Δυναμικό ξεκίνημα της Επιτροπής Αγώνα Τσικαλιών Ενάντια στις Ανεμογεννήτριες

Δυναμικό ξεκίνημα έκανε η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΤΣΙΚΑΛΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ, στη πρώτη δημόσια συνάντηση της που είχε το μεσημέρι του Σαββάτου 19 Μαϊου 2012 στο «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΤΗ» στον Πειραιά. 

Οι συγκεντρωμένοι συζήτησαν και ενέκριναν την διακήρυξη της Επιτροπής Αγώνα και έλαβαν αποφάσεις για τις παραπέρα ενέργειες τους, με βασικό στόχο τον συντονισμό τους και τη συστράτευσή τους με άλλους φορείς που ήδη έχουν κινητοποιηθεί ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη Μάνη. 

Επίσης διανεμήθηκαν καταστάσεις για την άμεση συγκέντρωση υπογραφών συμμετοχής στην προσφυγή των συλλόγων και άλλων φορών της Μάνης και της Λακωνίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής για την αδειοδότηση των πρώτων δύο «αιολικών πάρκων» στην οροσειρά της Μάνης.

Συγκεκριμένα αποφασίστηκε:

- Πλαισιώσουμε και στηρίζουμε τη νεοσύστατη Επιτροπή Αγώνα Τσικαλιών ενάντια στις ανεμογεννήτριες. Στηρίζουμε γενικότερα τις πρωτοβουλίες για τη σωτηρία της Μάνης.

- Ενισχύουμε άμεσα τις πρωτοβουλίες για συγκέντρωση υπογραφών στήριξης της προσφυγής των συλλόγων και άλλων φορέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας. 

- Ξεκινάμε συγκέντρωση υπογραφών ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη Μάνη με βάση το κείμενο της διακήρυξης της Επιτροπής Αγώνα. 

- Συντονίζουμε τη δράση μας με τους συλλόγους της Μάνης και άλλους φορείς, που ήδη έχουν κινητοποιηθεί ενάντια στις ανεμογεννήτριες, και προσφέρουμε όποιες υπηρεσίες μπορούμε σ' αυτό τον αγώνα.

- Εξετάζουμε τη δυνατότητα πραγματοποίησης το καλοκαίρι, σε συνεργασία με άλλους φορείς, κοινής εκδήλωσης με αφετηρία τα Τσικαλιά στις κορυφές που βρίσκονται πάνω από αυτά που είναι στα σχέδια για εγκατάσταση ανεμογεννητριών, με στόχο την προβολή του αιτήματος για μη εγκατάσταση τους γενικότερα στη Μάνη και σύνθημα «αυτά τα βουνά μας ανήκουν».

- Ορίζουμε ως συντονιστές της Επιτροπής Αγώνα Τσικαλιών ενάντια στις ανεμογεννήτριες τους: Σοφία Ι. Γεωργοπαπαδάκου, Θεόδωρο Λ. Αναστασάκο, Θεόδωρο Α. Γρηγοράκο, Κυριάκο Π. Ζηλάκο, Κυριάκο Η. Κατσαφάδο, Σταμάτη Ν. Λεκάτη, Ματούλα Γ. Σπερνοβασίλη.  

Η Επιτροπή είναι ανοιχτή σε όποιον συμφωνεί με τους στόχους της και επιθυμεί να βοηθήσει στο έργο της, όπως επίσης ανοιχτός είναι και ο κατάλογος των συντονιστών, ώστε να εξασφαλιστεί η καλύτερη επικοινωνία και συντονισμός με όλες τις οικογένειες και όλα τα χωριά (Τσικαλιά, Κοτράφι, Μουντανίστικα, Συχαλάσματα, Ξερόλακκος).

Στόχος της Επιτροπής, όπως τονίστηκε, είναι να ενώσει τους κατοίκους και τους καταγόμενους από τα χωριά της Τοπικής Κοινότητας Τσικαλιών του Δήμου Ανατολικής Μάνης, Τσικαλιά, Κοτράφι, Μουντανίστικα, Συχαλάσματα και Ξερόλακκος αλλά και τους φίλους της Μάνης σε αυτό τον αγώνα για τη σωτηρία και την ελευθερία της Μάνης με αιχμή, στην παρούσα φάση, το θέμα της μη εγκατάστασης ανεμογεννητριών.

Μοναδικά κίνητρα αυτής της πρωτοβουλίας, όπως τονίστηκε, είναι η αγάπη στη Μάνη, ο σεβασμός στην ιστορία της και την πολιτιστική της κληρονομιά, οι περιβαντολλογικές - οικολογικές ευαισθησίες, η αντίθεσή στη λεηλασία της από τα μεγάλα συμφέροντα που επικαλούνται την «ανάπτυξη» για να υποτάξουν το λαό και τη χώρα. 

Πηγή άρθρου 
http://tsikaliamanis.blogspot.com/

 

Αιολικά Πάρκα Τροιζινίας - Ερμιονίδα

άρθρο απο τον Βασίλη Γκάτσιο

Ήδη οι ανεμογεννήτριες των αιολικών πάρκων της Τροιζηνίας είναι ορατές από την επαρχία μας. Στην Ερμιονίδα έχουμε ένα αιολικό πάρκο στο Δυτικό Δίδυμο όρος, το οποίο δουλεύει παραγωγικά εδώ και ορισμένα χρόνια.

Πουθενά δεν έχω εντοπίσει κάτι για τα πραγματικά έσοδα του Δήμου Κρανιδίου και του σημερινού Δήμου Ερμιονίδας από αυτή τη δραστηριότητα. Γνωρίζουμε όλοι ότι ένα ποσοστό της τάξης του 6 %- 10% από την πούληση του ρεύματος, και όχι  από τα κέρδη της εταιρείας, του αιολικού πάρκου πηγαίνει στον δήμο που το φιλοξενεί. Σίγουρα υπάρχουν και παραστατικά που αποδεικνύουν το χρηματικό ποσό που εισπράττει ο δήμος μας, κάθε χρονιά.

Επίσης δεν κατάφερα να εντοπίσω τα στοιχεία που αφορούν τα πραγματικά έσοδα από τα αιολικά πάρκα του Δήμου Τροιζηνίας.

Όποιος γνωρίζει κάτι ας το γράψει, αν και είναι υποχρέωση του δήμου μας, τόσο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης να δώσουν αυτά τα στοιχεία στη δημοσιότητα. Τόσο για το αιολικό πάρκο στα Δίδυμα, όσο και για αυτά που αναπτύσσονται στον Δήμο Τροιζηνίας, στοιχεία που μπορεί εύκολα να πάρει με ένα τηλεφώνημα ο δήμαρχός μας από τον δήμαρχο Τροιζηνίας. Όμως πραγματικά στοιχεία με τεκμήρια.

Είναι περίεργο: ο Δήμος Τροιζηνίας να επιτρέπει να αναπτύσσονται τόσα πολλά αιολικά πάρκα στην περιοχή του (μπορεί να αναπτύξει μέχρι 2000 MW), ενώ ο Δήμος μας να μη δείχνει κανένα ενδιαφέρον.

Η απάντηση ότι τα αιολικά πάρκα θα επηρεάσουν τον τουρισμό μας είναι αίωλη. Χρειάζεται μια πιο φρέσκια απάντηση.

Άραγε η Τροιζηνία έχει βαλθεί να διώξει τον τουρισμό της; Ας σημειωθεί ότι η ευρύτερη περιοχή Τροιζηνίας, μαζί δηλαδή με Πόρο και Μέθανα, στην τελευταία απογραφεί φαίνεται να χάνει 1700 άτομα από τον μόνιμο πληθυσμό της. Δηλαδή και εκεί η σταθερή απασχόληση δεν πάει καλά όπως και στην Ερμιονίδα. Τι ελπίζει και σε τι αποβλέπει η Τροιζηνία με τα αιολικά της πάρκα;

Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος

Πηγή άρθρου

www.villadidimo.blogspot.com/2012/05/blog-post_6444.html

Βρετανία: πολίτες εναντίον κυβέρνησης – βασιλικής οικογένειας για αιολικά στην ύπαιθρο

Νέα έκθεση της κίνησης για την προστασία της βρετανικής υπαίθρου, Campaign to Protect Rural England (CPRE), κάνει λόγο για την αρνητική επίδραση της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στο φυσικό τοπίο και περιβάλλον.

Η έκθεση επισημαίνει ότι γίνεται εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε περιοχές φυσικού κάλλους με συνέπεια να διαταράσσεται το οικοσύστημα και καλεί προς χάραξη μιας περιβαλλοντικά φιλικής στρατηγικής στην ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας στη χώρα.

Ο επικεφαλής της CPRE, Σον Σπίρς δήλωσε ότι οι επίγειες ανεμογεννήτριες απειλούν την “ομορφιά και ηρεμία δημοφιλών περιοχών φυσικού κάλλους” και προσθέτει πως η κίνηση “τάσσεται υπερ της ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας ώστε το Ηνωμένο Βασίλειο να επιτύχει τους στόχους μείωσης των εκπομπών CO2 αλλά παρατηρείται η ολοένα συχνότερη εγκατάσταση ανεμογενητριών σε ακατάλληλες τοποθεσίες”.

Ως αποτέλεσμα, συνεχίζει ο Σπιρς “οι τοπικές κοινότητες βρίσκονται απροστάτευτες απέναντι στις κερδοσκοπικές κινήσεις μεγάλων εταιρειών, πράγμα που απειλεί να υπονομεύσει την υποστήριξη της κοινής γνώμης στα απαιτούμενα μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής”.

Κάλεσε τέλος την κυβέρνηση για την εξεύρεση λύσεων ώστε η ανάπτυξη των ΑΠΕ στη Βρετανία να συμβαδίσει με την προστασία του περιβάλλοντος.

Η Βασιλική Οικογένεια και τα αιολικά

Εντωμεταξύ, δρομολογείται η εγκατάσταση 45 ανεμογεννητριών στην έκταση Crown Estate που ανήκει στη Βασιλική Οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας.

Στόχος είναι η ενίσχυση του βασιλικού εισοδήματος κατά 1 εκατ. λίρες ετησίως μέσω επιδοτήσεων ΑΠΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε προηγούμενη δήλωσή του ο Πρίγκηπας Κάρολος είχε αποκαλέσει τα αιολικά πάρκα ως “απαίσιo λεκέ στο φυσικό τοπίο”, τα χαρακτήρισε “αχρείαστα” και την εγκατάστασή τους “ντροπή”.

Οι κάτοικοι που διαμένουν στην περιοχή κατηγόρησαν τη βασιλική οικογένεια για υποκρισία.

Τη διαχείριση της έκτασης Crown Estate -αξίας 7 δισ. λιρών- είχαν αναλάβει μέχρι πρότινος ανεξάρτητοι καταπιστευματοδόχοι, αλλά από το 2013 η βασιλική οικογένεια θα αναγκαστεί να επιβιώσει από δικά της μέσα ως αποτέλεσμα μεταρρυθμίσεων στα δημόσια οικονομικά της χώρας.

Δεν είναι πρώτη φορά που η βασιλική οικογένεια προκαλεί αντιδράσεις για την περιβαλλοντική ευαισθησία ή μάλλον αναισθησία που επιδεικνύει.

Πριν από ένα χρόνο πολλοί είχαν κάνει λόγο για το «μαύρο» ενεργειακό αποτύπωμα της γαμήλιας τελετής ανάμεσα στον διάδοχο του βρετανικού θρόνου Πρίγκηπα Γουίλιαμ και την εκλεκτή της καρδιάς του Κέιτ Μίντλετον (διαβάστε σχετικά στο econews).

Πηγή άρθρου

http://www.inews.gr/49/vretania-polites-enantion-kyvernisis-vasilikis-oikogeneias-gia-aiolika-parka-stin-ypaithro.htm

Όσοι σπέρνουν ανέμους, θερίζουν θύελλες

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ: ΑΠΟ ΕΥΚΤΕΕΣ, ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΕΣ, ΓΙΑΤΙ;

Oταν πριν καιρό επισκέφτηκα το λιγνιτωρυχείο και το εργοστάσιο επεξεργασίας λιγνίτη έξω από την Κοζάνη, έμεινα εμβρόντητη από τις εικόνες και τους συνειρμούς. Ένα τρομακτικό τοπίο, προάγγελος ενός εφιαλτικού μέλλοντος, συνέπεια ενός καταστροφικού παρόντος. Χωριά ξεριζωμένα με τα απομεινάρια της καθημερινότητας να κείτονται εδώ κι εκεί, κουφάρια γης και αδηφάγοι εκσκαφείς που υπέσκαπταν την ίδια τη ζωή. Γιατί εκτός από το περιβάλλον, τα εκατομμύρια τόνων στείρων υλικών και τέφρας, τα εκατομμύρια κυβικά εκπομπών θερμών καυσαερίων έχουν δολοφονικές συνέπειες για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
Κοιτάζοντας τις εικόνες στο βίντεο της Πρωτοβουλίας Διάσωσης του Αποπηγαδιού, της ορεινής περιοχής του νομού Χανίων που αρπάχθηκε και καταπατήθηκε για την εγκατάσταση τριών ανεμογεννητριών σε δύσβατη κορυφογραμμή προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον και την υπό προστασία πανίδα του τόπου (apopigadi.blogspot.com), η θλίψη ήταν ίδια και η διαφορά της καταστροφής που προκαλείται στο περιβάλλον δυσδιάκριτη.
Τι είναι, λοιπόν, αυτό που έκανε τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας από ευκτέες, αποτρόπαιες; Γιατί οι κάτοικοι της μιας περιοχής μετά την άλλη ξεσηκώνονται ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στον τόπο τους; Γιατί αυτό που ευαγγελιζόμασταν, τώρα δαιμονοποιείται; Για τον ίδιο λόγο που οι πολίτες κατεβαίνουν στους δρόμους όλης της χώρας και πλημμυρίζουν τις πλατείες. Έλλειμμα δημοκρατίας και περίσσεια ιδιωτικού συμφέροντος. Αρπαγή του δημόσιου πλούτου και αφαίμαξή του προς ίδιον όφελος.

Επιμέλεια: Ζωή Γεωργούλα

«Θλιμμένες είναι οι κορφές
στην Αγριμοκεφάλα, τ’ Αποπηγάδι
είναι χλωμό και παραπονεμένο.
Βουνά κι ήντα ’ναι η λύπη σας
κι η παραπόνεσή σας, ήντα ’ναι η μαύρη καταχνιά κι η γ’ ερημιά στα πλάγια;»

Αποπηγάδι: Τα πουλιά πεθαίνουν στον αέρα

Το Αποπηγάδι, ένας ορεινός όγκος μοναδικής ομορφιάς με σπάνια χλωρίδα και πανίδα στο νομό Χανίων, αλλά και πολιτιστική και ιστορική σημασία, βρέθηκε στο κέντρο του σχεδιασμού εγκατάστασης αιολικού πάρκου από τις εταιρείες Αιολική Μουσούρων και EEN Hellas –θυγατρική της γαλλικής EDF Energie Nouvelle με την οποία η ΔΕΗ έχει συνάψει συμφωνία για την ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ελλάδα-, ήδη από το 2001. Τότε, η εταιρεία Κτίστωρ κατέθεσε αίτημα για την έναρξη μελετών για τη δημιουργία αιολικού πάρκου στο χωριό Παλιά Ρούματα στο Αποπηγάδι, το οποίο έγινε ομόφωνα δεκτό από το αρμόδιο δημοτικό συμβούλιο Βουκολιών.

Για εσάς χωρίς εσάς

Το πρώτο παράδοξο για τους κατοίκους ήταν ότι στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που ενέκριναν οι αρμόδιες υπηρεσίες, αναφέρεται ότι πρόκειται για εγκατάσταση τριών ανεμογεννητριών, που όμως φέρεται να χρειάζονται πάνω από 2.000 στρέμματα. Παράλληλα, την περίοδο από το 2004 έως το 2006, το Δασαρχείο Χανίων με τέσσερις πράξεις χαρακτηρισμού που εξέδωσε, χαρακτήρισε σειρά ιδιωτικών γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων 2.700 στρεμμάτων του Αποπηγαδιού δημόσιες δασικές, χωρίς καμία ενημέρωση των ιδιοκτητών, οι οποίοι κατά συνέπεια δεν πρόλαβαν να καταθέσουν ένσταση. Επρόκειτο ακριβώς για την έκταση που φέρεται να χρειαζόταν για την εγκατάσταση των τριών ανεμογεννητριών, η οποία στην κυριολεξία υφαρπάχθηκε από τους κατοίκους και νόμιμους ιδιοκτήτες. Μόλις το 2011 μετά από αγώνα των κατοίκων, τρεις από τις παραπάνω πράξεις χαρακτηρισμού κρίθηκαν ότι δεν είχαν αναρτηθεί νόμιμα και επαναναρτήθηκαν, ώστε να μπορέσουν οι ιδιοκτήτες να καταθέσουν ενστάσεις με δικά τους έξοδα.

Το δεύτερο παράδοξο ήταν ότι στην ίδια ΜΠΕ εγκρίνεται η διάνοιξη δρόμου, αποκλειστικής ιδιωτικής χρήσης, μήκους πέντε χιλιομέτρων που εκχέρσωσε απάτητες βουνοκορφές, τη στιγμή που πολύ κοντά στο χώρο εγκατάστασης του αιολικού πάρκου έφτανε ήδη διανοιγμένος δρόμος. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της διάνοιξης του νέου δρόμου παραβιάστηκαν συντριπτικά οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι ως προς το πλάτος του δρόμου και την απόρριψη των μπάζων.

Τα παραπάνω θα ήταν ίσως αρκετά για να στρέψουν τους κατοίκους οποιασδήποτε περιοχής εναντίον της εγκατάστασης ανεμογεννητριών. Επιπλέον, όμως, μέχρι τον Ιούνιο του 2008, που οι εκσκαφείς ξεκίνησαν το καταστροφικό τους έργο, κανείς κάτοικος της ευρύτερης περιοχής δεν είχε ενημερωθεί για τα σχέδια των ιδιωτικών εταιρειών που είχαν αναλάβει την εγκατάσταση και χρήση των ανεμογεννητριών. Ποτέ κανείς δεν έκανε τον κόπο να τιμήσει τη δημοκρατία και να ενημερώσει, να διαλεχθεί και τελικά να λάβει υπόψη του τη γνώμη αυτών που ζούσαν στον τόπο που εκείνοι ήρθαν. Οι ίδιοι οι κάτοικοι οργάνωσαν λαϊκές συνελεύσεις, στις οποίες ενημερώθηκαν και συζήτησαν, και τελικά κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση για την ακύρωση του έργου. Η απάντηση της πολιτείας ήταν καταστολή, συλλήψεις και μηνύσεις. Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάνθηκε μεν αρνητικά για τη συνέχιση του έργου, αλλά στην αίτηση αναστολής που έκαναν οι εταιρείες, κέρδισαν καταθέτοντας μελέτες εξ αποστάσεως και μελέτη ορνιθολόγου που αντέκρουε το υπόμνημα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, το οποίο είχε καταρχήν λάβει υπόψη το ΣΤΕ για την πρώτη αρνητική απόφαση.

Το μυστικό του «υβριδικού σταθμού»

Όλα τα παράδοξα και τα παράνομα που μέχρι τότε είχαν υποστεί οι κάτοικοι, αποκάλυψαν την αιτία τους όταν οι ίδιες εταιρείες, το Νοέμβριο του 2010, κατέθεσαν ΜΠΕ για την κατασκευή υβριδικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Αποπηγάδι, την οποία εκ νέου υπέγραψε ο τότε περιφερειάρχης Aθ. Καρούντζος, παρά την αντίθετη γνωμοδότηση της Διεύθυνσης Δασών Χανίων. Eπίσης, ζήτησαν και πήραν άδεια από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για τρεις ακόμα υβριδικούς σταθμούς με δεξαμενές νερού εκατοντάδων χιλιάδων κυβικών με γεωτρήσεις και δεκάδες ανεμογεννήτριες.

Μέχρι πριν τρεις μήνες, παρά τις δεκάδες καταγγελίες κατοίκων, οι τρεις ανεμογεννήτριες λειτουργούσαν σκοτώνοντας αετούς και χρυσαετούς. Όμως από τα μέσα του Γενάρη μεγάλο μέρος του εξοπλισμού τους κείτεται σαν τα λαβωμένα πουλιά. Είναι η δεύτερη φορά που οι καιρικές συνθήκες προκάλεσαν ζημιές στις ανεμογεννήτριες και στο σύνοδο εξοπλισμό με αποτέλεσμα την προσωρινή παύση της λειτουργίας τους, αλλά και τη διάψευση των μελετών που επικαλέστηκαν οι εταιρείες.

Ικαρία: Ένας σκαντζόχοιρος που πλέει στη θάλασσα;

Καθώς φαίνεται, κάποιοι φαντάζονται τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου σαν ένα τεράστιο αιολικό πάρκο. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο του Ηλία Γιαννίρη, που η «Εποχή» δημοσίευσε στις 6 Φεβρουαρίου 2012, και στην Ικαρία τον Ιούλιο του 2011, χωρίς καμία τοπική ενημέρωση ή διαβούλευση, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ενέκρινε άδεια προς εταιρεία συμφερόντων Μυτιληναίου για εγκατάσταση 110 ανεμογεννητριών σε έκταση 28 τετραγωνικών χιλιομέτρων στον Αθέρα, 3 MW η καθεμία. Η άδεια προβλέπεται να έχει ισχύ για 25 χρόνια με επιπλέον πρόβλεψη ανανέωσής της για άλλα 25, σύνολο 50 χρόνια. Η περιοχή που διεκδικείται από την ιδιωτική εταιρεία είναι μεγάλης σπουδαιότητας για την ορνιθοπανίδα. Εκεί βρίσκεται το μοναδικό πανάρχαιο δασικό οικοσύστημα «Δάσος του Ράντη», περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές Natura 2000, τόποι με τεράστια παλαιολιθική, νεολιθική, ιστορική και πολιτιστική αξία, τα περίφημα ιστορικά μονοπάτια της Ικαρίας που διατρέχουν όλο τον Αθέρα, οι πέτρινοι φραγμοί, με πιο σπουδαίο το φραγμό που βρίσκεται κατά μήκος του Αθέρα και πολύτιμες πηγές νερού κατά μήκος της βουνοκορφής. Όλα αυτά σχεδιάζεται «να ισοπεδωθούν για να γίνει ένα ιδιωτικό επενδυτικό έργο, σε δημόσια-δημοτική γη και ίσως σε ιδιωτικές εκτάσεις, με στόχο το κέρδος για 25 ή 50 χρόνια και η Ικαρία θα μοιάζει σαν σκαντζόχοιρος που πλέει στη θάλασσα», όπως σημειώνουν οι Ικαριώτες στο κείμενο με το οποίο συλλέγουν υπογραφές εναντίον της σχεδιαζόμενης βιομηχανικής εγκατάστασης (www.gopetition.com/petitions/ικαρια-υπογραφουμε-κατα-των-11.html).

Χίος: Η φύση του καπιταλισμού εναντίον της φύσης

Στη Χίο οι κάτοικοι είναι ανάστατοι και αυτοοργανώνονται για να αλληλλοενημερωθούν για τη γιγαντική εγκατάσταση ανεμογεννητριών, που σχεδιάζεται από την ισπανική εταιρεία Iberdrola Ρόκας, για την οποία κανείς εκπρόσωπος της πολιτείας, πολλώ δε μάλλον της ιδιωτικής εταιρείας, δεν φρόντισε να τους ενημερώσει και να τους ρωτήσει.* Συγκεκριμένα, σχεδιάζεται η εγκατάσταση 75 ανεμογεννητριών ισχύος 2ΜW η κάθε μία, κατανεμημένες οι 65 σε 6 αιολικά πάρκα στην ευρύτερη περιοχή του Αίπους και οι 10 σε ένα αιολικό πάρκο στην Αμανή. Κάθε ανεμογεννήτρια θα έχει ύψος 67 μέτρα και η απόσταση μεταξύ τους θα είναι τουλάχιστον 250 μέτρα. Δηλαδή ένα πάρκο 10 ανεμογεννητριών θα καταλαμβάνει χώρο μήκους περίπου 3.000 μέτρων. Για την εγκατάσταση και επικοινωνία των αιολικών πάρκων θα ανοιχτούν 48 χιλιόμετρα δρόμοι πλάτους 5 μέτρων, ενώ για τα καλώδια μεταφοράς θα σκαφτούν χαντάκια πλέον των 50 χιλιομέτρων, ενώ η παραγόμενη ενέργεια θα μεταφέρεται με υποβρύχιο καλώδιο στην κεντρική Ελλάδα.

Όπως εξηγούν οι Χιώτες στο κείμενο με το οποίο συλλέγουν υπογραφές (www.petitionbuzz.com/petitions/chioswindturbines), «η προτεινόμενη επένδυση απέχει μακράν από τη φιλοσοφία και τις πρακτικές της πράσινης και αειφόρου ανάπτυξης, προσβλέποντας μονάχα σε γιγαντισμό έργων και κερδών». Αποδομούν ένα-ένα τα δήθεν επιχειρήματα περί «ανάπτυξης», αφού η σχεδιαζόμενη βιομηχανική εγκατάσταση «θα καταστρέψει ένα τεράστιο κομμάτι του φυσικού τοπίου της Χίου με δεκάδες χιλιόμετρα διανοίξεις δρόμων, εκατοντάδες στρέμματα εκβραχισμών και εκχερσώσεων, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στα είδη των πουλιών και στους βιότοπούς τους και ενδεχομένως στο μικροκλίμα του νησιού, θα πλήξει τον τουριστικό τομέα και θα ακυρώσει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού, θα στερήσει δια παντός τη δυνατότητα από την τοπική κοινωνία και τον δήμο μας να εκμεταλλευθεί ο ίδιος την αιολική ενέργεια προς όφελος των δημοτών του, ενώ θα καταστήσει το νησί ισοβίως δέσμιο ενεργειακά από ένα καλώδιο μιας ιδιωτικής και πολυεθνικής εταιρίας, θα προσφέρει δυσανάλογα λίγες σε σχέση με το μέγεθος του έργου θέσεις εργασίας και για πολύ περιορισμένο χρόνο, δηλαδή μονάχα όσο διαρκούν τα έργα κατασκευής των αιολικων εργοστασίων, ενώ είναι βέβαιο ότι και οι λιγοστές έμμεσες θέσεις εργασίας δεν θα καλυφθούν από ντόπιο πληθυσμό λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και τεχνικών προδιαγραφών».

Οι πολίτες ρωτούν, οι υπεύθυνοι κωφεύουν

Παράλληλα, τίθενται και μια σειρά αμείλικτων ερωτημάτων, όπως τα εκφράζει ο Δημήτρης Αθανασόπουλος, φυσικός και διευθυντής γυμνασίου (www.aplotaria.gr/2012/03/athanasopoulos-rokas/): Όπως διαπιστώνεται από τη σχεδιαζόμενη εγκατάσταση «το έργο δεν έχει καμιά σχέση με την εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών της Χίου. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός αιολικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας, που θα πωλείται στη ΔΕΗ σε τιμή μεγαλύτερη της σημερινής με στόχο το κέρδος. (...) Το καλώδιο διασύνδεσης συνδέει σε αρχική φάση τα αιολικά πάρκα του Ρόκα με το κεντρικό δίκτυο. Στη μελέτη αυτό αναφέρεται σαν ένα υποσύνολο της ουσιαστικής διασύνδεσης των νησιών με το κεντρικό δίκτυο. Αυτό μέλλει να αποφασιστεί και να γίνει από τη ΔΕΣΜΗΕ [φορέα διαχείρισης των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στον οποίο το δημόσιο συμμετέχει με 51%]. Θα χρειαστεί δηλαδή ένα άλλο έργο απρόβλεπτου κόστους και για την ώρα χωρίς μελέτη, απόφαση και χρηματοδότηση. Τελικά, δηλαδή, το καλώδιο της εταιρείας Ρόκας δεν εξασφαλίζει καμιά διασύνδεση της Χίου με το κεντρικό δίκτυο. Παραμένει όμως η έμμεση χρηματοδότηση του από τη ΔΕΗ και τελικά από τους καταναλωτές, αφού για το λόγο του καλωδίου η ΔΕΗ θα αγοράζει από τη Ρόκας την κιλοβατώρα 25% ακριβότερα. (...) Κι αν αυτό είναι βέβαια φυσικό στον καπιταλισμό, το ερώτημα είναι πού ωφελείται ο πολίτης της Χίου; (...) Σε ποιο χωροταξικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό για τη Χίο εντάσσεται η εγκατάσταση ενός τέτοιου γιγαντιαίου έργου; Πότε και ποιοι αποφάσισαν για αυτό το σχεδιασμό και ποιοι αποφάσισαν να εκχωρήσουν το αιολικό δυναμικό του νησιού μονοπωλιακά στη Ρόκας; Ποιοι νομιμοποιούνται να αποφασίσουν την ενεργειακή εξάρτηση των νησιών του Βορειανατολικού Αιγαίου, ενός τόσο ευαίσθητου εθνικού χώρου, από μια πολυεθνική; Ποιος έχει καθορίσει τη φέρουσα ικανότητα του νησιού και πού σταματά η εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Ποιος εξασφαλίζει ότι κατά τις ορέξεις της πολυεθνικής οι ανεμογεννήτριες αύριο δεν θα γίνουν 100,150 κ.λπ.;»

Βίντεο από τις συναντήσεις ενημέρωσης αλλά και άρθρα σχετικά μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.voreioaigaiosos.gr

Γίνεται, λοιπόν, σαφές από την περιδιάβαση σε Χανιά, Χίο και Ικαρία, ότι οι πολίτες δεν τρελάθηκαν ούτε μετατράπηκαν σε σύγχρονους Δον Κιχώτες. Όπως σημείωνε και ο Τέλης Τύμπας, καθηγητής Ιστορίας της Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε άρθρο του στο «Εντός Εποχής», στις 4 Ιουλίου του 2010 (www.kanda­nos.eu/no­de/1290), «προφανώς είμαστε όλες και όλοι υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι άλλο, όμως, οι πηγές ενέργειας γενικά και αφηρημένα και άλλο οι ειδικές και συγκεκριμένες τεχνικές με τις οποίες αυτές αξιοποιούνται κοινωνικά. Η ηγεμονεύουσα ιδεολογία περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ταυτίζει τα δύο, φυσικές πηγές και κοινωνικές τεχνικές, για να εμφανίσει ως φυσικό δεδομένο αυτό που είναι κοινωνικό ζητούμενο: αντί να αποφασίζεται δημοκρατικά τι θα πρέπει να ορισθεί, επιλεγεί και αναπτυχθεί ως ενεργειακή τεχνική κατάλληλη για να αντιμετωπισθεί η οικολογική κρίση, επιβάλλεται μέχρι στιγμής τεχνοκρατικά ένας συγκεκριμένος ορισμός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυτός που προσιδιάζει στις επιδιώξεις του κεφαλαίου των μεγάλων ενεργειακών ομίλων.

Στο πλαίσιο της τεχνοκρατικής αυτής επιβολής, μια σύγχρονη ανεμογεννήτρια αιολικού πάρκου εμφανίζεται σαν κάτι που είναι τεχνικά αντίστοιχο ενός παραδοσιακού ανεμόμυλου. Σαν να διαφέρουν τα δύο μόνο ως προς την αεροδυναμική και την ανθεκτικότητα των υλικών κατασκευής. Λες και δεν τα χωρίζει, μεταξύ άλλων, μια καθοριστική τεχνική και κοινωνική διαφορά. Η διαφορά αυτή έχει όνομα. Είναι το μακρύ δίκτυο μεταφοράς ενέργειας, χωρίς το οποίο δεν έχει νόημα το αιολικό πάρκο. Είναι ακριβώς αυτό που αποκρύπτεται στις τρέχουσες διαφημίσεις αιολικών πάρκων. Ένα δίκτυο που έχει διαμορφωθεί, ώστε να υποστηρίξει την καρκινωματική αστική συγκέντρωση. Είναι αυτό με το οποίο θα επιχειρηθεί να συντηρηθεί ενεργειακά η Αθήνα, διά της συγκέντρωσης - υφαρπαγής της αιολικής ενέργειας που θα παράγεται από το Αποπηγάδι της Κρήτης μέχρι τον Ελικώνα της Βοιωτίας. Ενώ θα λαμβάνει χώρα αυτό που ο Μαρξ ονομάζει «πρωταρχική συσσώρευση» ως προϋπόθεση της «κανονικής» διαδικασίας συσσώρευσης κεφαλαίου».

«Έχουν υπάρξει εναλλακτικά ιστορικά παραδείγματα επιτυχημένου πειραματισμού με τη μαζική χρήση αιολικών διατάξεων, που μεριμνούσαν για την οικιακή ή κοινοτική αποθήκευση της ενέργειας, τόσο με μηχανικές όσο και ηλεκτρικές υπο-διατάξεις (βλ. Τέλης Τύμπας, «Η ύβρις της ανεμογεννήτριας», «Αυγή», 25 Ιανουαρίου 2009: www.kandanos.eu/node/518). Αλλά και σήμερα υπάρχουν διατάξεις τέτοιας φιλοσοφίας. Εννοείται ότι η προοπτική ανάπτυξης τέτοιων διατάξεων σε μαζική (αλλά στην περίπτωση αυτή οριζόντια) κλίμακα δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με την άρση της αστυφιλίας, η οποία θα βασισθεί στην τοπική παραγωγή και χρήση ενέργειας, μετά από δημοκρατικό σχεδιασμό, με έμφαση στην κατάλληλη αποθήκευση και με προτεραιότητα στην αποφυγή της σπατάλης».

ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Κωστής Πετράκης, «Ο ασκός του Αιόλου και οι ανεμογεννήτριες» στο περιοδικό «Ουτοπία», τεύχος 92 Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2010:

www.kandanos.eu/sites/kandanos.eu/files/askos_aiolou_2a.pdf

Πηγή άρθρου

http://www.epohi.gr/portal/perivallon/11632-2012-04-09-14-38-16

ΤΟ ΠΑΧΤΟΥΡΙ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ!

Οι Παχτουριώτες και οι Παχτουριώτισσες απέναντι στο αίτημα για εγκατάσταση ανεμογεννητριών και στη δημιουργία αιολικών πάρκων στα βουνά του χωριού μας οφείλουμε να απαντήσουμε ρητά και κατηγορηματικά Ο Χ Ι!

ΓΙΑΤΙ:

1. Οι χώροι εγκατάστασης δεν επελέγησαν από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, αλλά από την ιδιωτική εταιρεία RENEX (ελβετικών συμφερόντων) που θα αναλάβει και το έργο.
2. Δεν προηγήθηκε καμία ουσιαστική διαβούλευση με την τοπική κοινωνία.
3. Δεν υπάρχει κανένα αντισταθμιστικό όφελος.
4. Θα επηρεαστεί άμεσα η χλωρίδα, αφού αρκετά δέντρα θα κοπούν για τη διάνοιξη των δρόμων που θα οδηγούν στο χώρο των αιολικών πάρκων.
5. Θα επηρεαστεί έμμεσα και η πανίδα της περιοχής μας από την παρουσία των ανεμογεννητριών, ενώ οι συχνότητες του ήχου που εκπέμπουν μπορούν να προσεγγίσουν αρπακτικά πουλιά τα οποία βρίσκουν τραγικό θάνατο από τα πτερύγια των ανεμογεννητριών.
6. Ο θόρυβος που παράγεται, που τις μέρες με ισχυρούς ανέμους θα είναι πιο έντονος, θα επηρεάζει τις ζωές μας.

ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΤΩΝ ΕΛΒΕΤΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΠΑΧΤΟΥΡΙ!
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΧΤΟΥΡΙΩΤΕΣ ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ!

Πηγή άρθρου

http://paxtouri-news.blogspot.com/2012/04/blog-post_2798.html

«Αιολικά πάρκα γίγαντες», του πανεπιστημιακού Βαγγέλη Μεννή

Κανείς δε θα ήταν αντίθετος στις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας αν ήταν προσαρμοσμένες στις ανάγκες και τις ιδιομορφίες του νησιού. Αντιθέτως, έχουμε μια μελέτη η οποία μας προσβάλλει (βλ. πρόσφατες ανακοινώσεις ότι δεν έχουμε αρχαιολογική και περιβαλλοντική αξία κλπ) και μας υποβαθμίζει. Υπολογίζω ερασιτεχνικά ότι μόνο το βάρος των α/γ (χωρίς να υπολογιστούν οι βάσεις, τα καλώδια, ο υποσταθμός κλπ) φθάνει τις 25.000 τόνους σιδήρου – μπετόν. Εικοσιπέντε χιλιάδες τόνοι επέμβασης στο σώμα της γης, έρχονται να πλήξουν το νησί μας για ποιο λόγο; Για να εξάγουμε φθηνό (για ποιον;) οικολογικό ρεύμα. Οι αντιφάσεις και τα προβλήματα της μελέτης θα αποκαλυφθούν στο επόμενο διάστημα. Φαίνεται πως οι υπεύθυνοι νόμιζαν ότι έρχονται να πουλήσουν καθρεφτάκια στους Μάο Μάο.

Ας υποθέσουμε ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Δεν πετυχαίνει η εγκατάσταση της πόντισης του περιβόητου καλωδίου, παρατηρούμε κλιματολογικές μεταβολές ή μετά την 25ετία λύεται η σύμβαση. Ποιος θα αναλάβει το κόστος να μετακινήσει, από το σχισμένο μας νησί, τους δεκάδες χιλιάδες τόνους; Αυτός που ανέλαβε να ανασύρει το Σάμινα Εξπρές από το βυθό της Πάρου μήπως; Ή αυτός που μάζεψε τα παλιοσίδερα των ήδη εγκατεστημένων α/γ στην Αμανή;

Η Χίος κάποτε είχε δάση. Τώρα έχουν καεί. Μας απέμεινε ουρανός και θάλασσα. Αυτό σημαίνει νησί. Μετά το έργο δεν θα μιλάμε για νησί αλλά για βιομηχανική ζώνη. Ακόμα και ο όρος «εκμετάλλευση» έχει κάποια όρια. Εντάξει είμαστε ο πολιτισμός της εκμετάλλευσης – χρηστικότητας, αλλά υπάρχουν όρια! Πόση εκμετάλλευση να αντέξει η γη από τη μανία κάλυψης των αναγκών μας; Ας μειωθούν οι καταναλωτικές ανάγκες. Ας μην πατάει ο κάθε «μπούλης» με το παραμικρό το τηλεκοντρόλ του κλιματιστικού.

Εγώ δεν έχω καταλάβει κάτι ακόμα. Τι στο διάβολο πια κάνουμε πάνω σ’ αυτή τη γη που είναι τόσο σπουδαίο ώστε να δικαιολογεί ανάλογη μανία καταστροφής; Όπως είναι γνωστό ο ψυχικός μας κόσμος είναι αυτός που διαμορφώνει τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Για να έχουμε τέτοιες καταστροφικές τάσεις σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα μας. Ενδεχομένως να πρόκειται για μανία αυτοκαταστροφής. Οι αρχαίοι, όπως γράφει ο Πικιώνης, είχαν ανακαλύψει το Θεό στην ομορφιά της φύσης και στον πλούτο των νοημάτων, εμείς τα έχουμε ακυρώσει και τα δύο. Ύστερα πέφτουμε απ’ τα σύννεφα όταν τα παιδιά μας στρέφονται στα ναρκωτικά. Κατά βάθος όμως γνωρίζουμε ότι το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο τροφοδοτεί το κενό των νοημάτων κι αυτό οδηγεί στα υποκατάστατα.

Πίσω στη χρηστικότητα όμως. Ας θυμόμαστε τα εξής:

Μια καλή λύση (αιολική ενέργεια) μπορεί να αποβεί καταστροφική από την κακή εφαρμογή της και μόνο (Βλ. κίνητρα επενδυτών και πολιτείας).

Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων νεφελώδης και αντιφατική δεν εξασφαλίζει ότι το ρεύμα των αιολικών πάρκων θα εισάγεται στο εσωτερικό δίκτυο. Ίσως να μην έχω τις πνευματικές δυνάμεις να το καταλάβω ίσως να το έχουν κρυπτογραφήσει σε ανώτερα νοήματα, τι να πω. Η γνώμη μου είναι ότι κανείς δεν έχει ιδέα πως θα γίνει αυτό.

Πρόκειται για μη αναστρέψιμη κατάσταση, αμέσως μετά, το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε το κεφάλι της υποταγής. Όπως με τόσα άλλα.

Μια προσωπική γνώμη έτσι για προβληματισμό. Αυτή η ασέλγεια κατά του νησιωτικού τοπίου με πρόσχημα το μανδύα της πράσινης ανάπτυξης, θυμίζει εκπόρνευση. Αντισταθείτε.

Πηγή άρθρου

http://www.aplotaria.gr/2012/03/giant-windturbines-vaggelis-mennis/

Είπαν για τα αιολικά πάρκα… - Επιμέλεια: επιστημονικού μας συνεργάτη

Νίκος Ζούρος - Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Λέσβου:

-«Η επένδυση είναι πολύ μεγάλη για τα δεδομένα του τόπου […] οι αλλοιώσεις που θα επιφέρει στο τοπίο της περιοχής θα είναι μεγάλες. Σε κάθε περίπτωση, ο φορέας που εκπροσωπεί το μουσείο φυσικής ιστορίας θα εκφρασθεί και θα γνωμοδοτήσει το επόμενο διάστημα επίσημα για το θέμα». (πηγή Εφημερίδα: Δημοκράτης, 27/3/2012)

Δρ. Τέλης Τύμπας - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο:

-«Η ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) των Iberdrola-Ρόκα, δεν τοποθετείται με σαφήνεια ως προς το κλείσιμο του θερμοηλεκτρικού σταθμού της Χίου. Ακριβέστερα, το αναφέρει ως επιχείρημα στο πλαίσιο της ρητορικής αποσπασμάτων που περιγράφουν γενικά οφέλη για το παγκόσμιο περιβάλλον, περιγράφοντας πόσο θα επωφελούνταν η χώρα και ο πλανήτης σε ρύπους από το κλείσιμο του θερμοηλεκτρικού εργοστασίου. Αλλά δεν το εγγράφει ως συγκεκριμένο σενάριο στην τεχνική μελέτη. Επειδή το κριτήριό της είναι το ιδιωτικό της κέρδος με βάση το κεφάλαιο που θα επενδύσει, δεν δεσμεύεται σε μια οικονομία σύμφωνα με την οποία ποσότητα του παραγόμενου στη Χίο ρεύματος πρέπει να διατίθεται και στη Χίο. Αυτό άλλωστε θα σήμαινε ένα τελείως διαφορετικό και τεχνικά έργο». 

 

-«Και να, μεταξύ άλλων, γιατί. Ενώ το ρεύμα που θα εξάγεται από την βιομηχανία των Ιberdrola-Ρόκα από τη Χίο στο εθνικό δίκτυο μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με το αν φυσάει ή δεν φυσάει, το ρεύμα παραγωγής Iberdrola-Ρόκα που θα διατίθεται στο δίκτυο του νησιού σε περίπτωση που θα κλείσει ο θερμοηλεκτρικός σταθμός δεν θα μπορεί να μεταβάλλεται. Στο εθνικό δίκτυο, όταν δεν φυσάει, θα αναλαμβάνουν πιο πολύ βάρος κάποιοι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί ή θα εισάγεται ενέργεια από γείτονες, μεταξύ άλλων και πυρηνική.  Αν δεν υπάρχει μέριμνα εισαγωγής ρεύματος στη Χίο με κάποιο δημόσιο δίκτυο μεταφοράς, δεν θα μπορεί να βασιστεί η Χίος μόνο στην παραγωγή από τις Α/Γ των Iberdorla-Ρόκα. Γιατί δεν υπάρχει στην πρόταση κάποιο έργο αποθήκευσης που θα επέτρεπε, όταν δεν φυσάει στη Χίο, να παρέχεται στο νησί ρεύμα παραγωγής των Iberdrola-Ρόκα στη Χίο που έχει αποθηκευθεί. Αυτό παρεμπιπτόντως θα σήμαινε και άλλου είδους Α/Γ, διαφορετικά αυτορυθμιζόμενες σε σχέση με τις μεταβολές του αέρα. Αλλά και ένα τελείως διαφορετικό δίκτυο όχι μόνο αποθήκευσης, αλλά και ρυθμιστικών διατάξεων».

Dr. Asa Waldo - Department of Sociology, Lund University, Sweden, Special sector on Offshore wind power planning:
-«Καθώς η ανάπτυξη των εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας καθυστερεί λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων, αυξάνεται το επιστημονικό ενδιαφέρον για τη στάση των πολιτών».

Dr. Ladenburg, J. - University of Copenhagen, Denmark:

-«Οι συνέπειες των ανεμογεννητριών στην ξηρά όπως: οπτική όχληση, θόρυβος, πλήγμα στην ορνιθοπανίδα, τοπική οικολογία και περιβάλλον έχουν καταστήσει το έργο «δύσκολο να εντοπίσει κατάλληλα και αποδεκτά τοπία για μελλοντική ανάπτυξη. Οι επενδυτές ενέργειας έχουν μετακινήσει το ενδιαφέρον τους σε υπεράκτιες πηγές αιολικής ενέργειας […] τα υπεράκτια πάρκα έχουν γίνει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για τη μείωση ή την εξάλειψη των αντιδράσεων.»

Dr. Christopher Jones - Department of Psychology, University of Sheffield, England:

-«Πολύ δημοφιλής έχει αποδειχθεί η εξήγηση «Not in my backyard (NIMBY)» (σ.σ. κανείς δεν το θέλει στην αυλή του) ως δικαιολογία για τις τοπικές αντιδράσεις κατά τη διαδικασία σχεδιασμού. Ωστόσο υπάρχει πια στέρεη τεκμηρίωση η οποία δικαιολογημένα αμφισβητεί αυτή την υπόθεση, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και υπό τους πιο αυστηρούς όρους η εξήγηση αυτή είναι στην πράξη όχι μόνο πολύ σπάνια αλλά στην πραγματικότητα ανεπαρκής, ως μοναδική εξήγηση για τέτοιες αντιδράσεις (σ.σ. αναφέρονται ονόματα επιστημόνων και ερευνητών που το υποστηρίζουν). Ωστόσο, ενώ το βάρος των δημοσιευμένων αποδείξεων δείχνει ότι είναι πλέον ασφαλές να αναιρεθεί η υπόθεση ΝΙΜΒΥ ως η μοναδική (ή έστω κύρια) εξήγηση για το σύνολο των τοπικών αντιδράσεων στην αμφισβήτηση περί αιολικών πάρκων».

Dr. C. Hagget - School of Social and Political Sciences, University of Edinburg:

 

«Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, η χωροθέτηση των αιολικών πάρκων συνάντησε συχνά διαμαρτυρίες κι αυτές οι διαμαρτυρίες ολοένα δυναμώνουν και εντείνονται. Όταν σήμερα σχεδιάζεται ένα αιολικό πάρκο, ή υπάρχει πρόταση για το σχεδιασμό του, σταθερά συναντάει μανιώδεις και ηχηρές διαμαρτυρίες. Μεγάλο πλήθος ερευνών έχουν εξετάσει τις αντιδράσεις και την υποστήριξη δημιουργώντας παράγοντες κλειδιά για την κατανόησή τους». 

 

Πηγή άρθρου

http://www.chiosopinion.gr/newsdetail.php?newsid=5983&newstitle=

Δασικές πυρκαγιές και αιολικά πάρκα

γράφει ο Ιωάννης Πέππας

Γύρω στο έτος 2.000 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο νοτιοανατολικό αντέρεισμα του Ελικώνα, το Μαραντάλι. Σύντομα πήρε μεγάλες διαστάσεις και αποτέφρωσε ολόκληρη τη νότια πλαγιά, από τη Δομβραίνα μέχρι την κορυφή. Ένα τεράστιο δάσος ελάτης χάθηκε. Ανάλογη πυρκαγιά, αλλά στη βόρεια πλευρά του Ελικώνα, έβαλαν οι Γερμανοί την περίοδο της κατοχής...

Περιμέναμε να μάθουμε ποιος έβαλε τη φωτιά, η οποία μας θύμιζε το προηγούμενο της γερμανικής κατοχής, αλλά μάταια. Περιμέναμε να εκδηλωθεί κάποια προσπάθεια αναδάσωσης, αλλά τίποτα.

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι τις φωτιές έβαζαν στα λιβάδια οι κτηνοτρόφοι για να ανανεωθεί το χορτάρι, στα δάση κοντά σε κατοικημένους τόπους οι οικοπεδοφάγοι και σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις οι έχοντες επεκτατικές βλέψεις Τούρκοι, όπως το επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ. Στη συγκεκριμένη πυρκαγιά δεν εντοπίζεται καμία από αυτές τις αιτίες. Πρόσφατα όμως φύτρωσαν ανεμογεννήτριες, που σημαίνει‼ Γιατί σιωπούν οι οικολόγοι; Μήπως απαιτείται εισαγγελική διερεύνηση;

Πηγή άρθρου

http://aliartos-city.blogspot.com/2012/03/blog-post_15.html

Τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν το τοπικό κλίμα

Λονδίνο 

Οι ανεμογεννήτριες  αναμειγνύουν τα στρώματα θερμού και ψυχρού αέρα με αποτέλεσμα να επηρεάζουν το τοπικό κλίμα ανεβάζοντας ελαφρώς τη θερμοκρασία στη διάρκεια της νύχτας.
Εφαρμόζοντας τις ίδιες τεχνικές ανάλυσης που χρησιμοποιούνται για τις λεγόμενες θερμικές νησίδες των πόλεων, Αμερικανοί ερευνητές εξέτασαν τι συνέβη στο κεντροδυτικό Τέξας, όπου υλοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις σε αιολικά πάρκα. Περίπου 2.200 ανεμογεννήτριες υψώθηκαν στην περιοχή το διάστημα 2003-2011.

Η ανακάλυψη

Η ανάλυση δορυφορικών δεδομένων της NASA έδειξε ότι οι αιολικές εγκαταστάσεις δεν είχαν επίδραση στη θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους στη διάρκεια της ημέρας. Διαφορές, ωστόσο, καταγράφηκαν στις νυχτερινές θερμοκρασίες τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η μέση θερμοκρασία σε ολόκληρο το Τέξας αυξήθηκαν ελαφρά λόγω ανεξάρτητων παραγόντων το διάστημα 2003-2011. Ωστόσο, στις περιοχές όπου λειτουργούν ανεμογεννήτριες, η θερμοκρασία στη διάρκεια της νύχτας αυξήθηκε κατά 0,65 βαθμούς Κελσίου παραπάνω από ό,τι σε άλλες περιοχές.

O μηχανισμός

Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τουςστην επιθεώρηση Nature Climate Change, οι ερευνητές εξηγούν ότι τα αιολικά πάρκα επιδρούν στις τοπικές συνθήκες μέσω ενός απλού μηχανισμού.
Στη διάρκεια της νύχτας, ο θερμός αέρας έχει την τάση να ανεβαίνει ψηλότερα στην ατμόσφαιρα, ενώ ο δροσερός αέρας, που είναι πιο πυκνός, κάθεται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους.

Οι ανεμογεννήτριες ουσιαστικά δρουν σαν ανεμιστήρες και αναμειγνύουν τα στρώματα θερμού και ψυχρού αέρα, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η θερμοκρασία στο επίπεδο του εδάφους.
Όπως επισημαίνει ο Λίμινγκ Ζου του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης, η μελέτη αφορά τη συγκεκριμένη περιοχή του Τέξας και τα ευρήματα πιθανώς δεν ευσταθούν σε άλλες περιοχές με αιολικά πάρκα.

Τα ευρήματα, πάντως, βρίσκονται σε συμφωνία με προηγούμενη μελέτη του 2010, η οποία εξέταζε μια διαφορετική περιοχή των ΗΠΑ. Η νέα μελέτη είναι πιθανώς πιο αξιόπιστη, αφού βασίστηκε σε δορυφορικές μετρήσεις της θερμοκρασίας και όχι σε υπολογιστικά μοντέλα.

Πηγή άρθρου

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=455513