O AΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Απόσπασμα απο άρθρο του κ. Θεοφάνη Ράπτη, Φυσικό – επιστημονικό συνεργάτη ΔΤΕ/ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”
Η παγίδα του “πράσινου” οικο-καπιταλισμού

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να κάνουμε ορισμένες σημαντικές παρατηρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα γύρω από τις επιλογές του διεθνούς κεφαλαίου πάνω στο περιβαλλοντικό ζήτημα. Ήδη μέσα στη δεκαετία του 90 παρατηρήθηκε μια σταδιακή μεταστροφή μέρους της βιομηχανίας προς μορφές παραγωγής που εμφανίζονται φιλικές προς το περιβάλλον.Αυτό οφείλεται εν μέρει στην ανάγκη απορρόφησης των αντιδράσεων οι οποίες είχαν φτάσει ακόμη και στο επίπεδο της βουλευτικής πολιτικής εκπροσώπησης όπως με τους Πράσινους της Γερμανίας, και εν μέρει στην προώθηση κρατικών επενδύσεων με αντισταθμιστικά και φορολογικά οφέλη από τα ίδια τα κράτη τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επικράτηση της ταμπέλας του «βιολογικού» ακόμη και σε προϊόντα που κατά τα άλλα είναι πλήρως βιομηχανοποιημένα.

Πέρα από τη θεαματική διάσταση του διαφημιστικού αυτού παιγνιδιού, υπάρχει μια πιο σοβαρή που αφορά στο πρόβλημα των ενεργειακών πόρων. Καθώς μεγάλες εταιρείες όπως η Siemens οσμίστηκαν την ευκαιρία να πλασάρουν τις ήδη υπάρχουσες τεχνολογίες στα εργαστήρια τους δημιουργώντας μια νέα αγορά σε επίπεδο κρατικών διαγωνισμών και τοπικών επενδύσεων, χρησιμοποίησαν τα ισχυρά πολιτικά lobby και τις δωροδοκίες για να περάσουν μια συγκεκριμένη πολιτική υπέρ ορισμένων μόνον τεχνολογιών και να στρέψουν το ενδιαφέρον και την προσοχή του κοινού σε κατευθύνσεις που είχαν να κάνουν με τα δικά τους αποκλειστικά οικονομικά συμφέροντα.

Η υπερβολική προσκόλληση στο 10% των τεχνολογιών που προαναφέραμε αγγίζει και πολλές από τις οικολογικές ομάδες ενώ το γεγονός ότι σε πολλούς ακτιβιστές υπερισχύει η πράσινη ηθικολογία αντί του πολιτικού ορθολογισμού έχει σαν αποτέλεσμα να στρέφεται η πρακτική τους μακριά από την υψηλή τεχνολογία και την ισόρροπη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων που απαιτείται για την πραγματική λύση των ενεργειακών προβλημάτων.

Είναι καιρός να αντιληφθούμε και πάλι ότι το ενεργειακό πρόβλημα είναι και επιστημονικό και απαιτεί συνδυασμό πολλών τεχνικών όπως και υψηλή τεχνολογία για να λυθεί αποτελεσματικά και σε μεγάλη κλίμακα. Είναι συνακόλουθα απαραίτητη η απελευθέρωση της επιστημονικής έρευνας από τα δεσμά των μεγάλων εταιριών που επιβάλλουν τη δική τους αντίληψη περί «πράσινου καπιταλισμού». Για τον ίδιο λόγο πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική φωτοβολταϊκά - ανεμογεννήτριες που αυτή τη στιγμή έχει καταντήσει να εξυπηρετεί περισσότερο το κύκλωμα της μίζας πίσω από τους δημόσιους διαγωνισμούς και την κατανάλωση Ευρωπαϊκών κονδυλίων παρά το ίδιο το περιβάλλον.

Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί εδώ η βασική φιλοσοφική διαφορά στην αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού προβλήματος από εκείνη που κατά τη γνώμη μας εξυπηρετεί τον «πράσινο καπιταλισμό». Παρ όλο που αναγνωρίζουμε ότι το πρόβλημα αυτό είναι αλληλένδετο με τη ανθρώπινη δραστηριότητα, δεν θεωρούμε ότι η επίλυση του έχει κάποια ειδική προτεραιότητα απέναντι στο συνολικό πρόβλημα της κυριαρχίας. Το γεγονός ότι εμφανίζεται ως πρόβλημα επιβίωσης δεν είναι λιγότερο σημαντικό από όσο ήταν και παραμένει το πρόβλημα πχ, του πυρηνικού πολέμου, η του πολέμου εν γένει. Και τα δύο είναι απότοκοι των δυο βασικών συνιστωσών του τρέχοντος πολιτισμού που πρέπει να ανατραπεί. Της κυριαρχίας της οικονομίας πάνω στην ανθρώπινη ανταλλαγή και της εξουσιαστικής δομής της τρέχουσας κοινωνικής οργάνωσης. Αντίθετα, σε πολλές οικολογικές ομάδες που εξετάζουν το πρόβλημα διαχωρισμένα, έχουν εμφιλοχωρήσει κατά καιρούς διάφορες μεταφυσικές και ιδεαλιστικές αποκλίσεις όπως η θεωρία της ζωντανής Γαίας και άλλα παρόμοια. Κατ’ εμάς, η ηθικολογία στην πολιτική δεν είναι λιγότερο αντιδραστική από την επανεισαγωγή της θρησκείας, ενώ και τα δύο αποτέλεσαν και αποτελούν δεκανίκια του καπιταλισμού στην συνέχιση της εκμετάλλευσης και του ανθρώπου και της φύσης. Η επαναστατική σκέψη οφείλει να κατανοήσει εκ νέου το απλό γεγονός ότι ο πραγματικός σεβασμός απέναντι στη φύση προκύπτει μόνον σε συνθήκες ελευθερίας και από τα δεσμά που αυτή η ίδια μπορεί να επιβάλλει.

Πηγή άρθρου: www.eyploia.aigaio-net.gr