Σελίδες

Μοσχοπουλάνε τα αιολικά πάρκα


Εξαντλημένοι φέρεται να είναι πλέον οι χώροι ανά την ελληνική επικράτεια που διαθέτουν επαρκές αιολικό δυναμικό (σταθερούς και κατάλληλους ανέμους). Εδώ και μερικά χρόνια οι πάντες έσπευσαν να «καπαρώσουν» τις κατάλληλες βουνοκορφές για να στήσουν αιολικά πάρκα, από τα οποία άλλα έμειναν ανενεργά και άλλα απλώς στα χαρτιά.
Σήμερα όμως που οι συνθήκες (επιδοτήσεις, αγορά ρεύματος από τη ΔΕΗ σε καλές τιμές) ευνοούν τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι τοποθεσίες είναι δυσεύρετες, όποιοι έχουν στα χέρια τους τις σχετικές άδειες μπορούν κάλλιστα να τις «μοσχοπουλήσουν». Πρόσφατα η κατασκευαστική εταιρεία Δομική Κρήτης συμφώνησε με τον ιταλικό ενεργειακό όμιλο Εnel να του πωλήσει πέντε αιολικά πάρκα. Φυσικά τα πάρκα αυτά δεν είναι ανενεργά, αλλά το συγκεκριμένο ντιλ δείχνει ότι η κατοχή αιολικών πάρκων είναι ένα υπολογίσιμο και περιζήτητο περιουσιακό στοιχείο. Ασχέτως του αν το πάρκο είναι ενεργό η ανενεργό.

Πηγή άρθρου: ΤΑ ΝΕΑ online – 12/09/2009

Αιολικά Πάρκα: Δεν θα σωθεί ο πλανήτης συμμαχώντας ...και με το Διάβολο!

Τα αιολικά πάρκα, ή όπως χαρακτηρίζονται "έργα παραγωγής ήπιας μορφής ενέργειας", είναι η αιχμή της τεχνολογίας στην προσπάθεια του κόσμου για παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας χωρίς να μολύνεται το περιβάλλον. Σύμφωνα με την υπογραφή της Συμφωνίας του Κιότο η Ελλάδα πρέπει μέχρι το 2010 να έχει τόσα αιολικά και υδροηλεκτρικά έργα ώστε η συνολική παραγόμενη ισχύς από αυτά να καλύπτει το 20% της ελληνικής κατανάλωσης. Τα έργα αυτά έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα "Ανταγωνιστικότητα" του 3 ΚΠΣ και χρηματοδοτούνται μέχρι και 60% του προϋπολογισμού τους. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι μόνες που αναφέρονται στην αλόγιστη σπατάλη ενέργειας χωρίς όμως κανείς να τις ακούει, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι ο πλανήτης ασφυκτιά και κινδυνεύει από τις κλιματικές αλλαγές, τάσσονται ανεπιφύλακτα υπέρ της αιολικής ενέργειας, πιέζουν τις κυβερνήσεις και υποστηρίζουν την επιλογή των επενδυτών να στραφούν στην "καθαρή ενέργεια".

Υπάρχει όμως μια σύγχυση μεταξύ του οικολογικού σκοπού των πάρκων αυτών (παραγωγή καθαρής ενέργειας) και της βλάβης την οποία προξενούν στο περιβάλλον τα αιολικά πάρκα με τις τεράστιες ανεμογεννήτριες, που είναι -όσο και αν αποφεύγουν να το πουν- βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης για το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον.

Η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου απαιτεί σωρεία "υποδομών" και οι "επιχορηγούμενοι επενδυτές καθαρής ενέργειας" που εκ των έργων τους φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν έχουν τις ανάλογες οικολογικές ευαισθησίες, αρχίζουν τις εργασίες εγκατάστασης κραδαίνοντας ετοιματζίδικες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, σε ένα θολό τοπίο όπου απουσιάζει ο κεντρικός χωροταξικός σχεδιασμός, ανοίγουν δίκτυα δρόμων μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, ξεκοιλιάζουν πλαγιές, βουνοκορφές ισοπεδώνουν διάσελα για να στήσουν τις ογκώδεις βάσεις των ανεμογεννητριών, κατασκευάζουν κτιριακές υποδομές για τις οποίες δεν απαιτούνται άδειες (μετεωρολογικοί πύργοι, εγκαταστάσεις μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ιστοί κ.τ.λ.) ρημάζοντας κυριολεκτικά παρθένες περιοχές και σημαντικά οικοσυστήματα. Οι πολίτες παρακολουθούν με δέος αυτή τη συνεχή καταστροφή της φύσης που προκαλείται από τον ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό εγκατάστασης αιολικών πάρκων. Χαλύβδινα τέρατα, που πλέον φτάνουν τα 125 και 165 μέτρα ύψος και είναι ορατά από πολλά χιλιόμετρα μακριά, αλλοιώνουν το τοπίο που -πρέπει να τονιστεί- είναι μέγιστο πολιτιστικό αγαθό και σε αυτό συνοψίζεται η πολιτιστική ιστορία χιλιετιών. Γαζώνονται με ανεμογεννήτριες τα βουνά της χώρας και αλλοιώνεται δυναμικά η ιστορική εμφάνιση των νησιών που μέχρι πρόσφατα είχαν ως σημαντικά χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους παραδοσιακούς οικισμούς, μονοπάτια και μοναστήρια, προσδίδοντάς τους τον αποτρόπαιο χαρακτήρα ενός βιομηχανικά πυκνοδομημένου τοπίου. Τα νησιά των Κυκλάδων προσελκύουν το ενδιαφέρον των "επιχορηγούμενων επενδυτών" λόγω του υψηλού αιολικού δυναμικού των. Όμως, πρέπει να γνωρίζουν οι "επιχορηγούμενοι επενδυτές" ότι κατά το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο, υπάρχει ειδικό καθεστώς προστασίας των νησιών και το κράτος υποχρεούται σε μέτρα αυξημένης προστασίας επειδή είναι ευαίσθητα οικοσυστήματα που δεν πρέπει να διαταραχθούν με μεγάλου μεγέθους επεμβάσεις. Το Αιγαιοπελαγίτικο φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, και ιδίως το αισθητικό τοπίο, είναι πολυτιμότερα έννομα αγαθά, που απολαμβάνουν προστασίας έναντι και αυτών ακόμη των "ήπιων" βιομηχανικών χρήσεων των αιολικών πάρκων.

• Αρχής γενομένης από τις εργασίες εγκατάστασης των αιολικών πάρκων ξεκινάει η καταστροφή των οικοτόπων, ενώ με τη δραστηριότητα των ανεμογεννητριών ακολουθούν οι θάνατοι των πουλιών από προσκρούσεις στα πτερύγια των ανεμογεννητριών και η αναγκαστική αλλαγή των διαβάσεών τους

• Οι κάτοικοι υποχρεώνονται σε βίο ανυπόφορο πλησίον μηχανών τερατωδών διαστάσεων

• Οι νέοι μεγαλώνουν σε έναν κόσμο στον οποίο η φύση υποβαθμίζεται και κατακερματίζεται

• Η πτώση της αξίας των ακινήτων αντανακλά την αισθητή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στις περιοχές που γειτνιάζουν με τις ανεμογεννήτριες

• Λόγω του όγκου των ανεμογεννητριών που φαίνονται από παντού το τοπίο μεταβάλλεται σε Βιομηχανικό και τα παραθεριστικά θέρετρα υποβαθμίζονται

• Όλο και περισσότεροι άνθρωποι διεθνώς περιγράφουν τη ζωή τους ως ανυπόφορη εξ αιτίας των ακουστικών και οπτικών επιδράσεων των αιολικών πάρκων

• Έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που χαρακτηρίστηκαν άρρωστοι και ακατάλληλοι προς εργασία εξ αιτίας της γειτνίασης με ανεμογεννήτριες, ενώ ο αριθμός παραπόνων για συμπτώματα όπως αρρυθμίες και καταστάσεις άγχους τα οποία είναι γνωστά ως "σύνδρομο των υπόηχων" συνεχώς αυξάνεται.

Ως γνωστόν οι ως τώρα ενεργειακοί πόροι απαιτούν εξόρυξη, μεταφορά, καύση των ορυκτών (λιγνίτη, πετρέλαιο) ή εμπλουτισμό και σχάση (ουράνιο) και μετατροπή της θερμικής ενέργειας σε κινητική και εν συνεχεία σε ηλεκτρική. Με λίγα λόγια, οι πόροι είναι συγκεκριμένης και περιορισμένης ποσότητας, αναλώσιμοι και μάλιστα με αναγκαστικές απώλειες ενέργειας ως θερμική διάχυση στο περιβάλλον. Δικαιολογείται λοιπόν, μια κεντρική διαχείριση, ενεργειακή οικονομία, περιορισμοί και εξάρτηση από την υψηλή τεχνολογία. Για την ηλιακή και αιολική ενέργεια όμως ποιος ο λόγος να υπάρχει συγκεντρωτική και κεντρική διαχείριση και διανομή; Οι συγκεκριμένες μορφές ενέργειας είναι απεριόριστες. Τα ηλιακά και αιολικά συστήματα λειτουργούν από αυτά τα ανεξάντλητα ενεργειακά δυναμικά και δεν χρειάζεται εξοικονόμηση ενέργειας. Και εδώ ίσως θα πρέπει να αναζητηθεί η λύση με μικρής κλίμακας παραγωγή ενέργειας, που θα αρκούσε για την οικιακή χρήση. Στα σπίτια μας δεν χρειάζεται να έχουμε τεράστια αιολικά πάρκα που σχεδιάζονται με μοναδικό σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας και τη λογική "πρώτα επενδύω, μετά αποσβήνω και κατόπιν κερδοφορώ" από επενδυτές που κάνουν τις ήπιες μορφές ενέργειας προϊόντα μιας "πράσινης κερδοσκοπίας" κι ενός "πράσινου καπιταλισμού" και το τραγικότερο, αυτή η ανεξάντλητη και τελείως ελεύθερη από περιορισμούς αιολική ενέργεια γίνεται πανάκριβη μέσα από τη συγκεντρωτική λογική διαχείρισης και διανομής της!

Τεό Ρόμβος

Δικτυακός Τόπος eyploia.aigaio-net.gr

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ-ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ-ΧΑΝΙΑ

Οι κάτοικοι των χωριών τ Άποπηγαδιού, αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους, το περιβάλλον και τις περιουσίες τους.


Με άκυρη για την Κρήτη νομολογία και παράνομες -αδιαφανείς πράξεις αποχαρακτηρισμού, το Δασαρχείο Χανίων χαρακτήρισε ως δασικά και δημόσια κτήματα 4600 στρέμματα από τα χωριά Σπίνα, Φλώρια, Μεσαύλια, Παλαιά Ρούματα, Σκάφη, Τζαγκαριάκος, Τεμένια και Σέμπρωνα, έπειτα από αιτήσεις των θυγατρικών της Γαλλικής πολυεθνικής ΕDF (electricite de France) για κατασκευή Αιολικών Πάρκων και Υδροηλεκτρικών έργων στο βουνό Αποπηγάδι.
Το γεγονός αυτό αποτελεί κλοπή κρητικών περιουσιών, με πρωταγωνιστή το Δασαρχείο Χανίων και παράλληλα ανοίγει το δρόμο για την εξολοκλήρου δήμευση και εκποίηση των ορεινών χωριών της Κρήτης σε πολυεθνικές, καθώς πολλές περιουσίες είναι χαρακτηρισμένες ως δασικές και ως εκτούτου θεωρούνται δημόσιες.
Δεν υπολογίζεται το μέγεθος του θράσους και της απάτης των εταιρειών που βάλθηκαν να αποκομίσουν υπέρογκα κέρδη μέσω των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για έργα ΑΠΕ (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) στη γη μας. Οι αιτήσεις, που έχουν κατατεθεί από θυγατρικές εταιρείες της πολυεθνικής EDF από το 2001 για Αιολικά Πάρκα και Υβριδικά Υδροηλεκτρικά έργα, προβλέπουν την τοποθέτηση 103 ανεμογεννητριών και την κατασκευή τουλάχιστον 4 γιγαντιαίων υδροηλεκτρικών έργων με δεξαμενές νερού χωρητικότητας 1.000.000 κυβικών μέτρων έκαστη .
Οι κάτοικοι ουδέποτε ενημερώθηκαν από τις εταιρείες για την έκταση των έργων που σχεδιάζουν στη γή τους , καταπατώντας τις περιουσίες τους. Οι μελέτες κατατέθηκαν για έγκριση στις αρμόδιες Υπηρεσίες εν αγνοία τους, ενώ έπρεπε να ενημερωθούν πρώτοι σύμφωνα με το νόμο τους. Οι εταιρείες στο Αποπηγάδι έρχονται σήμερα με τα ΜΑΤ να υλοποιήσουν , όπως επικαλούνται, έργα “Πράσινης Ανάπτυξης”. Οι κάτοικοι βλέπουν τις περιουσίες τους να αρπάζονται από το Δασαρχείο Χανίων ως «δημόσια κτήματα» , που θα αποφέρουν τεράστια κέρδη σε μία πολυεθνική, με τίμημα την καταστροφή του μεγαλύτερου ταμιευτήρα νερού στο νομό Χανίων.
Οι ειδικοί όροι στις περιβαλλοντικές μελέτες και άδειες της εταιρείας αναφέρουν ότι: Θα περιφραχθούν στο σύνολο οι εκτάσεις, θα τοποθετηθούν “καλαίσθητες ταμπέλες”, κάμερες παρακολούθησης και γιγάντιοι Πυλώνες με καλώδια υψηλής τάσης.
Πώς να εμπιστευτούμε τις μεγαλοεταιρείες που φράζουν τη γή μας ότι αύριο δεν θα μας βάλουν τους πρώτους μισθωτούς κτηνοτρόφους; Το χειρότερο σενάριο σε βάθος χρόνου είναι να γίνουν Real Estates γήπεδα Golf , αφού από το Αποπηγάδι φαίνονται Λυβικό Αιγαίο, Κύθηρα, Αντικήθυρα, Ταύγετος, Γαύδος, Μήλος και νησιά των Kυκλάδων όταν έχει καλό καιρό.
Η εταιρεία χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων στις «δημόσιες» περιουσίες των οποίων θα κάνει επενδύσεις, χωρίς κάποια ενιαία περιβαλλοντική μελέτη για το Βουνό που δίνει νερό σε τρεις Επαρχίες και ζωή σε τέσσερα ποτάμια, επιμένει στη βία.
Δεν προβλέπεται μελέτη για το πόσες ανεμογεννήτριες και σε ποια σημεία μπορούν συνολικά να εγκατασταθούν, ούτε για την επίδραση έργων τεράστιας κλίμακας στην ποσότητα και την ποιότητα του υδροφόρου ορίζοντα του Αποπηγαδιού.
Έργα, που θα μετατρέψουν το Αποπηγάδι σε μία απέραντη βιομηχανική ζώνη, εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα και τον πλουτισμό των λίγων και των ισχυρών και όχι το περιβάλλον και τις ήπιες μορφές ενέργειας.
Οι άνθρωποι στο Αποπηγάδι δεν είναι ενάντια στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είναι ενάντια στο γιγαντισμό της “πράσινης μονοπωλιακής ανάπτυξης” που εξασφαλίζει τεράστια κέρδη στις εταιρείες και υποβαθμίζει τις ζωές μας και το περιβάλλον. Θέλουμε μικρής κλίμακας μονάδες που θα δίνουν ενεργειακή αυτάρκεια απεξαρτοποιώντας μας απο το μονοπώλιο του πετρελαίου. Οι κάτοικοι της περιοχής δίνουμε μια μάχη για την αξιοπρέπεια μας , για το περιβάλλον και τις περιουσίες μας. Μήπως όλη η ορεινή Κρήτη μπορεί να ξεπουληθεί με τον ίδιο τρόπο, σύμφωνα με τις ορέξεις της κάθε πολυεθνικής και του κάθε διεφθαρμένου καρεκλοκένταυρου δημόσιου υπάλληλου. Αν δεν αντιδράσουμε , δε θα έχουμε λόγο στον τόπο μας πια . Ποιος μας εγγυάται ότι η ιδιωτικοποίηση του υδροφόρου ορίζοντα για παραγωγή ενέργειας από μεγαλοκαρχαρίες δε θα εξελιχθεί αύριο σε πώληση του ίδιου του νερού σ’εμάς!!!
ΑΠΟΠΗΓΑΔΙ σημαίνει :ΑΠΟ-ΠΗΓΗ , ΑΠΟ -ΠΗΓΑΖΩ , δηλαδή το βουνό με τις πηγές και τα νερά.
Πρωτοβουλία κατοίκων
Παλαιών Ρουμάτων – Σπίνας – Σέμπρωνα.
Email : prot.palaia.roumata@gmail.gr”
(κείμενο προκήρυξης των κατοίκων των χωριών του Αποπηγαδιού)
Τώρα που τα περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν σηματοδοτήσει την αντίστροφη μέτρηση για τον πλανήτη, ο προβληματισμός για το πού πηγαίνουμε έχει γίνει καθημερινότητα. Μέσα σ’ αυτή αναπτύσσονται λογιώ λογιώ προτάσεις και στάσεις, πολιτικά σχήματα εμφανίζονται με σημαία τους την οικολογία, ενώ έχει πια γίνει σαφές ότι η οικολογία είναι και μια μεγάλη μπίζνα: η πυρηνική ενέργεια αποκαλείται πια «πράσινη ενέργεια», ενώ οι ανανεώσιμες πηγές έχουν αποκτήσει μια διάσταση που δεν περιμέναμε όταν, χρόνια πριν είχαμε αρχίσει να μιλούμε γι αυτές.
Γιατί ο στόχος της απεξάρτησης από τις ρυπογόνες πηγές ενέργειας σαφώς προβλέπει την υποκατάστασή τους με πηγές φυσικές και διαρκούς φύσεως, όπως ο ήλιος, ο αέρας, το νερό. Η συνολική όμως προσέγγιση του περιβαλλοντικού προβλήματος προϋποθέτει την αναθεώρηση της καταναλωτικής μας συμπεριφοράς, μια νέα στάση ζωής που θα βασίζεται στη διαπίστωση του πεπερασμένου χαρακτήρα των φυσικών πόρων και στη διαχείρισή τους με σεβασμό και φειδώ. Σημαίνει ότι δε μπορούμε να καταναλώνομε πια τόση βενζίνη, τόσο ρεύμα, δε μπορούμε να γεμίζομε τη γη μας με φυτοφάρμακα και τα νερά μας με απόβλητα. Σημαίνει ακόμα ότι οι μεταφορές πρέπει να περιοριστούν, ότι η παραγωγή και κατανάλωση μπορεί και πρέπει να γίνεται σε τοπική κλίμακα, σημαίνει μιαν επανασύνδεσή μας με τη γη και το χώρο όπου κινούμαστε, ζούμε δημιουργούμε.
Σημαίνει δηλαδή αυτό ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών και αποκέντρωση στη λήψη αποφάσεων, δηλαδή άμεση δημοκρατία. Μια τοπική κοινωνία που αποφασίζει και είναι υπεύθυνη για την παραγωγή της ενέργειας, της τροφής, της εκπαίδευσης και του πολιτισμού της είναι μια κοινωνία ελεύθερη, κύρια των επιλογών της και μη εξαρτώμενη από την κεντρική εξουσία. Αποτελεί μια συνιστώσα μαζί με πολλές αντίστοιχες τοπικές κοινωνίες που συνθέτουν σε κεντρικό επίπεδο μια συνάντηση των ελληνικών περιφερειών, υπεύθυνη για κεντρικά όντως ζητήματα, όπως εξωτερική πολιτική, αλλά σε τοπικό επίπεδο παραμένει αυτάρκης, αιμοδότης και υποκείμενο κι όχι διακονιάρης της –περιορισμένης- κεντρικής εξουσίας.
Αυτό το χαρακτήρα μόνο μπορεί να έχει η οικολογική προσέγγιση στα προβλήματα του πλανήτη, κι όχι τυχαία, αυτόν τα ψευδεπίγραφα οικολογικά κόμματα που έχει αναδείξει η πολιτική μας σκηνή τον αγνοούν. Βέβαια, αλίμονο μας αν περιμέναμε από αυτούς να αναδείξουν και ν΄ αγωνιστούν για αυτά τα θέματα. Βολεμένοι μέσα σε εταιρείες μελετών και μέσα σε αναπαυτικές πολυθρόνες, αυτοί που δεν έχουν παίξει ούτε μια σκαπετιά στη γη, μιλούν για οικολογία σα να είναι κάτι αφηρημένο, κι όχι η σχέση του ανθρώπου με τη γη του.


Και βέβαια η πράσινη τεχνολογία αποτελεί πλέον και επικερδή επένδυση. Ως τέτοια, έχει τελείως άλλη λογική από μια συνολική εναλλακτική πρόταση για το περιβάλλον. Αυτή απλά προσπαθεί να τροφοδοτήσει το σύγχρονο αλόγιστο καταναλωτικό πρότυπο με καθαρή ενέργεια. Από μόνο του αυτό είναι αντιφατικό. Δε μπορεί να τροφοδοτηθεί μια συνεχής ανάπτυξη, δηλαδή συνεχής μεγέθυνση, ούτε με ανανεώσιμες ούτε με συμβατικές πηγές ενέργειας. Δε μπορεί να υποστηριχτεί το μοντέλο των τριών αυτοκινήτων ανά οικογένεια, της μιας τηλεόρασης ανά δωμάτιο. Μόνο ο περιορισμός των αναγκών, η από ανάπτυξη, μπορεί σα λογική να αντιστρέψει την πορεία προς την καταστροφή του πλανήτη. Γι αυτό και γιγαντιαίας κλίμακας «οικολογικές» επεμβάσεις είναι πράσινες μεν, μη οικολογικές δε.
Οι μεγάλες ανεμογεννήτριες αποτελούν ένα τέτοιο παράδειγμα. Η υποδομή που απαιτούν μόνο φιλική προς το περιβάλλον δε μπορεί να χαρακτηριστεί. Διάνοιξη λεωφόρων σε παρθένες περιοχές, κατασκευές από μπετόν και επιβάρυνση των περιοχών όπου τοποθετούνται, συνθέτουν τις παραμέτρους του εγχειρήματος. Όχι τυχαία, τέτοιες επεμβάσεις και επενδύσεις γίνονται ερήμην των τοπικών κοινωνιών, ούτε στόχο έχουν την κάλυψη των δικών τους αναγκών. Δηλαδή από το στόχο μιας εναλλακτικής προσέγγισης το μόνο που υπάρχει είναι η παραγωγή πράσινης ενέργειας. Όχι όμως πια μέσα από μιαν άλλη οπτική.
Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο Αποπηγάδι, τη χιλιοτραγουδισμένη κορφή του Σελίνου και αιμοδότη τριών επαρχιών, είναι ένα ανησυχητικό παράδειγμα για τα παραπάνω. Οι τοπικές κοινωνίες θα έπρεπε να διαχειριστούν την παραγωγή δικού τους ρεύματος με τρόπο που συνδέεται με τις υπάρχουσες δραστηριότητες και τις ενισχύει. Αντί γι αυτό, η θυγατρική μιας γαλλικής πολυεθνικής, με πυρηνικά και ανεμογεννήτριες σ΄ όλο τον κόσμο, απειλεί να αλλάξει τις υπάρχουσες δραστηριότητες και να τις υπαγάγει στο δικό της στόχο, της γιγάντιας παραγωγής ρεύματος προς πώληση στη ΔΕΗ. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που η Κρήτη έχει εξαιρεθεί από τα μέτρα για οικιακή παραγωγή και πώληση ρεύματος προς τη ΔΕΗ, δηλαδή από τη μόνη δραστηριότητα που μπορεί να είναι δεμένη με την τοπική κοινωνία και να καλύπτει δικά της προβλήματα. Δηλαδή οι κάτοικοι των περιοχών που θα δεχτεί τη γαλλική επένδυση, δε μπορούν να βάλουν στο σπίτι τους ένα φωτοβολταϊκό ή μια μικρής ισχύος ανεμογεννήτρια, που δεν απαιτούν υποδομές και καταστροφή του βουνού και να πουλούν το ρεύμα στη ΔΕΗ, όμως η πολυεθνική μπορεί.


Οι κάτοικοι της Σπίνας, του Σέμπρωνα, των Παλιών Ρουμάτων, είδαν μέσα σε μια νύχτα τις περιουσίες τους να τους αφαιρούνται για να παραχωρηθούν στην πολυεθνική, είδαν τις προπαρασκευαστικές κινήσεις να λαμβάνουν χώρα δίχως καμία ενημέρωση, και συνειδητοποίησαν ότι στο βουνό τους συντελείται μια μεγάλη καταστροφή, οικολογική, οικονομική, περιουσιακή, με στόχο τους ίδιους και με πρόσχημα την «πράσινη» ενέργεια. Οι εξελίξεις, από τότε που ξεκίνησαν τον αγώνα τους είναι ραγδαίες, καθώς όσο η αντίσταση κλιμακώνεται, τόσο οι αντιδράσεις οξύνονται, τα ΜΑΤ επεμβαίνουν και η στάση της πολυεθνικής παραμένει αμετάβλητη.
Σ’ αυτό τον αγώνα πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι. Δεν είναι δικός τους μόνο, αλλά όλων μας. Σ΄ αυτό τον αγώνα δε διακυβεύεται μόνο το μέλλον του Αποπηγαδιού, αν και μόνο αυτό αρκεί για να τον παλέψομε. Το στοίχημα είναι ποία πορεία θέλομε: Αυτή που θα οδηγήσει στο τέλος, ή αυτή που θα μας ξαναφέρει κοντά στις αξίες που είχαμε, στο σεβασμό στη φύση, στην αυτάρκεια, την αλληλεγγύη, την άμεση δημοκρατία.

Πηγή άρθρου

Η μεγάλη απάτη με τις ανεμογεννήτριες και οι συνέπειες της

Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω για το μέλλον αυτού του κόσμου, με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι τις επόμενες δεκαετίες θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα παγκοσμίως λόγω της τεράστιας αύξησης της ζήτησης σε ενέργεια και ενεργειακές πηγές. Τα προβλήματα αυτά που είναι καθαρά τεχνικής φύσεως πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με ρεαλιστικό και τεχνικό τρόπο και όχι να προωθούμε φανταστικές ιστορίες από τυχοδιώκτες τσαρλατάνους που ενδιαφέρονται να κερδοσκοπήσουν και να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Οι δημόσιοι φορείς, πολλές φορές χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις, θεωρούν σωστό να προχωρούν σε τολμηρές καθ’ όλα αποφάσεις θεσπίζοντας την υποχρεωτική εφαρμογή των ανόητων συστάσεων τους. Υπόσχονται όμως αποτελέσματα που αδυνατούν να αποδείξουν ότι είναι εφικτά. Μια πραγματική ανάλυση κόστους-οφέλους που λαμβάνει υπόψη όλες τις παραμέτρους δεν έχει ακόμα χρησιμοποιηθεί. Έτσι λοιπόν όλη αυτή η τραγωδία με τα αιολικά πάρκα δεν λαμβάνει υπόψη την τεράστια οπτική, συναισθηματική και οικονομική ζημία που προκαλείται στο τοπίο αλλά και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων. Έτσι ανεμογεννήτριες επιβάλλονται στους κατοίκους περιοχών με παραπλανητικά επιχειρήματα. Γίνονται ‘ενημερωτικές’ συναντήσεις που είναι στημένες. Επιπλέον οι δήθεν ειδικοί που εμφανίζονται συνήθως δεν γνωρίζουν πολλά για τις ιδιότητες των ανεμογεννητριών. Εξάλλου είναι ήδη πολύ αργά γιατί η απόφαση εγκατάστασης των Α/Γ έχει ήδη ληφθεί. Μπορεί κανείς βέβαια να ζητήσει από το ΣτΕ να μπλοκάρει την επένδυση αλλά η απόφαση αυτή δεν στηρίζεται ποτέ σε τεχνικά προβλήματα που θα δημιουργούσε αυτό το αιολικό πάρκο καθώς ούτε σε αυτό το επίπεδο υπάρχει γνώση σε τόσο τεχνικά θέματα, απλώς εξετάζουν αν ακολούθησαν σωστά την διαδικασία. Δεν γνωρίζουν και δεν τους νοιάζει ότι η απόδοση μιας μέσης ανεμογεννήτριας στην Ολλανδία το 2006 ήταν λιγότερο από το δεκατρία εκατομμυριοστό (13/1000.000) της κατανάλωσης.
Nα λοιπόν γιατί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας μου αισθάνεται οργή αλλά και απόγνωση ενώ πολλοί άλλοι που δεν είναι σκεπτόμενοι πολίτες πιστεύουν από αυτά που τους είπαν ότι όταν εγκαθιστούμε ανεμογεννήτριες οδεύουμε στην σωστή κατεύθυνση. Παράλληλα δεν υπάρχει βιομηχανία ή θεσμός που ασχολείται με τα ενεργειακά θέματα που δεν έχει λάβει ήδη χρήσιμα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας (και όχι μόνο λιγότερου ηλεκτρισμού). Οι πληροφορίες για την επιτυχία των μέτρων αυτών ποτέ δεν περιλαμβάνουν παραπλανητικά στοιχεία όπως αυτά που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην αιολική ενέργεια. Η εξαπάτηση της κοινής γνώμης για τα οφέλη των ανεμογεννητριών αποτελεί προσβολή για πολλούς άλλους ανθρώπους που με έξυπνες λύσεις και μεγάλη ευρηματικότητα ασχολούνται με το ενεργειακό πρόβλημα και μερικές μάλιστα φορές με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Είναι άξιον απορίας ότι στο Κοινοβούλιο ποτέ δεν έχει υποβληθεί πιεστικά το αίτημα οι αρμόδιοι υπουργοί να πουν όλοι την αλήθεια για τις επιπτώσεις των ανεμογεννητριών μία για πάντα , με όλα τα πραγματικά αριθμητικά και ποσοτικά στοιχεία. Αυτό εκπλήσσει αφού σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με βουλευτές όλων των κομμάτων( δεξιών και αριστερών) εκφράζουν τις ίδιες αντιρρήσεις με εμένα για την παραπληροφόρηση που υπάρχει σχετικά με την χρησιμότητα των ανεμογεννητριών. Με τον τρόπο που λειτουργεί το δημοκρατικό μας σύστημα φαίνεται ότι είναι αδύνατο να ακουστούν οι φωνές των διαφωνούντων όταν παίζονται εκατομμύρια. Αυτό είναι πολύ λυπηρό. Αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ θα τα πληρώσουν οι Ολλανδοί πολίτες. Καλύτερα τα χρήματα αυτά να δίνονταν για πιο χρήσιμα πράγματα στην Ολλανδία. Εφόσον όμως υπάρχει μια τόσο κραυγαλέα κατασπατάληση χρημάτων είναι υποχρέωση του Κοινοβουλίου αφού πρώτα συγκεντρώσει τα πραγματικά στοιχεία και έχει μία πλήρη εικόνα της κατάστασης, να θέσει συγκεκριμένα ερωτήματα και να μην εντυπωσιάζεται πια από παχιά και ωραία λόγια.

Ελπίζω ότι με τα επιχειρήματά μου αυτά θα εμπλουτίσω τις γνώσεις σας για την αιολική ενέργεια για να μην εξαπατάται πλέον ο κόσμος από τις ιστορίες που παρουσιάζουν όσοι προπαγανδίζουν υπέρ της αιολικής ενέργειας.

J.A.Halkema MSEE

Το ΝΑΤΟ «τορπιλίζει» τα αιολικά πάρκα

Η σωτηρία του περιβάλλοντος συγκρούεται με την … εναέρια ασφάλεια της Δύσης, υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, θέτοντας τα μέλη του προ υπαρξιακού προβλήματος!

Η Ατλαντική Συμμαχία έβαλε στο στόχαστρο τα αιολικά πάρκα – που πολλαπλασιάζονται σε ΗΠΑ, Βρετανία και αλλού- με την αιτιολογία ότι οι τουρμπίνες των ανεμογεννητριών τυφλώνουν τα ραντάρ της πολιτικής αεροπορίας και των στρατιωτικών βάσεων, σε μια γραμμή 100 χιλιομέτρων.
Καλυμμένος με αυτή την «ομπρέλα», ένας τρομοκράτης της Αλ Κάιντα θα μπορούσε θεωρητικά να μιμηθεί τους αεροπειρατές της 9/11, σπέρνοντας την καταστροφή σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Οι «Τάιμς» και η «Ιντιπέντεντ» αποκαλύπτουν πως ο Οργανισμός Ερευνας και Τεχνολογίας του ΝΑΤΟ διεξάγει συνεχή πειράματα για τις επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στην εναέρια ασφάλεια και θα εκδώσει το τελικό του πόρισμα το 2011 (η πρώτη συνάντηση ειδικών πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο, με τη συμμετοχή της Ελλάδας).
Παράλληλα, οι τελευταίες μετρήσεις του βρετανικού Κέντρου Αεροπορικού Πολέμου με τη συνδρομή Αμερικανών ειδικών, σήμαναν συναγερμό στο βρετανικό υπουργείο Αμυνας, αφού κατέδειξαν σοβαρές «τρύπες» στον εθνικό εναέριο χώρο.

«Το ΝΑΤΟ ανησυχεί ιδιαίτερα για τα αιολικά πάρκα που σχεδιάζονται ή υλοποιούνται σε πολλές χώρες-μέλη του», δήλωσε ο Βρετανός διοικητής σμήνους, Κρις Μπρίντον.

Αναζητούν λύση
Προς το παρόν δεν διαφαίνεται λύση στο πρόβλημα, που εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2004 σε ραντάρ της Ουαλίας.
Τότε η κυβέρνηση Μπους είχε μπλοκάρει όλα τα σχέδια για νέα αιολικά πάρκα, αλλά τα επόμενα χρόνια χαλάρωσε την απαγόρευση, δίνοντας άδειες κατά περίπτωση.
Το θέμα έχει διχάσει και τη βρετανική κυβέρνηση, αφού ο υπουργός Ενέργειας Τζον Χάτον εξήγγειλε μόλις πέρυσι τον Δεκέμβριο τη λειτουργία 7.000 νέων ανεμογεννητριών ως το 2020.
Ετσι, ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν αναγκάστηκε να μεσολαβήσει ανάμεσα στα υπουργεία Αμυνας και Ενέργειας, ζητώντας τους να εντείνουν τις προσπάθειες για την εξεύρεση τεχνικής λύσης.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ

Πηγή άρθρου
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11900&subid=2&tag=8400&pubid=436419