περιορισμένη ή καθόλου ευθύνη όσον αφορά την τήρηση των κανόνων λειτουργίας.

Υπάρχουν ακόμη περισσότερα πράγματα που θα μπορούσαν να ειπωθούν για την σπατάλη των χρημάτων των φορολογουμένων σε αυτήν την αναποτελεσματική τεχνολογία που θα καταστήσει τις δυτικές οικονομίες λιγότερο ανταγωνιστικές παγκοσμίως. Αλλά θα αρκεστώ σε αυτό το σημείο να πω ότι η αρχή στην οποία βασίζεται η ενεργειακή πολιτική των κυβερνήσεων μας είναι εσφαλμένη: τα αιολικά πάρκα δεν είναι ούτε ώριμη τεχνολογία ούτε είναι ανταγωνιστικά. Διατηρούνται στην ζωή από υπερβολικά ακριβές επιχορηγήσεις οι οποίες βλάπτουν την οικονομία και αυξάνουν την ανεργία.

Mark Duchamp

Mark Duchamp: Wind farms are redundant:

 http://www.iberica2000.org/Es/Articulo.asp?Id=4540

www.savetheeaglesinternational.org

Πηγή άρθρου: http://www.kandanos.eu/node/1904

ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΜΙΑ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ:

Οι επιστήμονες λοιπόν λένε για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών :   · Η χλωρίδα και η πανίδα θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων · Η φυσική ομορφιά χάνεται και οι περιοχές μετατρέπονται σε βιομηχανικές περιοχές · Τα δάση τα τοπία χαλάνε από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων · Θα υπάρχει ΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΧΗΤΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ · Μια ανεμογεννήτρια φαίνεται από 40 km μακριά και για να στηριχτεί χρειάζεται 500 κυβ. μπετόν · Επιρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο και σε απόσταση 2 km (δε μας έφταναν τ’ άλλα τα ψυχολογικά…) · Οι γενικοί ρύποι δεν μειώνονται · Η τιμή του παραγόμενου ρεύματος μόνο φτηνότερη δεν είναι από την τιμή του ρεύματος που παράγεται από τη συμβατική ενέργεια · ΤΟ ΖΩΪΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ · Λένε ότι θα λύσουν ένα μέρος της ανεργίας στην περιοχή. ΨΕΜΑ. Στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Ευρώπης δουλεύουν μόνο 3 άτομα · Δεν είναι τυχαίο ότι όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις (βλέπε Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία, Καλιφόρνια), σταμάτησαν να τις συντηρούν ΑΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ; · Θα γίνουν πλούσιοι μερικοί ακόμη · Όταν θα σταματήσουν οι επιδοτήσεις σε όλα τα βουνά θα μείνουν απέραντα νεκροταφεία από σίδερα, τσιμέντα και καλώδια Ένα μήνυμα: Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΗΛΙΟ ΡΕΕΕΕΕΕΕ !!!!!!! Να γιατί πρέπει ΟΛΟΙ να πούμε STOP στις ανεμογεννήτριες στην περιοχή μας. ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ; --Ανεμογεννήτριες και Ικαρία-Πώς μια ευλογία μετατρέπεται σε εφιάλτη Εγκρίθηκε άδεια της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας 877/11/15-7-2011 στην εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε, (συμφερόντων του ομίλου Μυτιληναίου) για την εγκατάσταση σε 28 τετραγωνικά χιλιόμετρα στον Αθέρα 110 ανεμογεννητριών μαμούθ, η καθεμία 3 MW. Στην άδεια αναφέρεται ότι οι ανεμογεννήτριες θα τοποθετηθούν στις θέσεις «Βίγλα- Καψάλη- Ποδήλια- Υψώνας- Κασμιάνος- Προβατοκεφάλας- Ρούκουνας-Σαραντάδων- Ερίφη- Κουταλόπετρα- Βάρκα- Παπουλογάρι- Σελλάδια- Μεγάλοφος- Σαμάκι- Κλιράτια- Στάσουσα- Παπουτσοκρύφτης- Αναβάθρες- Ράντι- Σταυρί- Πούντα- Πρ. Ηλίας- Κακό Καταβασίδι-Αιθέρας όρος» του Δήμου Ικαρίας. Το ύψος θα φτάνει τα 150 μέτρα και το άνοιγμα των φτερών 90 μέτρα Η άδεια προβλέπεται να έχει ισχύ για 25 χρόνια με επιπλέον πρόβλεψη ανανέωσής της για άλλο τόσο χρόνο (συνολικά για 50 χρόνια). Μετά την έκδοση της άδειας από τη ΡΑΕ [15-7-2011] κατατέθηκαν δύο προσφυγές: 1. ο Δήμος Ικαρίας, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 30-7-2011, προσέφυγε κατά της απόφασης της ΡΑΕ. 2. Ο Ηλίας Γιαννίρης επίσης κατέθεσε προσφυγή (Α.Π. 5590/2-8-2011 γρ. υπουργού). Ανακοινώσεις κατά των ανεμογεννητριών εξέδωσαν: Η "Αρχιπέλαγος Ι.Θ.Π." Η δημοτική παράταξη "Λαϊκή Συσπείρωση Ικαρίας"-ΛΑΣ Ικαρίας Η δημοτική παράταξη "Αυτόνομη Συσπείρωση ΠΟλιτών Ικαρίας"-ΑΣΠΙ Η "Κίνηση Πολιτών Ευδήλου" Η περιφερειακή παράταξη "Οικολογικός Άνεμος στο Βόρειο Αιγαίο" Λένε ότι με τέτοιες επενδύσεις ανεμογεννητριών μπορούμε να κλείσουμε ένα λιγνιτωρυχείο. Όμως ο ίδιος επενδυτής (Μυτιληναίος) ενδιαφέρεται να πάρει και λιγνιτωρυχείο για 300 MW στη Βεύη Φλώρινας! Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_02/08/2011_451198 Ιστορικό Στην Ικαρία υπήρξαν και λειτούργησαν από τη ΔΕΗ εφτά ανεμογεννήτριες, με ύψος περίπου 30 μέτρα, στη θέση Φυρή Άσπα, πάνω από τον Άγιο Κήρυκο. Παρ ‘ ότι ήταν τόσο κοντά στο δρόμο ή αισθητική τους παρουσία ήταν θετική και φάνταζαν σαν οικείο τεχνολογικό έργο. Μπορούσαν να καλύπτουν το 12% των ενεργειακών αναγκών της Ικαρίας και ήταν σε λειτουργία ιδιαίτερα τον Αύγουστο που η κατανάλωση ρεύματος ήταν στο ζενίθ. Ενεργειακά, η Ικαρία δεν έχει ανάγκη από τις νέες ανεμογεννήτριες. Η Ικαρία σήμερα έχει μέγιστη δυνατότητα για 12,5 MW (από το θερμοηλεκτρικό σταθμό του Αγίου Κηρύκου). Έχει και 600 KW από Ανεμογεννήτρια ιδιώτη (Περδίκι). Η ολοκλήρωση της κατασκευής του πρωτοποριακού (για την Ευρώπη) υβριδικού έργου στη Δυτική Ικαρία (Πέζι - Προεσπέρα-Κάτω Προεσπέρα) θα δίνει στην Ικαρία ενεργειακή αυτονομία προσφέροντας 6,5 MW. Επίσης, ιδιώτες εγκαθιστούν και μεγάλη μονάδα φωτοβολταϊκών που μπορεί να φτάνει και το 1 MW. Παράλληλα, οι τοπικοί φορείς ενεργοποιούνται για να αξιοποιηθεί ενεργειακά η γεωθερμία, για παραγωγή ενέργειας και τηλεθέρμανση (εξοικονόμηση ενέργειας) δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να απαλλαγεί η Ικαρία από τους πετρελαιϊκούς σταθμούς και το πετρέλαιο. Η μέγιστη προβλεπόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας της Ικαρίας σε περίοδο αιχμής είναι μόλις 9 MW (10 περίπου μέρες το δεκαπενταύγουστο). Επιπτώσεις   Για να γίνει η συζητούμενη επένδυση και να τοποθετηθούν οι 110 ανεμογεννήτριες στον Αθέρα, θα ανασκαφτεί όλη η κορυφογραμμή, όπως δείχνουν παραδείγματα από άλλες περιοχές. Η μεταφορά μιας ανεμογεννήτριας 3 MW θα γίνει με τεράστιες νταλίκες . Τεράστιοι δρόμοι θα διανοιχτούν. Κάθε ανεμογεννήτρια των 3 MW ζυγίζει μέχρι και 380 τόνους χωρίς τα θεμέλιά της. Απαιτείται ισχυρότατη θεμελίωση. Πρέπει να γίνει εκσκαφή μεγέθους τουλάχιστον 16μ. x 16μ. και βάθους τουλάχιστον 3 μέτρων και εχέρσωση του γύρω χώρου κατά τουλάχιστον 2 στρέμματα. Απαιτούνται 110 τέτοια θεμέλια. Κάθε ανεμογεννήτρια συνοδεύεται από ένα κτίριο. Τέλος, μια ανεμογεννήτρια απαιτεί κατά μέσο όρο περίπου 14 χιλιόμετρα καλώδια για την σύνδεση της με τον υποσταθμό (εναέρια -κολώνες, ή υπόγεια -εκσκαφές πολλών χιλιομέτρων. Μεγάλο κτίριο απαιτείται και για τον υποσταθμό στο σημείο που θα ποντίζεται το καλώδιο για να μεταφέρει το εξαγόμενο ρεύμα στην Αττική! Εκεί που σχεδιάζεται να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες υπάρχουν προστατευόμενες περιοχές NATURA (SAC και SPA) (Πηγή: http://www.communitywalk.com/ikaria_nature#00048odH και WWF http://www.oikoskopio.gr/map_fixed.phtml#) Αν τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες εκτός NATURA και εκτός του Δάσους Ράντη, τότε εκτιμάται ότι απομένουν μόνο 13 περίπου από τις 110 ανεμογεννήτριες. Απειλείται ο πλούτος της Ικαρίας   Στην Ικαρία, οι 110 ανεμογεννήτριες θα εγκατασταθούν σε εύθραυστα οικοσυστήματα, σε περιοχές μεγάλης σπουδαιότητας για την ορνιθοπανίδα και θα είναι ορατές από μίλια μακριά αλλοιώνοντας δραστικά το νησιωτικό τοπίο που υπήρξε μέγιστο πολιτισμικό αγαθό. Εκεί που θέλουν να βάλουν τις ανεμογεννήτριες η Ικαρία έχει πολύτιμα χαρακτηριστικά γνωρίσματα: • Το μοναδικό πανάρχαιο δασικό οικοσύστημα «Δάσος του Ράντη», • Τις περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές της (NATURA 2000-Ορνιθολογική), • Τόπους με τεράστια παλαιολιθική, νεολιθική, ιστορική και πολιτιστική αξία (Πούντα, Κακό Καταβασίδι, Παπουτσοκτρύφτης, Εριφή κλπ) • Τα περίφημα ιστορικά μονοπάτια της Ικαρίας που διατρέχουν όλο τον Αθέρα, • Τους περίφημους πέτρινους φραγμούς, με πιο σπουδαίο το φραγμό που βρίσκεται κατά μήκος του Αθέρα, • Τις πολύτιμες πηγές νερού κατά μήκος της βουνοκορφής. Όλα αυτά θα ισοπεδωθούν για να γίνει ένα ιδιωτικό επενδυτικό έργο, σε δημόσια-δημοτική γη και ίσως σε ιδιωτικές εκτάσεις, με στόχο το κέρδος για 25 ή 50 χρόνια και η Ικαρία θα μοιάζει σα σκαντζόχοιρος που πλέει στη θάλασσα. Θα υπάρχουν οφέλη; Το περίφημο αντισταθμιστικό τέλος το οποίο α καρπούται ο Δήμος Ικαρίας εκτιμάται ότι δεν θα ξεπερνά το 1.700.000 ευρώ το χρόνο [Κ. Θεοφύλακτος, ενημερωτική εκδήλωση, αίθουσα Ραχών Ικαρίας, 22-8-2011]. Ας συγκρίνουμε αυτό το όφελος με το κόστος της βροχόπτωσης του Οκτωβρίου 2010 στο οδικό δίκτυο της Ικαρίας. Έγιναν καταστροφές από τις επιφανειακές ροές που δημιουργήθηκαν κυρίως από τους διάφορους δρόμους που κατέληγαν στο επαρχιακό δίκτυο. Η συνολική ζημιά εκτιμήθηκε ότι ήταν της τάξης των 13.000.000 ευρώ. Αν υλοποιηθεί το έργο των ανεμογεννητριών, μετά τις εκχερσώσεις και τις διανοίξεις των απαιτούμενων δρόμων στον Αθέρα για τη μεταφορά, εγκατάσταση και λειτουργία των 110 ανεμογεννητριών θα δημιουργηθούν επιφάνειες απορροής υδάτων που θα προστεθούν σε αυτές που προκάλεσαν την πλημμύρα του Οκτωβρίου 2010. Κανείς δεν ξέρει πόσες τέτοιες έντονες βροχοπτώσεις θα υπάρξουν στα επόμενα 25 ή 50 χρόνια και πόση ζημιά μπορούν να προκαλέσουν. Ενημέρωση Για να καλυφθεί το κενό ενημέρωσης που υπάρχει στην Ικαρία , πραγματοποιήθηκαν ανοιχτές ενημερωτικές εκδηλώσεις στην Ικαρία τον Αύγουστο 2011 σε Αγ. Κήρυκο, Ράχες και Εύδηλο με πρωτοβουλία της ΑΣΠΙ. Ο Δήμος Ικαρίας δυστυχώς δεν έκανε κάποιου είδους ειδική ενημέρωση του Ικαριακού λαού, παρότι κατέθεσε προσφυγή κατά των 110 ανεμογεννητριών. Αντίθετα, βρίσκεται σε επαφή και συζητήσεις με τον επενδυτή. Ο Ικαριακός λαός, η παροικία, οι επισκέπτες της Ικαρίας δεν έχουν ενημέρωση για τις επιπτώσεις του σχεδιαζόμενου τεράστιου έργου. Πριν βρεθούμε μπροστά σε προαποφασισμένες επιλογές, ας αντιδράσουμε τώρα. Υπογράφετε πατώντας το SIGN THE PETITION ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΙΚΑΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ Ή ΔΙΑΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΙΚΑΡΙΑ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΑΣ Petition: Οι υπογράφοντες/υπογράφουσες αυτό το κείμενο, άτομα και σύλλογοι, είμαστε κατά της τοποθέτησης των 110 Ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 330 MW στον Αθέρα της Ικαρίας. Το σχέδιο αυτό, αν υλοποιηθεί: • Θα μετατρέψει τον Αθέρα σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μήκους άνω των 27 χιλιομέτρων. • Θα σημάνει τεράστιες εκσκαφές, εκχερσώσεις και ισοπεδωτικές διανοίξεις στον Αθέρα για τη μεταφορά και εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, τις θεμελιώσεις και τα απαιτούμενα οδικά έργα για τη συντήρηση των ανεμογεννητριών. • Θα αυξήσει την τρωτότητα της Ικαρίας σε πλημμύρες και σε φαινόμενα ερημοποίησης καθώς θα δημιουργήσει ανοιχτές επιφάνειες δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων. • Θα καταστρέψει το Δάσος του Ράντη και άλλες δασικές περιοχές. • Θα καταστρέψει μεγάλο μέρος της προστατευόμενης περιοχής NATURA της Ικαρίας (οικότοπος ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος) που βρίσκεται στη Δυτική Ικαρία καθώς και εκείνης που βρίσκεται ανάμεσα στην Πούντα και το Κακό Καταβασίδι. • Θα καταστρέψει τους βιότοπους και τις περιοχές που φωλιάζει η ορνιθοπανίδα της Ικαρίας, η οποία, σύμφωνα με την Ορνιθολογική Εταιρεία, είναι μεγάλης σπουδαιότητας. • Θα μειώσει το ζωτικό παραγωγικό και αισθητικό χώρο των Ικαρίων για πολλές δεκαετίες. • Θα αλλοιώσει δραματικά το Ικαριακό τοπίο καθώς οι τεράστιες ανεμογεννήτριες θα φαίνονται από παντού, λόγω της επιμήκους τοποθέτησής τους στο μεγαλύτερο μέρος της κορυφογραμμής. • Θα γεμίσει με χιλιόμετρα καλωδιώσεων και πάνω από 110 συνοδευτικών κτηρίων για αποθήκευση, φύλαξη, και υποσταθμούς όχι μόνο τον Αθέρα αλλά και πολλές άλλες περιοχές της Ικαρίας, μέχρι το σημείο της βύθισης του καλωδίου προς την Αττική. • Θα ακυρώσει τις μελλοντικές δυνατότητες ανάπτυξης του εναλλακτικού τουρισμού (ορειβασία, αναρρίχηση, πεζοπορία, πολιτιστικές διαδρομές, τόνωση της τοπικής οικονομίας των ορεινών χωριών, ανάδειξη των ιστορικών μονοπατιών κλπ) • Θα μειώσει την σημερινή ελκυστικότητα της ενδοχώρας της Ικαρίας από τους παραθεριστές που επισκέπτονται τα ορεινά χωριά και τα μονοπάτια της Ικαρίας και θα απειλήσει τις σημερινές τουριστικές δραστηριότητες που γίνονται όλο το χρόνο από ομάδες ξένων, κυρίως, περιπατητών. Θεωρούμε ότι η επένδυση αυτή είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα και αντίθετη με τα συμφέροντα του νησιού διότι: • αγνοεί την τοπική βούληση. • σχεδιάζεται και μεθοδεύεται χωρίς διαφάνεια, ενημέρωση και διάλογο με τους κατοίκους και τις τοπικές αρχές. • προσφέρει ασαφή οικονομικά ανταλλάγματα καθώς οι σημερινές προβλέψεις προς το Δήμο και την τοπική κοινωνία μπορεί να αλλάξουν ή να μην υπάρχουν στο μέλλον, ιδιαίτερα με τη σημερινή οικονομική συγκυρία. • είναι άσχετη με τις ενεργειακές ανάγκες της Ικαρίας και αποβλέπει μόνο στην κερδοφορία του επενδυτή. • δεν συνυπολογίζει τα δρομολογημένα ενεργειακά έργα της Ικαρίας. • προσφέρει ασαφή οικονομικά ανταλλάγματα, τα οποία μπορεί να αλλάξουν ή να μην υπάρχουν στο μέλλον. • παραβιάζει κατάφορα την αρχή της αναλογικότητας καθώς η Ικαρία, που χρειάζεται 9-12 ΜW καλείται να συμβάλει υπέρμετρα στους ενεργειακούς στόχους της χώρας για το 2020 με τα 330 MW αυτής της επένδυσης. • δεν έχει συνεκτιμηθεί η 25ετής ή 50ετής οικονομική ζημιά από την παράδοση σε ιδιωτικά συμφέροντα δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων του βουνού.  Συγκεκριμένα, δεν έχουν συνεκτιμηθεί οι φυσικές καταστροφές που θα επιφέρει, η ενδεχόμενη διατάραξη του υδρολογικού κύκλου και οι μακροχρόνιες οικονομικές επιπτώσεις (απαξίωση περιουσιών, μελισσοκομία, καλώς ασκούμενη κτηνοτροφία και κυνήγι, τροφοσυλλογή, εναλλακτικός τουρισμός κλπ.). Και τέλος, διότι κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι, μετά τη λήξη της επένδυσης (25 ή 50 χρόνια), το φυσικό περιβάλλον θα αποκατασταθεί πραγματικά και ότι οι 110 ανεμογεννήτριες, τα τσιμεντένια θεμέλιά τους, τα κτήρια και τα χιλιόμετρα καλωδίων θα απομακρυνθούν με δαπάνες του επενδυτή. Καλούμε τον Δήμο Ικαρίας: • να μην δεχτεί αυτό το αποικιοκρατικό επενδυτικό σχέδιο, • να μη δεχτεί διαπραγματεύσεις για καμιά χωροθέτηση που να είναι στην περιοχή του Δάσους του Ράντη και μέσα στις περιοχές NATURA, • να δραστηριοποιηθεί προς κατάλληλες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές ενεργειακές λύσεις που είναι συμβατές με την Ικαρία, όπως την αυξημένη συμμετοχή του στο αναστρέψιμο-υβριδικό έργο των Ραχών, από όπου μπορεί να αντλήσει σημαντικά έσοδα, αλλά και την αξιοποίηση των ενεργειακών δυνατοτήτων της Ικαρίας ενδεχομένως μέσα από πολυμετοχικά σχήματα τοπικών, κυρίως, συμφερόντων όπου θα πρέπει να συμμετέχει και ο Δήμος, αντλώντας και τα σχετικά οικονομικά ανταλλάγματα (γεωθερμία, τηλεθέρμανση, μικρές μονάδες ΑΠΕ). Οι υπογραφές αυτού του ψηφίσματος δεν εξουσιοδοτούν για αποδοχή οποιονδήποτε μελλοντικών επιλογών, που θα πρέπει να ξεκινήσουν από μηδενική βάση. Υπογράφετε πατώντας το SIGN THE PETITION ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΙΚΑΡΙΑΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ Ή ΔΙΑΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΙΚΑΡΙΑ ΚΑΙ/Ή ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΑΣ. Sign the petition The ΙΚΑΡΙΑ: ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ 110 ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ petition to Δήμος Ικαρίας, ΥΠΕΚΑ was written by Πρωτοβουλία κατά των Α/Γ Ικαρίας and is in the category Environment at GoPetition. Contact author here. Petition tags: Ανεμογεννήτριες, Ικαρία Πηγή άρθρου www.oianentaxtoi.blogspot.com/2012/06/110.html+&cd=2&hl=el&ct=clnk&gl=gr

Κατάργηση των επιδοτήσεων για φωτοβολταϊκά-αιολικά εξετάζει η Ευρωπαική Επιτροπή

Τη κατάργηση των επιδοτήσεων για τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά πάρκα φέρεται να επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Την είδηση αυτή δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα Frankfurter και μετέδωσε το πρακτορείο, Bloomberg. Οπως αναφέρεται, ο επίτροπος Γκίντερ Εηνγκερ θα παρουσιάσει τον επόμενο μήνα στις Βρυξέλλες, το συγκεκριμένο σχέδιο για την κατάρτηση των επιδοτήσεων.Σύμφωνα με τα όσα σημειώνονται οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αυξήσουν την ευελιξία των σχεδίων τους και να μειώσουν τις επιδοτήσεις καθώς η ενέργεια από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αναπτύχθηκε γρηγορότερα από ότι αναμενόταν και οι τιμές έχουν πέσει.

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, φαίνεται να ανησυχεί, για τη μεγάλη επιβάρυνση στο κόστος της ενέργειας που μπορεί να επιφέρουν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και για αυτό σχεδιάζει να προτείνει την κατάργηση των επιδοτήσεων για τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά, που κυριαρχούν στη αγορά.

Πηγή άρθρου

http://akinitanews.blogspot.gr/2012/05/blog-post_2749.html

Προεκλογικές Ανεμογεννήτριες

Σε μονάδα μαζικής παραγωγής περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων μετατράπηκε το ΥΠΕΚΑ για πλήθος έργων και δραστηριοτήτων, από μικρά υδροηλεκτρικά, τουριστικά συγκροτήματα, ιχθυοτροφεία, οδικά έργα, μονάδες της ΔΕΗ, έως γιγαντιαία αιολικά πάρκα σε περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας, την ύστατη στιγμή. Τουλάχιστον 50 αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων νέων έργων ή ανανέωσης υφιστάμενων υπέγραψε ο ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου με ημερομηνία Παρασκευή 4 ή Τετάρτη 2 Μαΐου, στη συντριπτική τους πλειονότητα, όπως εμφανίζονται στη "Διαύγεια", όπου έχουν αναρτηθεί μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. 

Διόλου απίθανο να έγινε... δημιουργική μεταχρονολόγηση αποφάσεων που υπεγράφησαν αφού είχε μεσολαβήσει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η προεκλογική υπερπαραγωγή περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων πάντως αποκλίνει του μέσου όρου των αδειοδοτήσεων, όρο που ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ στον απολογισμό του έργου της πολιτικής ηγεσίας του την Πέμπτη, οπότε παρέδωσε στον υπηρεσιακό υπουργό. Αντιγράφουμε από το κεφάλαιο υπό τον τίτλο "Επίσπευση αδειοδότησης επενδυτικών σχεδίων": "Στο διάστημα Σεπτεμβρίου 2011 - Μαρτίου 2012 έχουν υπογραφεί από τον υπουργό ΠΕΚΑ 310 αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, με μέσο μηνιαίο ρυθμό 39 αποφάσεις (έναντι 19 αποφάσεων ανά μήνα στο παρελθόν)...".

Ξεχωριστή θέση στον κατάλογο των αποφάσεων καταλαμβάνουν τα αιολικά πάρκα σε προστατευόμενες περιοχές, επτά τον αριθμό, συνολικής ισχύος 250 MW συν τα έργα οδοποίας, τα δίκτυα διασύνδεσης, οι υποσταθμοί, τα κέντρα υψηλής τάσης. Ήταν τέτοια η βιασύνη να προωθηθούν πάση θυσία οι "επενδύσεις", που οι υπουργικές αποφάσεις ανά πάσα στιγμή μπορεί να προσβληθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Και αυτό γιατί στο όνομα της απλούστευσης των διαδικασιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης καταργήθηκε (Ν. 4014/11) από τον Γ. Παπακωνσταντίνου η προαπαιτούμενη και λεπτομερής διοικητική πράξη των δασικών υπηρεσιών που εξέδιδαν την άδεια επέμβασης για έργα εντός των δασικών οικοσυστημάτων. Με τη μνημονιακή νομοθεσία η άδεια αυτή ενσωματώνεται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

Οι ΜΠΕ όμως των επτά αιολικών πάρκων, έργα τα οποία ανήκουν στην Α1 κατηγορία και "ενδέχεται να προκαλέσουν πολύ σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον", είχαν κατατεθεί πολύ πιο μπροστά από τη δημοσίευση της υπουργικής απόφασης (23/3/2012), η οποία "εξειδικεύει τις διαδικασίες για την ενσωμάτωση στις ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) της προβλεπόμενης από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας έγκρισης επέμβασης για έργα και δραστηριότητες". Η απόφαση αυτή όμως προβλέπει ότι "οι ΑΕΠΟ που εκδόθηκαν μετά τις 21.9.11 και πριν τη δημοσίευση της παρούσης Υ.Α. θεωρείται ότι επέχουν και θέση έγκρισης επέμβασης". Άρα η πρόσφατη υπερπαραγωγή ΑΕΠΟ βρίσκεται στον αέρα και τυπικά, καθώς δεν περιλαμβάνει τις άδειες επέμβασης.

Ειδικότερα από τις ΑΕΠΟ που εγκρίθηκαν σε προστατευόμενες περιοχές με αναιμικούς έως ανύπαρκτους μηχανισμούς ελέγχου τήρησης και εφαρμογής των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων κατά την κατασκευή και τη λειτουργία η παρακατω αφορά την Λακωνία: 

Αιολικός σταθμός ισχύος 24 MW, στη θέση Χιονοβούνι των Δήμων Ευρώτα και Μονεμβασιάς του νομού Λακωνίας, της εταιρείας ΑPXPAN Αιολική Α.Ε . Στην άμεση περιοχή του έργου εμπίπτουν οι περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως Ζώνη ειδικής Προστασίας για την Ορνιθοπανίδα αλλά και ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας και έχουν περιληφθεί με τους κωδικούς GR 2540007 "Όρη Ανατολικής Λακωνίας" και GR 2540001 "Όρη Γιδοβούνι, Χιονοβούνι, Γαϊδουροβούνι, Κορακιά, Καλογεροβούνι, Κουλοχέρα & Περιοχή Μονεμβασιάς" αντίστοιχα στο ευρωπαικό Οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000.

ενώ περισσότερα και τις υπόλοιπες ΑΕΠΟ: "Η ΑΥΓΗ"

Αναρτήθηκε από lakonia

Πηγή άρθρου

http://lakonia-gr.blogspot.gr/2012/05/blog-post_21.html

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με «ενεργειακή κρίση»

«Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ενεργειακής κρίσης» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της διαδικτυακής πύλης euractiv.com, το οποίο αναφέρεται στα σοβαρά προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι ενεργειακές αρχές της χώρας…

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο επικεφαλής της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, κ. Ν. Βασιλάκος, δήλωσε ότι εντός της εβδομάδας θα συγκληθεί έκτακτη σύσκεψη προκειμένου να βρεθούν άμεσα λύσεις για τα οξυμμένα προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο της ενέργειας και να αποτραπεί ενδεχόμενη κατάρρευση στα συστήματα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, κ. Α. Ζερβός, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, σε συνέντευξή του την περασμένη Παρασκευή στο πρακτορείο Reuters, για την ομαλή τροφοδοσία ηλεκτρισμού μακροπρόθεσμα αν δεν υπάρξει ένεση ρευστότητας στους παραγωγούς ηλεκτρισμού, ώστε να μπορέσουν να προμηθευτούν καύσιμα.

newsbomb.gr

Πηγή άρθρου

http://olympia.gr/2012/06/04