«Αιολικά πάρκα γίγαντες», του πανεπιστημιακού Βαγγέλη Μεννή

Κανείς δε θα ήταν αντίθετος στις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας αν ήταν προσαρμοσμένες στις ανάγκες και τις ιδιομορφίες του νησιού. Αντιθέτως, έχουμε μια μελέτη η οποία μας προσβάλλει (βλ. πρόσφατες ανακοινώσεις ότι δεν έχουμε αρχαιολογική και περιβαλλοντική αξία κλπ) και μας υποβαθμίζει. Υπολογίζω ερασιτεχνικά ότι μόνο το βάρος των α/γ (χωρίς να υπολογιστούν οι βάσεις, τα καλώδια, ο υποσταθμός κλπ) φθάνει τις 25.000 τόνους σιδήρου – μπετόν. Εικοσιπέντε χιλιάδες τόνοι επέμβασης στο σώμα της γης, έρχονται να πλήξουν το νησί μας για ποιο λόγο; Για να εξάγουμε φθηνό (για ποιον;) οικολογικό ρεύμα. Οι αντιφάσεις και τα προβλήματα της μελέτης θα αποκαλυφθούν στο επόμενο διάστημα. Φαίνεται πως οι υπεύθυνοι νόμιζαν ότι έρχονται να πουλήσουν καθρεφτάκια στους Μάο Μάο.

Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Δεν πετυχαίνει η εγκατάσταση της πόντισης του περιβόητου καλωδίου, παρατηρούμε κλιματολογικές μεταβολές ή μετά την 25ετία λύεται η σύμβαση. Ποιος θα αναλάβει το κόστος να μετακινήσει, από το σχισμένο μας νησί, τους δεκάδες χιλιάδες τόνους; Αυτός που ανέλαβε να ανασύρει το Σάμινα Εξπρές από το βυθό της Πάρου μήπως; Ή αυτός που μάζεψε τα παλιοσίδερα των ήδη εγκατεστημένων α/γ στην Αμανή;

Η Χίος κάποτε είχε δάση. Τώρα έχουν καεί. Μας απέμεινε ουρανός και θάλασσα. Αυτό σημαίνει νησί. Μετά το έργο δεν θα μιλάμε για νησί αλλά για βιομηχανική ζώνη. Ακόμα και ο όρος «εκμετάλλευση» έχει κάποια όρια. Εντάξει είμαστε ο πολιτισμός της εκμετάλλευσης – χρηστικότητας, αλλά υπάρχουν όρια! Πόση εκμετάλλευση να αντέξει η γη από τη μανία κάλυψης των αναγκών μας; Ας μειωθούν οι καταναλωτικές ανάγκες. Ας μην πατάει ο κάθε «μπούλης» με το παραμικρό το τηλεκοντρόλ του κλιματιστικού.

Εγώ δεν έχω καταλάβει κάτι ακόμα. Τι στο διάβολο πια κάνουμε πάνω σ’ αυτή τη γη που είναι τόσο σπουδαίο ώστε να δικαιολογεί ανάλογη μανία καταστροφής; Όπως είναι γνωστό ο ψυχικός μας κόσμος είναι αυτός που διαμορφώνει τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Για να έχουμε τέτοιες καταστροφικές τάσεις σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα μας. Ενδεχομένως να πρόκειται για μανία αυτοκαταστροφής. Οι αρχαίοι, όπως γράφει ο Πικιώνης, είχαν ανακαλύψει το Θεό στην ομορφιά της φύσης και στον πλούτο των νοημάτων, εμείς τα έχουμε ακυρώσει και τα δύο. Ύστερα πέφτουμε απ’ τα σύννεφα όταν τα παιδιά μας στρέφονται στα ναρκωτικά. Κατά βάθος όμως γνωρίζουμε ότι το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο τροφοδοτεί το κενό των νοημάτων κι αυτό οδηγεί στα υποκατάστατα.

Πίσω στη χρηστικότητα όμως. Ας θυμόμαστε τα εξής:

Μια καλή λύση (αιολική ενέργεια) μπορεί να αποβεί καταστροφική από την κακή εφαρμογή της και μόνο (Βλ. κίνητρα επενδυτών και πολιτείας).

Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων νεφελώδης και αντιφατική δεν εξασφαλίζει ότι το ρεύμα των αιολικών πάρκων θα εισάγεται στο εσωτερικό δίκτυο. Ίσως να μην έχω τις πνευματικές δυνάμεις να το καταλάβω ίσως να το έχουν κρυπτογραφήσει σε ανώτερα νοήματα, τι να πω. Η γνώμη μου είναι ότι κανείς δεν έχει ιδέα πως θα γίνει αυτό.

Πρόκειται για μη αναστρέψιμη κατάσταση, αμέσως μετά, το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε το κεφάλι της υποταγής. Όπως με τόσα άλλα.

Μια προσωπική γνώμη έτσι για προβληματισμό. Αυτή η ασέλγεια κατά του νησιωτικού τοπίου με πρόσχημα το μανδύα της πράσινης ανάπτυξης, θυμίζει εκπόρνευση. Αντισταθείτε.

Πηγή άρθρου

http://www.aplotaria.gr/2012/03/giant-windturbines-vaggelis-mennis/