Στη πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος των ξένων και Ελλήνων επιχειρηματιών που επενδύουν στην αγορά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, βρίσκεται η πίτα των αιολικών πάρκων, η οποία σήμερα υπολογίζεται σε 750 εκατομμύρια ευρώ.
Δεδομένου ότι οι επενδύσεις αυτές τυγχάνουν γενναίων κινήτρων από τον Αναπτυξιακό Νόμο, αλλά κυρίως ότι εξασφαλίζουν σίγουρη πελατεία για 20 χρόνια, δηλαδή τη ΔΕΗ, εκτιμάται ότι τα επόμενα τρία χρόνια θα προστεθούν στο υφιστάμενο δυναμικό της χώρας αιολικά πάρκα επιπλέον αξίας 1-1,5 δισ. ευρώ. Ας σημειωθεί ότι μετά την απόσβεση της επένδυσης (σε 10 χρόνια, κατά μέσον όρο) τα έσοδα από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας είναι, στο μεγαλύτερό τους μέρος, σίγουρα κέρδη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο αιολικό πάρκο ισχύος 10 μεγαβάτ και προϋπολογισμού 11 εκατ. ευρώ, αν συνυπολογιστεί η απόσβεση της επένδυσης και αφαιρεθεί το λειτουργικό κόστος, αποφέρει καθαρό κέρδος της τάξεως των 300.000 ευρώ.
Αυτοί είναι, άλλωστε, οι λόγοι για τους οποίους οι όμιλοι Χ. Ρόκας - Iberdrola, Μυτιληναίος και Κοπελούζος - Σαμαράς έχουν καταθέσει προς έγκριση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επενδυτικά σχέδια για αιολικά πάρκα στα νησιά του Αιγαίου, τα οποία - όλα μαζί - θα κοστίσουν άνω των 4 δισ. ευρώ και με την ολοκλήρωσή τους θα προσθέσουν επιπλέον εγκατεστημένη ισχύ της τάξεως των 3.000 MW.
Δεδομένου ότι οι επενδύσεις αυτές τυγχάνουν γενναίων κινήτρων από τον Αναπτυξιακό Νόμο, αλλά κυρίως ότι εξασφαλίζουν σίγουρη πελατεία για 20 χρόνια, δηλαδή τη ΔΕΗ, εκτιμάται ότι τα επόμενα τρία χρόνια θα προστεθούν στο υφιστάμενο δυναμικό της χώρας αιολικά πάρκα επιπλέον αξίας 1-1,5 δισ. ευρώ. Ας σημειωθεί ότι μετά την απόσβεση της επένδυσης (σε 10 χρόνια, κατά μέσον όρο) τα έσοδα από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας είναι, στο μεγαλύτερό τους μέρος, σίγουρα κέρδη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, σύμφωνα με το οποίο αιολικό πάρκο ισχύος 10 μεγαβάτ και προϋπολογισμού 11 εκατ. ευρώ, αν συνυπολογιστεί η απόσβεση της επένδυσης και αφαιρεθεί το λειτουργικό κόστος, αποφέρει καθαρό κέρδος της τάξεως των 300.000 ευρώ.
Αυτοί είναι, άλλωστε, οι λόγοι για τους οποίους οι όμιλοι Χ. Ρόκας - Iberdrola, Μυτιληναίος και Κοπελούζος - Σαμαράς έχουν καταθέσει προς έγκριση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επενδυτικά σχέδια για αιολικά πάρκα στα νησιά του Αιγαίου, τα οποία - όλα μαζί - θα κοστίσουν άνω των 4 δισ. ευρώ και με την ολοκλήρωσή τους θα προσθέσουν επιπλέον εγκατεστημένη ισχύ της τάξεως των 3.000 MW.
Τα αγκάθια για τους «πράσινους επιδοτούμενους επενδυτές» και η σκληρή πραγματικότητα
Για να υλοποιηθούν αυτές οι επενδύσεις των δισεκατομμρίων ευρώ, πρέπει να ξεριζωθούν τα δύο μεγάλα αγκάθια που εξακολουθούν να υπάρχουν στον χώρο αυτό. Το πρώτο αφορά τα σοβαρά ελλείμματα που παρουσιάζει το δίκτυο διασύνδεσης των περιοχών που έχουν πλούσιο αιολικό δυναμικό (Εύβοια, Αν. Μακεδονία - Θράκη, Πελοπόννησος, Κυκλάδες) με το σύστημα ηλεκτροδότησης της χώρας, γεγονός που καθιστά απαγορευτική τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Το δεύτερο είναι η έλλειψη εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού, που έχει ως αποτέλεσμα ο ιδιώτης επενδυτής να παίρνει την άδεια από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και εν συνεχεία να μπλοκάρεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατόπιν προσφυγών από τοπικούς συλλογικούς φορείς και ιδιώτες που εγείρουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα.
Μάκης Μπαλτσαβιάς
Πηγές άρθρου:
* ΕΛΛΗΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΝΕΑ 23/07/2009 – ΤΕΥΧΟΣ 25
* TED TRAINER :
«Οι ΑΠΕ δεν είναι λύση για μία καταναλωτική κοινωνία»
( Πανεπιστήμιο New South Wales – Australia )
Με άλλα λόγια, ενοχλεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες το ΣτΕ, επειδή βάζει φραγμό στα ασύδοτα σχέδια τους. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκρύπτουν την αλήθεια από τους πολίτες σχετικά με τις επιπτώσεις από την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων, ενώ παράλληλα συνεχίζουν «τη πράσινη επιδοτούμενη επενδυτική τους ενημέρωση» με την υποστήριξη όλων των ΜΜΕ, της ΕΛΕΤΑΕΝ, κ.α., για δήθεν ωφέλειες στο κοινωνικό σύνολο και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Το κυρίως μειονέκτημα των αιολικών πάρκων είναι πόση από την ενέργεια αυτή μπορεί να συλλέξει κανείς λόγω του προβλήματος της μεταβλητότητας δηλαδή ότι μπορεί να φυσάει πολύ ή και καθόλου. Στο παρελθόν πίστευαν ότι για ακριβώς αυτό το λόγο η αιολική ενέργεια μπορεί να καλύψει μέχρι το 25% της ζήτησης. Όμως οι Γερμανοί που έχουν περισσότερες ανεμογεννήτριες από οποιαδήποτε άλλη χώρα και οι Δανοί πού έχουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή της αιολικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού αντιμετωπίζουν πρόβλημα ενσωμάτωσης της αιολικής ενέργειας στο δίκτυο όταν η αιολική ενέργεια καλύπτει μόνο το 5% της ζήτησης.
Ο καθηγητής Ted Trainer του Πανεπιστημίου New South Wales της Αυστραλίας μετά από σειρά μελετών, αποκαλύπτει τη πραγματική αλήθεια για τα αιολικά πάρκα, η οποία είναι συνοπτικά η παρακάτω:
Μια ανεμογεννήτρια σε καλή περιοχή μπορεί να λειτουργεί στο 33% της μέγιστης δυναμικότητας της, αλλά αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει ολόκληρο το αιολικό σύστημα. Άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι επειδή μερικές φορές δεν φυσάει καθόλου, σε ένα σύστημα όπου η αιολική ενέργεια καλείται να καλύψει μεγάλο μέρος της ζήτησης, πρέπει να υπάρχει back-up από άλλες πηγές ίση με αυτήν που θα παραγόταν κανονικά από την αιολική ενέργεια. Ένα είναι σίγουρο, ότι ένα σύστημα με πολλές ανεμογεννήτριες θα πρέπει να έχει ως back-up ένα άλλο μεγάλο και πολύ αξιόπιστο σύστημα που θα το χρησιμοποιούσαμε για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όταν δεν αποδίδουν οι ανεμογεννήτριες ( και φυσικά θα υπήρχε πάλι σημαντική εκπομπή αερίων των θερμοκηπίων.) Η έκθεση E.On Netz ανέφερε το ίδιο πρόβλημα που διαπιστώθηκε στην Γερμανία. Άρα άμα φτιάξουμε πολλά αιολικά πάρκα ίσως χρειαστεί να κατασκευάσουμε αντίστοιχο αριθμό πυρηνικών εργοστασίων ή εργοστασίων που λειτουργούν με λιθάνθρακα ή φυσικό αέριο τα οποία θα χρησιμοποιούμε όταν δεν φυσάει. Αυτό σημαίνει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι απλά ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ, δεν μπορούμε να βασιστούμε απόλυτα σε αυτές για να αυξήσουμε την ισχύ της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Ίσως τελικά χρειαστεί να κατασκευάσουμε δύο ή ακόμα και τέσσερα ξεχωριστά συστήματα αιολικό, φωτοβολταϊκό, ηλιακό θερμικό και πυρηνικό/λιθανθρακικό) το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να καλύψει μεγάλο μέρος ή και όλη την ζήτηση, και ένα μέχρι και τρία από τα συστήματα αυτά να μην είναι συνεχώς σε λειτουργία. Αυτό βεβαίως θα ήταν πολύ ακριβό. Όλα αυτά βέβαια με τη προϋπόθεση, ότι τα δίκτυα μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας θα επεκταθούν και θα ενισχυθούν για να μπορούν να δεχθούν και να διανείμουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγονται όταν θα έχει δυνατούς ανέμους. Τα εργοστάσια λιθάνθρακα ή οι πυρηνικοί αντιδραστήρες δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα. Όλες αυτές λοιπόν οι πρόσθετες δαπάνες θα πρέπει να συνυπολογιστούν για να εκτιμήσουμε το συνολικό κόστος των συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ενεργειακά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπισθούν ορθολογικότερα με τη ίδια την εξοικονόμηση ενέργειας, αν υπάρξουν πολύ μεγάλες μειώσεις στη βιομηχανική - εμπορική παραγωγή και κατά επέκταση στη κατανάλωση μέχρι και στο 10% των υφιστάμενων επιπέδων. ( Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε ολόκληρο το σχετικό άρθρο του TED TRAINER που έχει καταχωρηθεί και στο blog μας )
Η ασύδοτη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων όπως γίνεται στη χώρα μας με τις πολλές ασάφειες στο χωροταξικό σχεδιασμό, έχει ήδη προκαλέσει και θα συνεχίζει να προκαλεί ανυπολόγιστες ζημιές στο φυσικό περιβάλλον, στη ποιότητα ζωής και στο αναπτυξιακό πλαίσιο των τοπικών κοινωνιών, ιδιαίτερα σε βάρος των ευαίσθητων νησιωτικών οικοσυστημάτων, όπως η Κεφαλονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου