Οι ανεμογεννήτριες στα βουνά της Κεφαλονιάς προκαλούν αντιδράσεις από ενεργοποιημένους πολίτες και τοπικούς συλλογικούς φορείς. Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης προειδοποιεί για τους κινδύνους ανεπανόρθωτης αλλοίωσης του ευαίσθητου νησιωτικού τοπίου και εκτροχιασμού από το τουριστικό προσανατολισμό που έχει επιτευχθεί
Το παρόν άρθρο στοχεύει στην αντικειμενική ενημέρωση και ενεργοποίηση περισσότερων πολιτών καθώς και τοπικών συλλογικών φορέων, σχετικά με τις οδυνηρές μη αναστρέψιμες συνέπειες των αιολικών πάρκων στη Κεφαλονιά. Στοχεύει ακόμη στον επαναπροσδιορισμό των θέσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των υπόλοιπων εμπλεκομένων φορέων, κάνοντας έκκληση για αυτοσυγκράτηση και ακύρωση αποφάσεων μετατροπής πολυάριθμων περιοχών του νησιού σε Αιολικές Πτολεμαΐδες.
Το άρθρο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνεται μία συνοπτική παρουσίαση των σημαντικότερων οργανωμένων αντιδράσεων κατά των ανεμογεννητριών σε Ευρώπη και Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται το αιολικό φιάσκο στο νησί μας, παρουσιάζονται οι πρώτες αντιδράσεις και οι προειδοποιήσεις του Προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης, κ. Σπύρου Γαλιατσάτου σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους που κρύβουν τα αιολικά πάρκα για το παρόν και το μέλλον του τουρισμού. Στο τέλος του άρθρου, παρουσιάζονται ευρωπαϊκές εκθέσεις κατά των αιολικών πάρκων και προτείνονται αποτελεσματικές λύσεις, που συμβάλλουν στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Οι αντιδράσεις σε Ευρώπη
Η εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας προάγει ένα τύπο τεχνολογίας ελάχιστα σημαντικό για τη παραγωγή ενέργειας, την εξοικονόμηση πόρων και την προστασία του κλίματος. Η δε συνεισφορά της στο φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι 1 – 2 τοις χιλίοις! Τα κεφάλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ αποδοτικότερα για τη βελτίωση των σταθμών παραγωγής, για τη διασφάλιση αποτελεσματικής κατανάλωσης ενέργειας και για τη χρηματοδότηση επιστημονικής έρευνας θεμελιωδών αρχών στο τομέα της ενέργειας. Αυτά ειπώθηκαν σε γενικές γραμμές την 1 Σεπτεμβρίου 1998 στη πόλη Darmstadt της Γερμανίας και το κείμενο υπογράφτηκε από εκατοντάδες διακεκριμένους πανεπιστημιακούς και συγγραφείς και έγινε γνωστό σαν < Μανιφέστο του Darmstadt >. Το Μανιφέστο απαιτεί την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων στην αιολική ενέργεια ώστε να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευση της. Απευθύνεται ιδιαίτερα σε πολιτικούς με πολιτιστικές ευαισθησίες, στις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης.
Στο Παρίσι στις 4 Οκτωβρίου 2008, με την ευκαιρία της διεθνούς ειρηνικής διαδήλωσης κατά των ανεμογεννητριών, ομοσπονδίες και ενώσεις από το Βέλγιο, την Ισπανία, την Γαλλία και την Γερμανία ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά των Ανεμογεννητριών – European Platform Against Windfarms (EPAW). Η σημαντικότατη αυτή προσπάθεια στηρίχθηκε από 16 διαφορετικές χώρες που εκπροσωπούν εκατοντάδες oομοσπονδίες και ενώσεις. Τα ιδρυτικά μέλη της πλατφόρμας αυτής συμφώνησαν να προβούν στην ακόλουθη δήλωση σχετικά με τα αιολικά πάρκα: « Οικολογική εξαπάτηση και οικονομικό σκάνδαλο ». Αναφέρουν ότι έχει πλέον αποδειχτεί ότι τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα δεν μειώνουν τις εκπομπές CO2 και συνεπώς δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας (global warming). Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους, στην διακοπτόμενη και μη ελεγχόμενη δύναμη του ανέμου πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την σύνδεση των ανεμογεννητριών με ρυπογόνους συμβατικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (ως back-up) που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα βιομηχανικής κλίμακας επιδοτείται από τον φορολογούμενο -καταναλωτή. Στην Γαλλία, αν υλοποιηθεί το εθνικό σχέδιο (στόχος 12.500 ανεμογεννήτριες) το βάρος στους φορολογούμενους θα είναι 2,5 δις Ευρώ το χρόνο. Στην Γερμανία το κόστος ήδη ανέρχεται στα 4 δις Ευρώ το χρόνο. Σε μία εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση, είναι απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο το επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων προς όφελος επιχειρηματιών που μοναδικό στόχο έχουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα αποτελούν απειλή για το περιβάλλον. Τα τοπία, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, η χλωρίδα και η πανίδα, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια και η υγεία των Ευρωπαίων πολιτών κινδυνεύουν.Αιτήματα της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας ενάντια στις ανεμογεννήτριες (EPAW)
1) H ΕPAW ζητάει να επιβληθεί άμεσα μορατόριουμ και να ανασταλούν όλα τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα, είτε αυτά έχουν εγκριθεί είτε όχι
2) Η EPAW ζητάει να υπάρξει αξιολόγηση υπό την εποπτεία ενός διεθνούς οργανισμού των αντικειμενικών και αδιαμφισβήτητων συνεπειών των ανεμογεννητριών από ενεργειακής, οικολογικής και κοινωνικής σκοπιάς
3) Η EPAW ζητά η εγγυημένη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες να αποτελέσει αντικείμενο δημόσιου αλλά και κοινοβουλευτικού διαλόγου σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδοΟι Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες και Ενώσεις που συμμετείχαν στην συνάντηση της 4 Οκτωβρίου 2008 στο Παρίσι είναι οι παρακάτω:
Iσπανία: Iberica 2000, Βέλγιο: Vent contraire, Vent de raisonΓαλλία: Γαλλική Ομοσπονδία για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (FED)Γαλλία: Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων για την προστασία φυσικών και πολιτιστικών μνημείων ( FNASSEM) Γερμανία: Ομοσπονδία για την προστασία του τοπίου αποτελούμενο από 800 τοπικές επιτροπές (BLS)Γερμανία: Εθνικό κίνημα κατά των ανεμογεννητριών (NAEB)
Οι συμμετοχές συνεχώς αυξάνονται. Έτσι μέχρι το τέλος Μαΐου 2009 υπάρχουν 19 χώρες (Αγγλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία ) και συνυπογράφουν 348 Οργανισμοί.
Οι οργανωμένες αντιδράσεις σε Ελλάδα
Από το Αιγαίο ως το Ιόνιο και από τον Έβρο ως τη Νότια Πελοπόννησο, περισσότεροι από 230 φορείς (Σύλλογοι, Κινήσεις Πολιτών, Δήμοι, κλπ.) έχουν προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, πράγμα που έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τα αρμόδια Υπουργεία και την Κυβέρνηση.Με αφορμή τις επιμέρους υποθέσεις των φορέων ένας σημαντικός αριθμός διακεκριμένων Νομικών, ο καθένας από την πλευρά του, φαίνεται πως έχουν «στριμώξει στη γωνία» τις πολλές αδυναμίες και τις αντισυνταγματικές παραμέτρους του Χωροταξικού. Για παράδειγμα, η προσφυγή του Συλλόγου ΣΑΠΦΩ της Λευκάδας που εκπροσωπείται από τον Κο Δ. Ρομποτή προσθέτει μία μάλλον άγνωστη παράμετρο στην μέχρι σήμερα νομική επιχειρηματολογία. Συνοπτικά η επιχειρηματολογία αυτή θεωρεί την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τα Ειδικά Χωροταξικά άκυρη και αντισυνταγματική διότι, σύμφωνα με τα όσα σαφώς καθορίζει το Σύνταγμα, έγκυρη θεωρείται μόνο η διαδικασία του Προεδρικού Διατάγματος το οποίο τίθεται εν ισχύ αφού προηγουμένως περάσει από την επεξεργασία και την έγκριση του ΣτΕ.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Το αιολικό φιάσκο στη Κεφαλονιά. Το φυσικό τοπίο είναι το μέγιστο εθνικό κεφάλαιο στο οποίο συνοψίζεται ιστορία χιλιετιών. Στη Κεφαλονιά προβάλλεται ένα μοντέλο « πράσινης ανάπτυξης » που προωθεί κυρίως την ανάπτυξη αιολικών πάρκων των οποίων οι εγκαταστάσεις είναι δυσανάλογα μεγάλες με τη κλίμακα του φυσικού τοπίου. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε το ξεκοίλιασμα των βουνών μας και συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα. Όσοι ανεβαίνουν στις κορυφογραμμές αντικρίζουν πλέον σκηνές Αποκάλυψης του Ιωάννη. Η άγνοια, η παραπληροφόρηση, των συμπολιτών μας γύρω από τις ανεμογεννήτριες δεν προκάλεσαν κινητοποιήσεις, όπως σε άλλες περιοχές. Έτσι βιώνουμε μία πρωτόγνωρη περιβαλλοντική καταστροφή που στοχεύει αποκλειστικά στα υπερκέρδη των επιδοτούμενων επενδυτών και όχι στις κοινωνικές ανάγκες. Αυτή η εγκληματική βιομηχανοποίηση των βουνών, θα οδηγήσει στην ερήμωση των χωριών, στον αφανισμό της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, στην υπονόμευση της τοπικής οικονομίας γενικότερα. Στο νησί μας άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου με τις αντιδράσεις των κατοίκων Διλινάτων στο τοπικό συμβούλιο τους, στις 15/06/2009. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε έγγραφη διαμαρτυρία με υπογραφές των κατοίκων και δικαστική προσφυγή. Καταγγέλλεται η αυθαίρετη εγκατάσταση καλωδιώσεων σε αρκετά κτήματα ανυποψίαστων χωρικών και η προγραμματισμένη εγκατάσταση νέων αιολικών πάρκων στην υπόλοιπη κορυφογραμμή της Ευμορφίας Και οι συλλογικοί όμως φορείς του νησιού αρχίζουν να αφυπνίζονται. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης κ. Σπύρος Γαλιατσάτος, έχει προειδοποιήσει επανειλημμένως όλους τους τοπικούς φορείς σχετικά με τις ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις που θα προκαλέσουν οι ανεμογεννήτριες στο ευαίσθητο νησιωτικό τοπίο και κατά επέκταση στο τομέα του τουρισμού. Οι ανησυχίες του προέδρου είναι δικαιολογημένες, αφού όπου τοποθετούνται αιολικά πάρκα, πέφτει κατακόρυφα ο τουρισμός, όπως συνέβη στην Ουαλία, στη Δανία και Ολλανδία με 30% πτώση τα τελευταία χρόνια και χωρίς να παρουσιαστεί καμία ανάκαμψη μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια η τουριστική βιομηχανία αδυνατεί να συνυπάρξει με την αιολική. Αξίζει να επισημανθεί ότι στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών σταθμών πάνω σε κορυφογραμμές, ενώ στη χώρα μας μόνο αυτές έχουν επενδυτικό ενδιαφέρον.
Το παρόν άρθρο στοχεύει στην αντικειμενική ενημέρωση και ενεργοποίηση περισσότερων πολιτών καθώς και τοπικών συλλογικών φορέων, σχετικά με τις οδυνηρές μη αναστρέψιμες συνέπειες των αιολικών πάρκων στη Κεφαλονιά. Στοχεύει ακόμη στον επαναπροσδιορισμό των θέσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των υπόλοιπων εμπλεκομένων φορέων, κάνοντας έκκληση για αυτοσυγκράτηση και ακύρωση αποφάσεων μετατροπής πολυάριθμων περιοχών του νησιού σε Αιολικές Πτολεμαΐδες.
Το άρθρο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνεται μία συνοπτική παρουσίαση των σημαντικότερων οργανωμένων αντιδράσεων κατά των ανεμογεννητριών σε Ευρώπη και Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται το αιολικό φιάσκο στο νησί μας, παρουσιάζονται οι πρώτες αντιδράσεις και οι προειδοποιήσεις του Προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης, κ. Σπύρου Γαλιατσάτου σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους που κρύβουν τα αιολικά πάρκα για το παρόν και το μέλλον του τουρισμού. Στο τέλος του άρθρου, παρουσιάζονται ευρωπαϊκές εκθέσεις κατά των αιολικών πάρκων και προτείνονται αποτελεσματικές λύσεις, που συμβάλλουν στη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Οι αντιδράσεις σε Ευρώπη
Η εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας προάγει ένα τύπο τεχνολογίας ελάχιστα σημαντικό για τη παραγωγή ενέργειας, την εξοικονόμηση πόρων και την προστασία του κλίματος. Η δε συνεισφορά της στο φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι 1 – 2 τοις χιλίοις! Τα κεφάλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ αποδοτικότερα για τη βελτίωση των σταθμών παραγωγής, για τη διασφάλιση αποτελεσματικής κατανάλωσης ενέργειας και για τη χρηματοδότηση επιστημονικής έρευνας θεμελιωδών αρχών στο τομέα της ενέργειας. Αυτά ειπώθηκαν σε γενικές γραμμές την 1 Σεπτεμβρίου 1998 στη πόλη Darmstadt της Γερμανίας και το κείμενο υπογράφτηκε από εκατοντάδες διακεκριμένους πανεπιστημιακούς και συγγραφείς και έγινε γνωστό σαν < Μανιφέστο του Darmstadt >. Το Μανιφέστο απαιτεί την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων στην αιολική ενέργεια ώστε να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευση της. Απευθύνεται ιδιαίτερα σε πολιτικούς με πολιτιστικές ευαισθησίες, στις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης.
Στο Παρίσι στις 4 Οκτωβρίου 2008, με την ευκαιρία της διεθνούς ειρηνικής διαδήλωσης κατά των ανεμογεννητριών, ομοσπονδίες και ενώσεις από το Βέλγιο, την Ισπανία, την Γαλλία και την Γερμανία ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά των Ανεμογεννητριών – European Platform Against Windfarms (EPAW). Η σημαντικότατη αυτή προσπάθεια στηρίχθηκε από 16 διαφορετικές χώρες που εκπροσωπούν εκατοντάδες oομοσπονδίες και ενώσεις. Τα ιδρυτικά μέλη της πλατφόρμας αυτής συμφώνησαν να προβούν στην ακόλουθη δήλωση σχετικά με τα αιολικά πάρκα: « Οικολογική εξαπάτηση και οικονομικό σκάνδαλο ». Αναφέρουν ότι έχει πλέον αποδειχτεί ότι τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα δεν μειώνουν τις εκπομπές CO2 και συνεπώς δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας (global warming). Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους, στην διακοπτόμενη και μη ελεγχόμενη δύναμη του ανέμου πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την σύνδεση των ανεμογεννητριών με ρυπογόνους συμβατικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα (ως back-up) που λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά πάρκα βιομηχανικής κλίμακας επιδοτείται από τον φορολογούμενο -καταναλωτή. Στην Γαλλία, αν υλοποιηθεί το εθνικό σχέδιο (στόχος 12.500 ανεμογεννήτριες) το βάρος στους φορολογούμενους θα είναι 2,5 δις Ευρώ το χρόνο. Στην Γερμανία το κόστος ήδη ανέρχεται στα 4 δις Ευρώ το χρόνο. Σε μία εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση, είναι απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο το επίπεδο διαβίωσης των Ευρωπαίων προς όφελος επιχειρηματιών που μοναδικό στόχο έχουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα αποτελούν απειλή για το περιβάλλον. Τα τοπία, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, η χλωρίδα και η πανίδα, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια και η υγεία των Ευρωπαίων πολιτών κινδυνεύουν.Αιτήματα της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας ενάντια στις ανεμογεννήτριες (EPAW)
1) H ΕPAW ζητάει να επιβληθεί άμεσα μορατόριουμ και να ανασταλούν όλα τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα, είτε αυτά έχουν εγκριθεί είτε όχι
2) Η EPAW ζητάει να υπάρξει αξιολόγηση υπό την εποπτεία ενός διεθνούς οργανισμού των αντικειμενικών και αδιαμφισβήτητων συνεπειών των ανεμογεννητριών από ενεργειακής, οικολογικής και κοινωνικής σκοπιάς
3) Η EPAW ζητά η εγγυημένη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες να αποτελέσει αντικείμενο δημόσιου αλλά και κοινοβουλευτικού διαλόγου σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδοΟι Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες και Ενώσεις που συμμετείχαν στην συνάντηση της 4 Οκτωβρίου 2008 στο Παρίσι είναι οι παρακάτω:
Iσπανία: Iberica 2000, Βέλγιο: Vent contraire, Vent de raisonΓαλλία: Γαλλική Ομοσπονδία για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (FED)Γαλλία: Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων για την προστασία φυσικών και πολιτιστικών μνημείων ( FNASSEM) Γερμανία: Ομοσπονδία για την προστασία του τοπίου αποτελούμενο από 800 τοπικές επιτροπές (BLS)Γερμανία: Εθνικό κίνημα κατά των ανεμογεννητριών (NAEB)
Οι συμμετοχές συνεχώς αυξάνονται. Έτσι μέχρι το τέλος Μαΐου 2009 υπάρχουν 19 χώρες (Αγγλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία ) και συνυπογράφουν 348 Οργανισμοί.
Οι οργανωμένες αντιδράσεις σε Ελλάδα
Από το Αιγαίο ως το Ιόνιο και από τον Έβρο ως τη Νότια Πελοπόννησο, περισσότεροι από 230 φορείς (Σύλλογοι, Κινήσεις Πολιτών, Δήμοι, κλπ.) έχουν προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ, πράγμα που έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τα αρμόδια Υπουργεία και την Κυβέρνηση.Με αφορμή τις επιμέρους υποθέσεις των φορέων ένας σημαντικός αριθμός διακεκριμένων Νομικών, ο καθένας από την πλευρά του, φαίνεται πως έχουν «στριμώξει στη γωνία» τις πολλές αδυναμίες και τις αντισυνταγματικές παραμέτρους του Χωροταξικού. Για παράδειγμα, η προσφυγή του Συλλόγου ΣΑΠΦΩ της Λευκάδας που εκπροσωπείται από τον Κο Δ. Ρομποτή προσθέτει μία μάλλον άγνωστη παράμετρο στην μέχρι σήμερα νομική επιχειρηματολογία. Συνοπτικά η επιχειρηματολογία αυτή θεωρεί την έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τα Ειδικά Χωροταξικά άκυρη και αντισυνταγματική διότι, σύμφωνα με τα όσα σαφώς καθορίζει το Σύνταγμα, έγκυρη θεωρείται μόνο η διαδικασία του Προεδρικού Διατάγματος το οποίο τίθεται εν ισχύ αφού προηγουμένως περάσει από την επεξεργασία και την έγκριση του ΣτΕ.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Το αιολικό φιάσκο στη Κεφαλονιά. Το φυσικό τοπίο είναι το μέγιστο εθνικό κεφάλαιο στο οποίο συνοψίζεται ιστορία χιλιετιών. Στη Κεφαλονιά προβάλλεται ένα μοντέλο « πράσινης ανάπτυξης » που προωθεί κυρίως την ανάπτυξη αιολικών πάρκων των οποίων οι εγκαταστάσεις είναι δυσανάλογα μεγάλες με τη κλίμακα του φυσικού τοπίου. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε το ξεκοίλιασμα των βουνών μας και συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό μέχρι σήμερα. Όσοι ανεβαίνουν στις κορυφογραμμές αντικρίζουν πλέον σκηνές Αποκάλυψης του Ιωάννη. Η άγνοια, η παραπληροφόρηση, των συμπολιτών μας γύρω από τις ανεμογεννήτριες δεν προκάλεσαν κινητοποιήσεις, όπως σε άλλες περιοχές. Έτσι βιώνουμε μία πρωτόγνωρη περιβαλλοντική καταστροφή που στοχεύει αποκλειστικά στα υπερκέρδη των επιδοτούμενων επενδυτών και όχι στις κοινωνικές ανάγκες. Αυτή η εγκληματική βιομηχανοποίηση των βουνών, θα οδηγήσει στην ερήμωση των χωριών, στον αφανισμό της παραδοσιακής κτηνοτροφίας, στην υπονόμευση της τοπικής οικονομίας γενικότερα. Στο νησί μας άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου με τις αντιδράσεις των κατοίκων Διλινάτων στο τοπικό συμβούλιο τους, στις 15/06/2009. Συγκεκριμένα αποφασίστηκε έγγραφη διαμαρτυρία με υπογραφές των κατοίκων και δικαστική προσφυγή. Καταγγέλλεται η αυθαίρετη εγκατάσταση καλωδιώσεων σε αρκετά κτήματα ανυποψίαστων χωρικών και η προγραμματισμένη εγκατάσταση νέων αιολικών πάρκων στην υπόλοιπη κορυφογραμμή της Ευμορφίας Και οι συλλογικοί όμως φορείς του νησιού αρχίζουν να αφυπνίζονται. Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Κεφαλονιάς και Ιθάκης κ. Σπύρος Γαλιατσάτος, έχει προειδοποιήσει επανειλημμένως όλους τους τοπικούς φορείς σχετικά με τις ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις που θα προκαλέσουν οι ανεμογεννήτριες στο ευαίσθητο νησιωτικό τοπίο και κατά επέκταση στο τομέα του τουρισμού. Οι ανησυχίες του προέδρου είναι δικαιολογημένες, αφού όπου τοποθετούνται αιολικά πάρκα, πέφτει κατακόρυφα ο τουρισμός, όπως συνέβη στην Ουαλία, στη Δανία και Ολλανδία με 30% πτώση τα τελευταία χρόνια και χωρίς να παρουσιαστεί καμία ανάκαμψη μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια η τουριστική βιομηχανία αδυνατεί να συνυπάρξει με την αιολική. Αξίζει να επισημανθεί ότι στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών σταθμών πάνω σε κορυφογραμμές, ενώ στη χώρα μας μόνο αυτές έχουν επενδυτικό ενδιαφέρον.
Συνεπώς απαιτείται για λόγους προστασίας του μοναδικού φυσικού τοπίου του νησιού μας, ανάκληση όλων των αδειών για παραπέρα ανάπτυξη των αιολικών ισοπεδωτικών σταθμών. « Καλή η εξοικονόμηση ενέργειας αλλά το πολύ κάνει κακό » προσθέτει με νόημα ο κ. Σπύρος Γαλιατσάτος. Συνεχίζει λέγοντας ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ ως αρμόδιο υπουργείο, μας έχει χορτάσει με τους φαρισαϊσμούς του. Και καταλήγει για το ίδιο υπουργείο, « όσο πιο εύκολα διυλίζει το κώνωπα τόσο εξίσου εύκολα καταπίνει και τη κάμηλο ».
Ευρωπαϊκές εκθέσεις και άλλες δημοσιεύσεις κατά των αιολικών πάρκων
Η Υπηρεσία Ενέργειας της Γερμανικής Κυβέρνησης, το Γραφείο Εθνικών Λογαριασμών της Βρετανίας, η Γαλλική Ακαδημία των Τεχνολογιών, η Guardian, κ.α αναφέρουν για την αναποτελεσματικότητα των αιολικών πάρκων στη αλλαγή των δεικτών ρύπανσης. Στα ίδια περίπου συμπεράσματα κατέληξε και η Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, τα οποία και παρουσίασε το 2004 στη συνάντηση της Χάγης τονίζοντας ότι με τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων για την αιολική ενέργεια δεν εξετάστηκαν επαρκώς οι οικονομικές, τουριστικές, ιστορικές, πολιτικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Μετά τις ευρωπαϊκές αυτές διαπιστώσεις, υπάρχει μία στροφή των χωρών αυτών για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων προκειμένου να μην αλλοιώνεται το ανάγλυφο του εδάφους και για να σταματήσουν οι αντιδράσεις των κατοίκων. Αυτή την ανάγκη υιοθετεί και πρόσφατη μελέτη του ΕΜΠ. Συνεπώς καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σε ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ γιατί όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι πολύ σύντομα θα δρομολογηθεί κοινοτική οδηγία η οποία θα απαγορεύει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά όχι όμως στη κατάργηση τους επειδή τα οικονομικά συμφέροντα που έχουν επενδυθεί είναι πολλά.
Αποτελεσματικές λύσεις στη μείωση των ρύπων
Η συστηματική ενημέρωση των πολιτών σε θέματα πρόληψης και εξοικονόμησης ενέργειας κρίνεται πρωτίστως αναγκαίο να γίνεται από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις. Η επιβολή αυστηρών προστίμων στην υπερβολική κατανάλωση ενέργειας αποτελεί ένα σημαντικό αποτρεπτικό μέτρο σπατάλης. Η ηλιακή πάντως ενέργεια παρέχει περισσότερες δυνατότητες από τις Α.Π.Ε. λόγω της υψηλής ηλιοφάνειας της χώρας μας. Είτε με τα φωτοβολταϊκά συστήματα είτε με τις οικιακές Α.Π.Ε. μπορούν να επιτευχθούν ενεργειακά αποδοτικότερα σπίτια. Στα πλαίσια αυτά κρίνεται απαραίτητη η επιδοτούμενη από το κράτος αντικατάσταση όλων των παλαιών ηλεκτρικών συσκευών με νέες που απαιτούν λιγότερη ενέργεια καθώς και επιδοτούμενη αντικατάσταση κουφωμάτων με σύγχρονα. Ιδιαίτερα θετικό κρίνεται επίσης το εξωτερικό βάψιμο όλων των κτιρίων με λευκό χρώμα και όχι με άλλα χρώματα, γιατί αντανακλάται η θερμότητα πίσω προς τη πηγή της. Ακόμη η χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου και η μελλοντική επέκταση του με υποθαλάσσιο αγωγό θα προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα στις τοπικές κοινωνίες των νησιών. Τέλος η βιομάζα μπορεί να αξιοποιηθεί είτε με καύση, είτε με μετατροπή της σε αέρια, υγρά ή στερεά καύσιμα μέσω θερμοχημικών ή βιοχημικών διεργασιών.
Οι αιολικοί σταθμοί προβληματίζουν ήδη τη τοπική κοινωνία μας. Είναι εγκληματικό να διαλύουμε σπάνια τοπία για να πάρουμε μερικά MW, όποτε φυσήξει ο άνεμος. Στην προσπάθεια αυτή προφύλαξης του τόπου μας από επεμβάσεις με σίγουρα αρνητικές συνέπειες για το μέλλον του, είναι προφανώς αναγκαία η παρουσία των Κεφαλλήνων ανθρώπων του πνεύματος αλλά και των Ενώσεων και των επιμέρους συλλόγων, που πλην των άλλων παλεύουν για την ανάδειξη και προστασία όχι μόνο της πολιτιστικής αλλά και της φυσικής κληρονομιάς του. Όλοι μαζί οφείλουμε να διαφυλάξουμε την ομορφιά των βουνών μας, στο βωμό μιας μη ορθολογικής ενεργειακής απόδοσης. Αν δεν σταματήσουμε αυτό τον ισοπεδωτικό ρυθμό εξάπλωσης των ανεμογεννητριών, τότε θα είμαστε ανάξιοι συνεχιστές της ιστορίας μας και θα καταστρέψουμε οριστικά τη ποιότητα ζωής των παιδιών μας.
Μάκης Μπαλτσαβιάς
Πηγές άρθρου: Πολυάριθμα άρθρα από το site http://www.eyploia.aigaio.net.gr/ ( μέσω google ) που αφορούν τις ανεμογεννήτριες και την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου