Σελίδες

Αιολικά πάρκα εναντίον άγριας ​​ζωής!





Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν πολύ μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ​​πανίδα από την ίδια την κλιματική αλλαγή

Το τρομακτικό περιβαλλοντικό κόστος των αιολικών πάρκων!

Του δρ. Clive Hambler 
Λέκτορα Βιολογίας και Ανθρωπιστικών Επιστημών και Καθηγητή στο τμήμα Ανθρωπιστικών Επιστημών του Hertford College στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. 

Αναδημοσίευση από το περιοδικό "The Spectator"




Σύμφωνα με μια τελευταία μελέτη η διάρκεια ζωής των ανεμογεννητριών είναι τελικά μόνο "η μισή από όσο προηγουμένως νομίζαμε" και προπαγάνδιζε το λόμπι της αιολικής ενέργειας. Αλλά ακόμα και με μια τόσο μικρή διάρκεια ζωής, οι ανεμογεννήτριες μπορούν να προκαλέσουν πολύ μεγαλύτερη ζημιά από ότι φανταζόμαστε. Τα αιολικά πάρκα αποδεκατίζουν πληθυσμούς σπάνιων πουλιών και νυχτερίδων σε όλο τον κόσμο, οδηγώντας κάποια είδη από αυτά στο σημείο της εξαφάνισης. Οι περισσότεροι περιβαλλοντολόγοι απλά δεν θέλουν να ξέρουν αυτήν την πικρή αλήθεια: επειδή η πίστη τους στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αγγίζει τα όρια της Θεολογίας αν όχι της Ψυχιατρικής, βρίσκονται σε μια κατάσταση άρνησης της πραγματικότητας. Αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι, αυτόν τον αιώνα, τουλάχιστον, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν πολύ μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ​​πανίδα από την ίδια την κλιματική αλλαγή.


Είμαι λέκτορας στις βιολογικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχω εκπαιδευτεί ως ζωολόγος, έχω εργαστεί ως σύμβουλος περιβάλλοντος και διδάσκω τώρα οικολογία και διατήρηση περιβάλλοντος. Αν και αρχικά είχα κρατήσει μια ουδέτερη έως θετική στάση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεδομένου ότι είδα το χάος που προκάλεσε η ραγδαία τους ανάπτυξη στην άγρια ​​πανίδα η στάση μου πλέον δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρα αρνητική: τα πραγματικά περιβαλλοντικά οφέλη από την αιολική ενέργεια, τα βιοκαύσιμα, τα υδροηλεκτρικά και τα παλιρροιακά φράγματα, είναι τελικά μηδαμινά σε σχέση με το κόστος τους. Οι οικολόγοι που υποστηρίζουν τέτοια σχέδια το κάνουν για καθαρά ιδεολογικούς, πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Αυτό που λίγοι από αυτούς έχουν πραγματικά στο μυαλό τους, όμως είναι η αποκατάσταση της επιστημονικής αλήθειας.
Η ειδικότητά μου είναι η εξαφάνιση των ειδών. Ασχολήθηκα με αυτόν τον τομέα πραγματικά από αγάπη και όχι από κάποιο ύποπτο συμφέρον: όταν ήμουν παιδί, ο πατέρας μου συνήθιζε να μου λέει για όλα τα ζώα που είχε δει να μεγαλώνουν στο Κεντ - όπως για τα σπάνια νερόφιδα (Natrix natrix) και τις ακόμη πιο σπάνιες πεταλούδες Mimas tiliae - και αυτό που με σόκαρε ήταν, όταν πηγαίναμε μαζί να ψάξουμε στα λιβάδια και στα δάση για αυτά κάθε χρόνο ήταν και λιγότερα όσα τελικά βρίσκαμε. Η εξαφάνιση των ειδών είναι ένα σοβαρό ζήτημα: σε όλο τον κόσμο χάνουμε έως και 40 είδη την ημέρα. Ωστόσο, οι όψιμοι οικολόγοι μας προτρέπουν να υιοθετήσουμε τεχνολογίες που επισπεύδουν αυτήν την καταστροφική διαδικασία. Μεταξύ αυτών των τεχνολογιών, η πιο καταστροφική από αυτές είναι η αιολική ενέργεια.



Κάθε χρόνο, μόνο στην Ισπανία μεταξύ 6 έως και 18 εκατομμύρια πουλιά και νυχτερίδες σκοτώνονται από τα αιολικά πάρκα- σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα από τη  SEO/Birdlife. Οι ανεμογεννήτριες σκοτώνουν περίπου τον διπλάσιο αριθμό νυχτερίδων από αυτό των πουλιών. Αυτό αναλύεται σε περίπου 110-330 πουλιά ανά ανεμογεννήτρια ανά έτος και περίπου 200-670 νυχτερίδες ανά έτος. Και οι αριθμοί αυτοί μπορεί να είναι πολύ συντηρητικοί, αν τους συγκρίνουμε με τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2002 από την Επιτροπή Ενέργειας της Καλιφόρνιας: "Σε μια περιληπτική καταγραφή των επιπτώσεων των ανεμογεννητριών από τους Benner et al (1993) οι θάνατοι πουλιών ανά ανεμογεννήτρια ανά έτος ήταν τόσο υψηλοί ώστε να ξεπερνούν τους 309 στη Γερμανία και τους 895 στη Σουηδία. "
Επειδή όμως τα αιολικά πάρκα έχουν την τάση να κατασκευάζονται σε υψίπεδα και σε κορφές βουνών, όπου υπάρχουν ιδιαίτερα θερμικά ρεύματα, σκοτώνουν έναν δυσανάλογο αριθμό αρπακτικών. Στην Αυστραλία, ο αετός της Τασμανίας (Aquila Audax fleayi) απειλείται με πλήρη εξαφάνιση από τα αιολικά πάρκα. Στη Βόρεια Αμερική, τα αιολικά πάρκα σκοτώνουν δεκάδες χιλιάδες αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο κόνδορας της Καλιφόρνιας και το εθνικό πουλί της Αμερικής, ο φαλακρός αετός. Στην Ισπανία, ο αιγυπτιακός γύπας απειλείται, όπως επίσης και το όρνιο - 400 από τα οποία έχασαν τη ζωή τους μέσα σε ένα χρόνο στη Ναβάρα και μόνο. Τα Νορβηγικά αιολικά πάρκα σκοτώνουν πάνω από 10 λευκόουρους αετούς ένα έτος και ο πληθυσμός τους στην περιοχή της Smola έχει επηρεασθεί τόσο σημαντικά από τις ανεμογεννήτριες που εγκαταστάθηκαν εκεί παρά τις αντίθετες φωνές των ορνιθολόγων, ώστε να θεωρούνται πως έχουν αγγίξει το χείλος της εξαφάνισης.




Ούτε όμως και τα άλλα είδη πτηνών είναι ασφαλή. Στην περιοχή του Ατλαντικού, απειλούνται τα θαλασσοπούλια όπως το Manx Shearwater (Puffinus puffinus). Τα υπεράκτια αιολικά πάρκα είναι εξίσου κακά με τα χερσαία, καθώς συνιστούν αυξανόμενη απειλή για τα θαλασσοπούλια και τα αποδημητικά πτηνά, και ταυτόχρονα προκαλούν τη μείωση της διαθεσιμότητας ενδιαιτήματος για πολλά άλλα είδη (όπως είναι η μαυρόπαπια και η πουπουλόπαπια).

Έχω ακούσει διάφορες θεωρίες που υποστηρίζουν ότι τα πουλιά θα προσαρμοστούν σύντομα ώστε να αποφεύγουν τις λεπίδες των ανεμογεννητριών. Αλλά ακόμη και η δική σας ικανότητα ως "έλλογα όντα" να μάθετε κάτι και να εκπαιδευτείτε, όταν το κεφάλι σας κινδυνεύει από μια λεπίδα που πέφτει με ταχύτητα 200 μιλίων ανά ώρα είναι περιορισμένη. Πόσο μάλλον των τελευταίων επιζησάντων δεινοσαύρων στην σύγχρονη επόχη: των  πουλιών! Και εκτός αυτού, αυτή η θεωρία προέρχεται από μια πλήρη παρανόηση του πόσο καιρό παίρνει στα διάφορα είδη να εξελιχθούν. Τα πουλιά έχουν μάθει να πετούν, ανεμπόδιστα, μέσα από τους ουρανούς για εκατομμύρια χρόνια. Έτσι πολύ δύσκολα θα αλλάξουν τις συνήθειές τους μέσα σε λίγους μήνες, επειδή έτσι θέλουν και απαιτούν οι εταιρείες αιολικής ενέργειας και τα λόμπι τους. Ακούτε παρόμοιες ανοησίες από τους κατ' ευφημισμόν "οικολόγους" για την αποκαλούμενη "περιβαλλοντική καταπράυνση" (habitat mitigation):Έχει υπάρξει συζήτηση, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της πρότασης για την κατασκευή του φράγματος στον ποταμό Severn, ότι όλα τα παρυδάτια που εκτοπίστηκαν από την καταστροφή των υγροβιότοπων τους θα μπορούσαν να αναζητήσουν το διαπαλιρροιακό τους περιβάλλον αλλού. Μπορεί να είναι αυτό που οι επιχειρηματίες και οι οι πολιτικοί που κρύβονται πίσω από τέτοια έργα θέλουν να μας πείσουν ότι θα συμβεί, αλλά η αναδημιουργία τέτοιων οικοτόπων θα χρειαστεί αιώνες και όχι χρόνια- ακόμη και αν ο χώρος ήταν διαθέσιμος. Τα πουλιά στο μεταξύ δεν θα προβάλλουν να μετακινηθούν για κάπου αλλού. Θα έχουν απλώς πεθάνει από την πείνα.




Η απώλεια των ενδιαιτημάτων είναι η μεγαλύτερη αιτία της εξαφάνισης των ειδών. Τα αιολικά πάρκα δεν μειώνουν όμως μόνο το μέγεθος των ενδιαιτημάτων αλλά δημιουργούν και πραγματικές "καταβόθρες πληθυσμού"- ζώνες δηλαδή που αρχικά "προσελκύουν" τα ζώα και στη συνέχεια τα σκοτώνουν μαζικά, λειτουργώντας σαν "ρουφήχτρες ζωής". Ο συνάδελφός μου Mark Duchamp προτείνει πως τα πουλιά "παρασύρονται" προς τα αιολικά πάρκα επειδή βλέπουν τις ανεμογεννήτριες ως ιδανικούς χώρους για κούρνιασμα και επίσης επειδή λόγω των διακυμάνσεων στο γρασίδι από κάτω τους φαίνεται να προσελκύουν περισσότερα θηράματα. 
Οι ανεμογεννήτριες προσελκύουν και αποπροσανατολίζουν επίσης τις νυχτερίδες, των οποίων η μαζική εξαφάνιση εξαιτίας αυτού ακριβώς του προβλήματος αποτελεί πλέον τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την διατήρηση του είδους τουςΟι νυχτερίδες είναι γνωστό πως θεωρούνται ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά K-επιλεγμένα είδη: αναπαράγονται πολύ αργά, ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι πολύ εύκολο να εξαλειφθούν πλήρως. Έχοντας εξελιχθεί με λίγα αρπακτικά να τις απειλούν- ακριβώς λόγω της ικανότητάς τους να πετούν την νύχτα χάρη στις ακουστικές τους δυνατότητες - οι νυχτερίδες τα κατάφεραν πολύ καλά με αυτή τη στρατηγική τους για την επιβίωση μέχρι το σύγχρονο κόσμο. Αυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που τόσο αυστηρά προστατεύονται από τόσους πολλούς συμβάσεις και κανονισμούς παγκοσμίως: οι μεγαλύτερες απειλές για την επιβίωσή τους προέρχονται από εμάς.




Και η χειρότερη όλων απειλή αυτή τη στιγμή για τις νυχτερίδες είναι οι ανεμογεννήτριες. Μια πρόσφατη μελέτη στη Γερμανία από το Ινστιτούτο Leibniz για την Άγρια Ζωή έρευνα έδειξε ότι οι νυχτερίδες που σκοτώθηκαν από τις γερμανικές ανεμογεννήτριες μπορεί να είχαν προέλθει από θέσεις φωλεασμού 1.000 ή και περισσότερα μίλια μακριά. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι γερμανικές ανεμογεννήτριες και μόνο - που μια προηγούμενη μελέτη υποστηρίζει πως σκοτώνουν περισσότερες από 200.000 νυχτερίδες μέσα σε ένα χρόνο - αρκούν και μπορούν να φέρουν στο χείλος της εξαφάνισης τους πληθυσμούς νυχτερίδων σε όλο το βορειοανατολικό τμήμα της Ευρώπης. Μερικές νέες μελέτες στις ΗΠΑ έχουν ανεβάσει τον αριθμό των νεκρών νυχτερίδων σε υψηλότερα ποσοστά, όπως 70 νυχτερίδες ανά εγκατεστημένο μεγαβάτ αιολικής ενέργειας ανά έτος: με 40.000 MW από ανεμογεννήτριες να έχουν σήμερα εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και στον Καναδά, αυτό συνεπάγεται έναν ετήσιο αριθμός θανάτων πάνω από τρία εκατομμύρια.




Γιατί το κοινό δεν γνωρίζει περισσότερα για αυτό το πραγματικό μακελειό
Πρώτον, επειδή η βιομηχανία αιολικής ενέργειας (με την επαίσχυντη συνενοχή ορισμένων αυτοαποκαλούμενων οικολογικών οργανώσεων) έχει προχωρήσει με μεγάλο κόπο πραγματικά και πολύ χρήμα ταυτόχρονα σε μια μαζική εκστρατεία για να αποκρύψει αυτό το έγκλημα- ακόμη και με την μέθοδο της συλλογής και της εξαφάνισης των νεκρών πουλιών από τα αιολικά πάρκα, πόσο μάλλον με την ευκολότερη εξαφάνιση τους από τις σελίδες των εφημερίδων. 

Δεύτερον, διότι η συνεχιζόμενη εμμονή με την "αλλαγή του κλίματος" οδηγεί πολλούς περιβαλλοντολόγους στο να κάνουν πραγματικά τα στραβά μάτια στο οικολογικό κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αυτό που δεν λένε όμως- γιατί δεν ξέρουν πραγματικά σχεδόν τίποτα για τη βιολογία - είναι ότι τα περισσότερα από τα είδη που υποστηρίζουν πως απειλούνται από την "κλιματική αλλαγή" έχουν επιζήσει ήδη 10 με 20 εποχών παγετώνων, καθώς και διαδοχικών ανεβοκατεβασμάτων της στάθμης της θάλασσας πολύ πιο δραματικών από ό,τι έχουμε βιώσει την τελευταία χιλιετία ή αναμένουν τους επόμενους αιώνες. Η "κλιματική αλλαγή" μπορεί να μην οδηγήσει τα είδη αυτά σε εξαφάνιση. Οι καλοπροαίρετοι "οικολόγοι" σίγουρα όμως θα μπορέσουν.









Πηγή άρθρου
http://konstantinosdavanelos.blogspot.gr/2013/01/blog-post_321.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: