ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΛΜΕ-ΚΙ:ΟΧΙ στην ασύδοτη διασπορά και επέκταση των αιολικών πάρκων

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ Θεωρεί ότι η ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας, όπως η αιολική, δεν αποτελεί ένα ζήτημα τεχνοκρατικό, ουδέτερο κοινωνικά και πολιτικά. Δε μπορεί να κριθεί ως ζήτημα θετικό ή αρνητικό, έξω από το ποιος και για ποιον σκοπό πραγματοποιεί την ανάπτυξη αυτή. Τα φληναφήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δυνάμεων που την στηρίζουν περί «πράσινης ανάπτυξης» δε μπορεί να κρύψουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια επίθεση σε βάρος του περιβάλλοντος και του λαού των νησιών μας και ευρύτερα. Στο βωμό επιχειρηματικών συμφερόντων δεσμεύονται ολόκληρες εκτάσεις γης, βουνά και παραλίες, προκειμένου να υλοποιηθούν «πράσινες» επενδύσεις από μεγάλα επιχειρηματικά συγκροτήματα. Οι αιτιάσεις επιστημόνων για τις συνέπειες μιας σειράς παρεμβάσεων (π.χ. αιολικά πάρκα χωρίς όρους και προϋποθέσεις κ.ο.κ.) δεν πτοούν ούτε τους καπιταλιστές ούτε τους πολιτικούς τους προστάτες ούτε τους αυτοδιοικητικούς άρχοντες που συμπαρατάσσονται μαζί τους. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ θεωρεί ότι η πολιτική ενίσχυσης της ασύδοτης δράσης των συμφερόντων αυτών συνιστά παράγοντα «πυρπόλησης» των δασών, και στο Νομό μας και γενικότερα. Γι αυτό από κοινού οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να δώσουν τη μάχη:

1. Για την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτό σημαίνει, πριν απ’ όλα, σύγκρουση με όσους σκοπό έχουν το κέρδος και όσους τους προστατεύουν

2. Για το δικαίωμα στη ζωή και στην υγεία των κατοίκων

3. Για το δικαίωμα στη φθηνή ενέργεια για όλους, μέσα από μια ΔΕΗ αποκλειστικά δημόσια που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό – λαϊκό έλεγχο και το σταμάτημα κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στον τομέα αυτό

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ συμμερίζεται απόλυτα την αγωνία που εκφράζουν οι κάτοικοι του νησιού (και όχι μόνο) και συμπαρατάσσεται στο δίκαιο αγώνα τους. Η ΕΛΜΕ-ΚΙ λέει ΟΧΙ στην ασύδοτη διασπορά και επέκταση των αιολικών πάρκων, τα οποία στήνονται για να υπηρετήσουν τα κέρδη και όχι φυσικά για να καλύψουν τις ανάγκες σε ενέργεια που έχει ο λαός.

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ

Ο Πρόεδρος

Γεωργόπουλος Διονύσιος

Ο Γραμματέας

Βασιλάτος Παύλος

Η καταστροφή της Νότιας Εύβοιας από την ασύδοτη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων

Αναδημοσιεύουμε μία επιστολή του Σ.Π.ΠΕ.Ν.Κ γιατί ελπίζουμε ότι ίσως αφυπνίσει τους τοπικούς άρχοντες, τους συλλογικούς φορείς της Κεφαλονιάς και θα ενεργοποιήσει περισσότερους πολίτες πριν είναι αργά…. Κρίνεται αναγκαίο να παραδειγματιστούμε όλοι από τα λάθη άλλων περιοχών της χώρας που άφησαν να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες στα εδάφη τους, χωρίς καμία αυτοσυγκράτηση. Ήδη οι καταστροφές του κεφαλονίτικου φυσικού τοπίου αρχίζουν και διαγράφονται, με αποκορύφωμα τις σαρωτικές πλημμύρες που έγιναν πρόσφατα στην Αγ. Ευφημία εξαιτίας των άθλιων επεμβάσεων που έγιναν στο φυσικό χώρο από τις ανεμογεννήτριες. Η εφημερίδα Ημερήσιος είχε με πρωτοσέλιδο καλύψει αυτό το θλιβερό γεγονός τις προάλλες. Η περιοχή Διλινάτων αναστενάζει από τα συνωδά έργα των ανεμογεννητριών, από το ξεκοίλιασμα των κορυφογραμμών και την απώλεια του άλλοτε πανέμορφου φυσικού τοπίου. Οι επιπλέον δραστηριότητες από την λειτουργία νταμαριού, το εργοστάσιο της πίσσας στην ευρύτερη περιοχή της κοινότητας, προκάλεσαν την οριστική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Η τοπική αυτοδιοίκηση κωφεύει, αδιαφορεί πλήρως για τα προβλήματα της συγκεκριμένης αυτής περιοχής΄. Οι κάτοικοι Διλινάτων έχουν ενεργοποιηθεί και οργανώνονται για συνέχιση του δίκαιου αγώνα τους, στέλνοντας μηνύματα και στους υπόλοιπους συμπολίτες τους για να μη πάθουν τα ίδια και χειρότερα. Οι κορυφογραμμές της Κεφαλονιάς ξεκοιλιάζονται καθημερινά με στόχο την αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών και όχι των κοινωνικών αναγκών. Δυστυχώς συνεχίζει να κυριαρχεί η παραπληροφόρηση εξυψώνοντας μία τεχνολογία σαφώς ξεπερασμένη.

Οι απόψεις σχετικά με τις ανεμογεννήτριες που παρουσιάζονται είναι αντικρουόμενες και λένε μισές αλήθειες και ψέματα για να διαμορφώσει γνώμη κάποιος που δεν γνωρίζει το ζήτημα. Πιο συγκεκριμένα:

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σύμφωνα με τον κ. Θανάση Μπινιάρη γραμματέα του Σ.Π.ΠΕ.Ν.Κ, που θέλουν περισσότερη ανάλυση για να γίνει σωστή εκτίμηση, όπως:

- Ποιες είναι οι πραγματικές επεμβάσεις εγκατάστασης ΑΠ μαζί με τα συνοδευτικά έργα και πώς επηρεάζουν ένα τόπο;
- Τι λογική έχει να κόβουμε δάση, να υποβαθμίζουμε αρχαιολογικούς χώρους, οικισμούς και αξιόλογες παραλίες με τεράστιες ανεμογεννήτριες, δρόμους και καλώδια;
- Είμαστε σίγουροι γι αυτό που πάμε να κάνουμε δηλαδή να θυσιάσουμε αξιόλογες φυσικές περιοχές για να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια;
- Μήπως οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν με μικρά συστήματα ΑΠΕ στα σπίτια και κάθε τόπο αντί μόνο με ΑΠ μεγάλης κλίμακας;
- Γιατί τα αρμόδια υπουργεία επιμένουν μόνο στην παραγωγή ενέργειας και καθόλου στη μείωση της ζήτησης (εξοικονόμηση ενέργειας, ενεργειακή απόδοση συσκευών και κτιρίων)
- Γιατί δεν διευκολύνουν με σαφή νομοθεσία και επιδότηση κάθε ιδιώτη που θέλει να τοποθετήσει φωτοβολταϊκά ή άλλες ΑΠΕ στο σπίτι του, αλλά αντιθέτως διευκολύνουν μόνο τις μεγάλες επενδύσεις;

Η επιστολή που είχε δημοσιευτεί τότε ήταν η παρακάτω:


Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος της Νότιας Καρυστίας (ΣΠΠΕΝΚ)
Τ.Θ 9 , 340 01 Κάρυστος, Εύβοια, sppenk@gmail.com

Κάρυστος 4 - 8 - 2009

Ανοιχτή επιστολή με θέμα τα Αιολικά Πάρκα

Προς : τους Δήμους και τους φορείς της Ν. Εύβοιας

Η υπερσυγκέντρωση Aιολικών Πάρκων (ΑΠ) στην Ν. Εύβοια είναι από τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας. Ο Σύλλογός μας απευθύνει αυτή την επιστολή σε όλους τους φορείς της Ν. Εύβοιας για να τους ενημερώσει σχετικά με τα σχέδια εγκατάστασης ΑΠ σύμφωνα με στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου και πληροφορίες από δημοσιεύματα των εφημερίδων.

Μέχρι σήμερα στην Ν. Εύβοια έχουν εγκατασταθεί 347 ανεμογεννήτριες (ΑΓ, 212 MW) που αντιστοιχεί στο 20% της συνολικής αιολικής ισχύος που παράγει όλη η χώρα. Η Ν. Εύβοια έχει το μεγαλύτερο ποσοστό εγκατεστημένης ισχύος σε σχέση με κάθε άλλο νομό της χώρας. Το ενδιαφέρον των επενδυτών είναι τόσο μεγάλο ώστε το 55% των αιτήσεων παραγωγής παρουσιάζουν μερική ή ολική επικάλυψη (!).

Τα σχέδια των επενδυτών και της διοίκησης για το μέλλον προβλέπουν ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση ΑΠ στην Ν. Εύβοια. Το υπουργείο Ανάπτυξης πρόκειται σύντομα να παρουσιάσει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που έχει ως στόχο να ενισχύσει τους ρυθμούς διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ). Κατασκευάζεται ήδη η Γραμμή Υψηλής Τάσης Πολυπόταμος - Πλατανιστός (150 KV με 5 υποσταθμούς, μεταφορά ισχύος 350MW) για τη μεταφορά της ενέργειας από νέα ΑΠ. Ήδη έχουν εγκριθεί άδειες παραγωγής περίπου 450 ΜW και αναμένονται οι άδειες εγκατάστασης τουλάχιστον 20 νέων ΑΠ με την περάτωση της κατασκευής της νέας Γραμμής Μεταφοράς. Η παραγόμενη ενέργεια θα περάσει από τον Πολυπόταμο στη Ν. Μάκρη με υποθαλάσσιο καλώδιο που θα χρηματοδοτήσουν κατά 70% οι ιδιωτικές εταιρείες. Παράλληλα με την κατασκευή του καλωδίου και με χρονικό ορίζοντα το 2012 θα ξεκινήσει η εγκατάσταση των νέων ΑΠ (ΝΕΑ, 13/6/2009).

Τα σχέδια των επενδυτών και της διοίκησης δεν σταματάνε εδώ, αλλά προβλέπουν ακόμη περισσότερες εγκαταστάσεις ΑΠ. Ο παρακάτω συγκεντρωτικός πίνακας δείχνει τα εγκατεστημένα MW έως σήμερα και τα επιτρεπόμενα σύμφωνα με το Χωροταξικό Σχέδιο:

Κατειλημμένη έκταση (στρέμματα) 1.041.037
Εγκατεστημένα MW έως σήμερα 212
Eπιτρεπόμενα MW - Χωροταξικό 2.012
Eπιπλέον δυνατότητα (MW) 1800

Στοιχεία: Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας
http://portal.tee.gr/portal/page/portal/SCIENTIFIC_WORK/EKDILOSEIS_P/EPISTHMONIKES_EVENTS/ENERGEIA_XALKIDA

Εύκολα γίνεται κατανοητό ότι οι ΟΤΑ της Ν. Εύβοιας καλούνται να παράγουν πολλαπλάσια ισχύ ενέργειας από αυτή που ήδη παράγουν. Συνολικά η Ν. Εύβοια καλείται να παράγει 1800 MW ισχύος, περίπου εννιά φορές περισσότερο της ισχύος που παράγει σήμερα. Μια τέτοια προοπτική θα φέρει εκατοντάδες νέες ΑΓ στην Ν. Εύβοια καθώς και νέες γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης.

Η διοίκηση ενδιαφέρεται να ενισχύσει το κεντρικό σύστημα με κάθε τρόπο αδιαφορώντας για το περιβαλλοντικό κόστος που θα επωμιστούν οι περιοχές που θα υποδεχτούν αυτά τα έργα. Τα ΑΠ παρουσιάζονται παραπλανητικά ως η λύση που θα μας σώσει από τα ορυκτά καύσιμα, αλλά στην πραγματικότητα οι ΑΠΕ είναι συμπληρωματικές πηγές ενέργειας και από μόνες τους δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας. Παράλληλα χρειάζονται καινοτομίες στην εξοικονόμηση και την ενεργειακή απόδοση και κυρίως στον τρόπο που καταναλώνουμε την ενέργεια. Στην πράξη οι κάτοικοι της Ν. Εύβοιας θα υποστούν εκατοντάδες νέες ΑΓ, νέα δίκτυα μεταφοράς υψηλής και μεσαίας τάσης, νέους υποσταθμούς και νέους δρόμους πρόσβασης σε ορεινές τοποθεσίες. Πρόκειται για επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας που θα μετατρέψουν την Ν. Εύβοια σε βιομηχανική περιοχή αιολικής ενέργειας, μια νέα χρήση γης που θα αλλάξει ριζικά και για πάντα τον τόπο μας. Σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και την αξία της γης. Για ποιον τουρισμό θα μιλάμε όταν το τοπίο θα έχει τραγικά αλλοιωθεί; Περιοχές φυσικής ομορφιάς που τις προβάλλουμε σαν το συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μας όπως το Φαράγγι του Δημοσάρη, θα πληγωθούν βάναυσα από επεμβάσεις. Υπάρχουν και άλλες τέτοιες φυσικές περιοχές όπως η Αρχάμπολη, οι κορφές της Οχης, οι ανατολικές ακτές του Καβοντόρου και χωριά όπως ο Πλατανιστός που θα έπρεπε να τα διατηρήσουμε σαν μελλοντικά αποθέματα υψηλής αξίας, αλλά αντί αυτού θα υποστούν τραγική αλλοίωση του τοπίου τους. Τουλάχιστον αυτές οι περιοχές θα έπρεπε να εξαιρεθούν από κάθε εγκατάσταση.

Μέχρι σήμερα οι ΟΤΑ και οι φορείς της Ν. Εύβοιας δεν έχουν δείξει σημάδια αντίδρασης κατά της υπερσυγκέντρωσης ΑΠ. Οποιοδήποτε οικονομικό όφελος υπέρ των ΟΤΑ δεν αντισταθμίζει τη ζημιά που θα γίνει σε βάρος των πολυτίμων φυσικών τοπίων και της αξίας της Ν. Εύβοιας. Καλούμε τους Δήμους και τους φορείς της Ν. Εύβοιας να αναλογιστούν το περιβαλλοντικό κόστος που θα υποστεί ο τόπος μας και να ζητήσουν τουλάχιστον την εξαίρεση ορισμένων περιοχών από την πλήρη κάλυψη με καλώδια, δρόμους και ΑΓ. Οσοι φορείς κατανοούν το ζήτημα, παρακαλούμε να μας γνωρίσουν τι προτίθενται να κάνουν. Βρισκόμαστε στην ύστατη στιγμή των αποφάσεων και αν δεν υπάρξει αντίδραση TΩΡΑ, αύριο θα αναρωτιόμαστε από πού ξεφύτρωσαν εκατοντάδες ΑΓ, καλώδια και δρόμοι.

Για το Σ.Π.ΠΕ.Ν.Κ
Η Πρόεδρος
Χρυσούλα Μπερέτη
Ο Γραμματέας
Θανάσης Μπινιάρης

Πηγή άρθρου:
http://sdappe-kimis.pblogs.gr/tags/anemogennitries-gr.html

Ο μύθος του θαύματος της πράσινης ενέργειας στη Δανία

"Η Αιολική ενέργεια δεν μειώνει τις εκπομπές CO2, επιβαρύνει περισσότερο τους καταναλωτές ενώ καταργεί περισσότερες θέσεις εργασίας από εκείνες που δημιουργεί"

Απόσπασμα από ένα άρθρο με σχόλια του Michael Trebilcock

Eίναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί η κυβέρνηση της Δανίας, , είναι ευαίσθητη στις κριτικές που γίνονται σχετικά με την αιολική ενέργεια. Η Δανία είναι η πατρίδα των ανεμογεννητριών Vestas, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αιολικών τουρμπίνων του κόσμου, με 20.000 υπαλλήλους και μερίδιο αγοράς μεταξύ 20% και 25%. Δεδομένου ότι η αγορά για τους στροβίλους της τόσο στη Δανία όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες βαδίζουν προς κορεσμό, επιδιώκει να εξαγάγει την εμπειρία της σε όλο τον κόσμο. Προς το σκοπό αυτό, διεξήγαγε πρόσφατα, μία παγκόσμια διαφημιστική καμπάνια πολλών εκατομμυριων δολαρίων με το σύνθημα, "Πίστεψε στον αέρα", υποστηρίζοντας ότι η Δανία έχει λύσει το πρόβλημα της ρυπογόνου ηλεκτρικής ενέργειας μέσω της αιολικής ενέργειας.

Αναλυτικότερα:

Πρώτον, όλα τα επίσημα δανέζικα στοιχεία , οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αιολική ενέργεια στη Δανία, δεν έχει τελικά μειώσει τις εκπομπές CO2 . Αποτελεί ένα τεράστιο λάθος των Δανών με σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις χωρίς να έχει αυξήσει τις θέσεις εργασίας.

Δεύτερον, μπορεί να ισχυρίζονται οι Δανοί ( μέσω του κ. Pedersen) ότι όλες οι μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας απαιτούν back-ups, και ότι η αιολική ενέργεια δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες ανάγκες από την άποψη αυτή. Οι περισσότερες ανεμογεννήτριες λειτουργούν σε περίπου 25% της ονομαστικής χωρητικότητας τους και απαιτούν σημαντική εφεδρική παραγωγή για το υπόλοιπο του χρόνου. Και λόγω του απρόβλεπτου χαρακτήρα τους (εξαιτίας της διακοπτόμενης συμπεριφοράς του ανέμου) απαιτούν συνεχώς back ups, ενώ οι συμβατικές μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κατά κανόνα λειτουργούν στο 75% έως 95% της χρησιμοποίησης του παραγωγικού τους δυναμικού.

Τρίτον, σε απάντηση στη δήλωση μου ότι οι Δανοί καταναλωτές καταβάλλουν υπέρογκες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, o κ. Pedersen παραθέτει επιλεκτικά τιμές ηλεκτρικής ενέργειας σε μεσαίες βιομηχανίες στη Δανία, οι οποίες μάλιστα είναι κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στοιχεία όμως από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας δείχνει ότι το κόστος των κατοικιών ηλεκτρικής ενέργειας στη Δανία το 2007 ήταν σε US 34$ ανά κιλοβατώρα- KWh - το υψηλότερο στην Ευρώπη. Όλες οι συγκρίσεις περιλαμβάνουν φόρους, ώστε κάθε προσπάθεια των Δανών να αποδοθούν αυτές οι διαφορές με τους φόρους είναι μυστηριακές. Γνωρίζουμε επίσης ότι η προτεινόμενη "feed-in tariff " για την αιολική ενέργεια στο Οντάριο είναι διπλάσιο από το ισχύον επιτόκιο της ηλεκτρικής ενέργειας και θα κοστίσει σε εκατοντάδες καταναλωτές της πιο πολλά δολάρια κάθε χρόνο στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Η Βασιλική Ακαδημία Μηχανικών στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2004, εκτιμάται ότι το κόστος της αιολικής ενέργειας είναι δύο και μιάμιση φορά το κόστος των άλλων μορφών ενέργειας.

Τέταρτον, αμφισβητούν τον ισχυρισμό μου ότι η Δανία έχει ακόμη να κλείσει μια ενιαία μονάδα ορυκτών καυσίμων και απαιτεί 50% περισσότερο άνθρακα η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη των αναγκών της, εξαιτίας του απρόβλεπτου χαρακτήρα της αιολικής ενέργειας, και ότι η ρύπανση και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έχουν ουσιαστικά αυξηθεί (από 36 τοις εκατό % μόνο το 2006). Αυτοί οι ισχυρισμοί, είναι κυριολεκτικά αποσπάσματα από μια πρόσφατη λεπτομερή μελέτη του Tony Lodge, ενός έμπειρου συγγραφέα σχετικά με την ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική. Ο εκπρόσωπος των Δανών, κ. Pedersen ισχυρίζεται ότι η Δανία έχει κλείσει αρκετές εγκαταστάσεις άνθρακα και του πετρελαίου που λειτουργούσαν κατά τα τελευταία 10 χρόνια. Ωστόσο, αυτός δεν αποκαλύπτει ότι η Δανία σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από 728 τοπικές μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας (CHP) οι οποίες εξαρτώνται αποκλειστικά από τα ορυκτά καύσιμα. Οι δε στατιστικές ενέργειας από τη δανέζικη Υπηρεσία Ενέργειας για το 2007, αναφέρουν ότι έχει καταγραφεί μεταξύ του 1994 και του 2007 μείωση της παραγωγής άνθρακα κατά 40% , ενώ η παραγωγή φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 203%! Ενώ οι υποστηρικτές της αιολικής ενέργειας συνεχίζουν να λένε ότι το 20% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Δανίας, καλύπτεται από την αιολική ενέργεια, έχοντας όμως υποτιμήσει, για παράδειγμα, ότι το 2004, το 70% της Δανέζικης αιολικής ενέργειας ήταν εξαγόμενη στη Σουηδία, τη Νορβηγία και τη Γερμανία, κατά κανόνα σε σημαντική απώλεια, και ότι η αιολική ενέργεια αντιπροσώπευε μόνο το 6% της δανέζικης κατανάλωσης. Με τη σειρά της, η Δανία πραγματοποίησε για τις ανάγκες της, σημαντικές εισαγωγές σε ποσότητες υδροηλεκτρικής και πυρηνικής ενέργειας που παράχθηκαν στη Σουηδία, τη Γερμανία και τη Νορβηγία. Συνεπώς, κάθε λογική ανάγνωση αυτών των παραπάνω δεδομένων καθιστά απίθανο η Δανέζικη αιολική ενέργεια να έχει αντικαταστήσει σημαντικές ποσότητες από τα ορυκτά καύσιμα, στη παραγωγή ενέργειας. Ο βαθμός μείωσης των εκπομπών CO2 από τη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας της Δανίας οφείλεται περισσότερο στην υδροηλεκτρική ενέργεια και στις εισαγωγές πυρηνικής, παρά στην αιολική ενέργεια.

Μεταφορά της εμπειρίας της Δανίας σε ένα πλαίσιο Οντάριο, το 2008, το 75% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Οντάριο παρήχθη από μηδενική κατανάλωση άνθρακα υδροηλεκτρική ενέργεια και η πυρηνική παραγωγή (σε αντίθεση με τη Δανία), και περίπου το 15% από την καύση άνθρακα. Στο πλαίσιο αυτό, η αιολική ενέργεια είναι πιθανό να εκτοπίσει το χαμηλότερου κόστους άνθρακα, βάση μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ή θα πρέπει να προγραμματίζεται με αυτό και να πωλούνται στις ΗΠΑ με ζημία, αφήνοντας τελικά τους κατοίκους του Οντάριο να επιβαρυνθούν με τη διαφορά.
Οι επόμενοι αναγνώστες όταν δουν μια διαφήμιση από την εταιρεία Vestas καλώντας τους να υιοθετήσουν το μήνυμα «Πίστεψε στον αέρα », θα πρέπει να αναρωτηθούν: Αν η αιολική ενέργεια δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις για το πρόβλημα που προσπαθούμε να λύσουμε (δηλαδή τη μείωση των εκπομπών CO2). Εάν η αιολική ενέργεια κοστίζει δύο έως τρεις φορές περισσότερο από τις συμβατικές πηγές ενέργειας. Εάν η αιολική ενέργεια καταργεί διπλάσιο αριθμό θέσεων εργασίας από εκείνο που δημιουργεί, μέσω του υψηλότερου κόστους της (με εξαίρεση τις χώρες καταγωγής των μεγάλων κατασκευαστών ανεμογεννητριών), τότε γιατί κάθε ορθά σκεπτόμενος άνθρωπος να δεχθεί αυτή τη πρόσκληση;

Financial Post «Δημοσιονομικές Post»

Ο Michael Trebilcock είναι Καθηγητής της Νομικής και Οικονομικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τορόντο.

Πηγή άρθρου:
Financial Post – FP COMMENT
Καταχωρήθηκε: 11 Μαΐου, 2009, 7:30 pm από NP Editor
Climate change , wind power , Michael Trebilcock Η αλλαγή του κλίματος, η αιολική ενέργεια, Μιχαήλ Trebilcock

Ομόφωνο όχι των Εσπερίων στο θαλάσσιο αιολικό πάρκο

Στροφή 180 μοιρών έκανε το Δημοτικό Συμβούλιο Εσπερίων και υπό την πίεση και των συγκεντρωμένων αποφάσισε αρνητικά για τη δημιουργία αιολικού πάρκου, στη συνεδρίασή του την Παρασκευή 16/10/2009. Πρόκειται για την πρόταση που ερευνάται να κατασκευασθεί θαλάσσιο αιολικό πάρκο σε μια απόσταση περίπου ενός μιλίου από τις βορειοδυτικές ακτές της Κέρκυρας ανάμεσα στο Δήμο Εσπερίων και τα Διαπόντια νησιά. Για την κατασκευή των ποντισμένων ανεμογεννητριών φέρονται ως ενδιαφερόμενες δεκατέσσερις εταιρείες.

Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν από εννιά μήνες, τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους 2009, το Δημοτικό Συμβούλιο Εσπερίων είχε αποφασίσει επίσης ομόφωνα υπέρ της προοπτικής αυτής. Όμως η πίεση που ασκήθηκε από συλλόγους και φορείς ότι δηλαδή το μέγεθος των ανεμογεννητριών θα αποτελεί οπτική ρύπανση για την περιοχή. Στην προοπτική αντιδρούν οι σύλλογοι ψαράδων αλλά και οι κυνηγοί που προβάλουν τους φόβους τους ότι η εγκατάσταση και η λειτουργία τους θα αλλοιώσει την πανίδα της, θα διώξει ψάρια και πουλιά.

Όπως δήλωσε στην κ.Ε. ο δήμαρχος, Αλ. Αυλωνίτης, ο χαρακτήρας της απόφασης είναι πολιτικός, τούτο όμως δεν μειώνει σε τίποτα την αξία της, κάθε άλλο μάλιστα.

Πηγή άρθρου:
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

Δευτέρα 19 Οκτώβρη 2009

Φάκελος " Αιολικά Πάρκα " απο το περιοδικό Έπαθλο

Δελτίο τύπου

Το τρέχον 49ο τεύχος του περιοδικού ΕΠΑΘΛΟ που κυκλοφορεί στα περίπτερα της Πελοποννήσου, είναι ένα τεύχος-καταγγελία, αφιερωμένο ολόκληρο στην έρευνα για τα Αιολικά Πάρκα με επίκεντρο την Πελοπόννησο και με τον χαρακτηριστικό κεντρικό τίτλο «ΦΑΚΕΛΟΣ: Ανεμογεννήτριες στο Μοριά-Το μεγάλο κόλπο». Το αφιέρωμα αυτό περιλαμβάνει:

1ον έρευνα για όλους τους νομούς της Πελοποννήσου με χάρτες, κατάλογο Δήμων και περιοχών, δηλώσεις των Δημοτικών και Νομαρχιακών αρχόντων, αντιδράσεις κ.λπ.

2ον έρευνα και στοιχεία για τις Ανεμογεννήτριες και το πόσο πραγματικά αθώες είναι

3ον Αρθογραφία:

α) για την εμπειρία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις δυνάμεις που αντιδρούν στα Αιολικά Πάρκα

β) για τα ύποπτα και ενδοτικά σημεία του σχεδιαζόμενου Χωροταξικού και την πρόθεση υποβάθμισης του ΣτΕ με την αλλαγή του Συντάγματος

γ) για τις ανύπαρκτες και τις ψεύτικες Περιβαλλοντικές Μελέτες και το σαθρό καθεστώς που τις προωθεί

Το ΕΠΑΘΛΟ διευκρινίζει ότι είναι από τη φύση του υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ωστόσο, η σχεδιαζόμενη μαζική εξόντωση των Μοραΐτικων βουνοκορφών έχει σα στόχο τις αδρές επιδοτήσεις, την εισβολή των συμφερόντων σε εκτάσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και καμία σχέση με την σωτηρία του πλανήτη από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και το ενεργειακό πρόβλημα. Το ΕΠΑΘΛΟ με αυτό το αφιέρωμα ανοίγει το ΦΑΚΕΛΟ αλλά και τις σελίδες του στον διάλογο για τις ΑΠΕ, το παρασκήνιο και τις μεθοδεύσεις και καλεί όλους τους Πελοποννήσιους να συμβάλλουν στην προστασία της φυσικής και ιστορικής κληρονομιάς μας ενεργά, πριν να είναι πολύ αργά...…

Εκδόσεις-Περιοδικό «Έπαθλο» Μιδέας 5, 21055 Αγία Τριάδα Ναυπλίας

Τηλ.: 27520-45095, 997OO

fax: 27520-45096

e-mail: epathlo@otenet.gr

Δικτυακός τόπος : epathlo.gr, epathlo.com

Το αιολικό πάρκο δεν είναι τόσο απλή υπόθεση

Γράφει ο Δρ ΒΑΓΓΕΛΗΣ Α. ΜΠΟΥΡΜΠΟΣ*

Η συμβατική παραγωγή ενέργειας βασίζεται κατά κανόνα στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και ιδιαίτερα του πετρελαίου και των διαφόρων μορφών γαιανθράκων. Εντεύθεν και η απειλή επιδείνωσης των φαινόμενων του θερμικού πλήγματος, της όξινης βροχής και της τοξικής ομίχλης.Ο κίνδυνος εξάντλησης των φυσικών αυτών πόρων, αλλά και η μέρα με τη μέρα διαπιστούμενη ανεπιθύμητη και καταστροφική κλιματική αλλαγή του πλανήτη, στρέφει το ενδιαφέρον των απανταχού αρμοδίων στην ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών ενέργειας περισσότερο καθαρών και φιλικών προς το περιβάλλον. Τρεις είναι η άμεσου ενδιαφέροντος για όλο τον κόσμο τέτοιες μορφές. Η αιολική, η ηλιακή ενέργεια και η γεωθερμία.Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η αιολική ενέργεια παρουσιάζει σήμερα τον μεγαλύτερο βαθμό ανάπτυξης. Κι αυτό γιατί είναι η καθαρότερη από περιβαλλοντικής πλευράς μορφή ενέργειας, παράγεται με τη βοήθεια και μόνο του ανέμου, δεν μολύνει την ατμόσφαιρα με επικίνδυνες ουσίες και αποτρέπει την επιδείνωση των δυσάρεστων οικολογικών φαινόμενων που αναφέρθηκαν προηγούμενα. Ακόμα σε πολλά μέρη του κόσμου θεωρείται φτηνή, αφού το κόστος παραγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος κυμαίνεται από 1.5 - 2 ευρολεπτά / κιλοβατώριο.

Η χώρα μας και ιδιαίτερα η Κρήτη με τη μεγάλη ηλιοφάνεια και το υψηλό ετήσιο ανεμικό δυναμικό προσφέρεται για την ανάπτυξη συστημάτων παραγωγής ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κομβικό σημείο σε όλες τις προσπάθειες ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Το ίδιο όμως συγκριτικό πλεονέκτημα θα πρέπει να αξιοποιηθεί ολιστικά και κεντρομόλα, ώστε να ενταχθεί στην αειφορική ανάπτυξη της περιοχής και να υπηρετήσει τις τρεις βασικές της αρχές την οικονομικότητα, την οικολογικότητα και κοινωνικότητα. Αυτή η θεώρηση θα επιτρέψει και την ανάδειξη του δυνατού συνδυασμού των δύο αυτών εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Οποιαδήποτε άλλη βιαστική προσέγγιση και ιδιαίτερα ο επιφανειακός «οικολογικός ενθουσιασμός» ορισμένων μπορεί να οδηγήσει σε εντελώς αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Με αυτά τα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη και το ενδιαφέρον της ΕΕ για την ανάπτυξη τέτοιων μορφών ενέργειας θα πρέπει η πολιτεία με τη βοήθεια της τοπικής κοινωνίας να προχωρήσει στην καταγραφή των κατάλληλων για τον σκοπό αυτό περιοχών με οικονομικά, οικολογικά και κοινωνικά κριτήρια. Η τοπική κοινωνία θα πρέπει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Αυτή είναι που θα βάλει φραγμό στην ανεξέλεγκτη ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος επιδιώκει την κερδοφρένεια και μόνο. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η τεχνολογία και τα κεφάλαια για τη κατασκευή αιολικών πάρκων βρίσκονται στα χέρια μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών και εγχωρίων μεγαλοεπιχειρηματιών και αν η ελληνική πολιτεία με απούσα την τοπική κοινωνία τους προσφέρει «γη και ύδωρ», αφειδώς θα υποθηκεύσει με μαθηματική ακρίβεια το μέλλον των σημαντικότερων περιοχών της Ελληνικής Περιφέρειας.

Η μελέτη αυτή καταγραφής και η διαμορφούμενη τελική πρόταση δεν πρέπει ξεχνάει το οφειλόμενο ανταποδοτικό τέλος και να προβλέπει τη δυνατότητα διασφάλισης των ενεργειακών αναγκών της εκμετάλλευσης του οικισμού ή του Δήμου ή του Νομού ή του νησιού στην περιοχή του οποίου θα κατασκευαστεί το αιολικό πάρκο. Το οποιοδήποτε αιολικό πάρκο όσο οικολογικό και να προβάλλεται έχει το περιβαλλοντικό του κόστος το οποίο είναι εντελώς άδικο να επιφορτώνεται στην τοπική κοινωνία της περιοχής, τη στιγμή που άλλοι θα απολαμβάνουν τα «αγαθά» του. Οι πολίτες είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητοι και υπέρ της ανάπτυξης των εναλλακτικών αυτών μορφών ενέργειας. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν ανέχονται το «περιβαλλοντικό καπέλωμα» από νεόφαντους και αετονύχηδες που σηκώνουν τα περιβαλλοντικά λάβαρα μόνο και μόνο για να φουσκώσουν τα πορτοφόλια τους.

Είναι στατιστικά εξακριβωμένο πως η μη ολιστική μελέτη σε μια περιοχή προκειμένου να κατασκευαστεί σήμερα ένα αιολικό πάρκο είναι η βασικότερη αιτία των ενστάσεων που εγείρει η κοινωνία. Μια τέτοια μελέτη θα αναδείξει τα ενδεχόμενα προβλήματα που μπορούν να ανακύψουν και θα αναζητήσει την προσφορότερη λύση. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το «ξαφνικό» ενδιαφέρον εταιρίας να κατασκευάσει ένα αιολικό πάρκο στην περιοχή μεταξύ Σέμπρωνα, Παλαιών Ρουμάτων και Σπίνας που ξεσηκώνει την τοπική κοινωνία και την φέρνει αντιμέτωπη. Κι αυτό γιατί η τοπική κοινωνία έμεινε έξω από τα «τεκταινόμενα» και στο βαθύ σκοτάδι.Θα πρέπει να ξεκαθαριστούν ορισμένα πράγματα. Μπορεί το αιολικό πάρκο να έχει πολύ λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε σχέση με τις συμβατικές εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, δεν παύει όμως να μετατρέπει την περιοχή στην οποία εγκαθίσταται σε μια «βιομηχανική» τρόπος του λέγειν έκταση. Δημιουργεί προβλήματα με οικονομική, οικολογική και κοινωνική διάσταση που πρέπει να επιλυθούν.Δεν πρέπει για παράδειγμα να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς; Να προδιαγραφεί από την αρχή το ανταποδοτικό τέλος της κοινωνίας που από τη μια μέρα στην άλλη θα δει αλλοιωμένη την αισθητική του φυσικού τοπίου; Πως θα ανεχτεί αυτή η κοινωνία το «ξεκοίλιασμα» του απαράμιλλου φυσικού κάλλους και απάτητου τοπίου, τη διαταραχή της βιοκοινότητας, το μειωμένο δυναμικό της πανίδας, την οχλούσα μεταφορά του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος σε άλλες από τη δική της περιοχές, το ενδεχόμενο κατασκευής υποσταθμών και εγκατάστασης συσσωρευτών, την μεταπώληση σ’ αυτή του ηλεκτρικού ρεύματος που η ίδια φορτώνεται το περιβαλλοντικό κόστος παραγωγή του;

Με τι αντάλλαγμα θα υποκατασταθεί το κελάηδημα των πουλιών από τον θόρυβο των λεπίδων και του στροφέα των ανεμογεννητριών; Μελέτες που έχουν γίνει στην Ολλανδία, έχουν αποδείξει ότι η λειτουργία των ανεμογεννητριών παράγει θόρυβο, ο οποίος γίνεται ενοχλητικός από τα 400 έως τα 1900 μέτρα και περισσότερο, ανάλογα με την ένταση του ανέμου. Ο ήχος τους θυμίζει τη διέλευση ενός ατέλειωτου σιδηροδρομικού συρμού. Αναφέρεται ακόμα και ένας άλλος ήχος με χαμηλή συχνότητα που είναι γνωστός ως απόηχος. Η ακουστική αυτή όχληση θεωρείται σε πολλές κατοικημένες περιοχές που είναι κοντά σε αιολικά πάρκα ως η βασική αιτία παρενόχλησης και απώλειας του ύπνου. Τι θα γίνει με την «αλαφιασμένη» απo το θόρυβο αυτόχθονη πανίδα; Που θα ανατρέξει να βρει «γιατάκι»; Να φωλιάσει;

Δεν πρέπει να γνωρίζει η τοπική κοινωνία πως μία ανεμογεννήτρια οριζόντιου άξονα των 3 MW, έχει τρία πτερύγια διαμέτρου 90 μέτρων, φθάνει σε ύψος τα 150 μέτρα. περίπου και ζυγίζει 380 τόνους χωρίς τα θεμέλια της; Για τη θεμελίωση μιας ανεμογεννήτριας απαιτείται εκσκαφή μεγάλων διαστάσεων και 475 κυβικά μέτρα οπλισμένο μπετόν συνολικού βάρους 1200 τόνων. Ολόγυρα από κάθε ανεμογεννήτρια κατασκευάζεται πλάτωμα 0.7 στρεμμάτων. Για την εγκατάστασή τους θα χρειασθεί να κατασκευασθούν δεκάδες χιλιόμετρα δρόμων πρόσβασης για βαριά οχήματα. Για να αποφευχθεί ο επηρεασμός της μίας γεννήτριας από την άλλη θα πρέπει η απόστασή τους να είναι κατά μέσο όρο 5-6 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο των πτερυγίων τους. Δηλαδή κοντά στα 500 μέτρα. Με απλό υπολογισμό αν εγκατασταθούν 30 ανεμογεννήτριες τότε με την τοποθέτησή τους σε ευθεία γραμμή, θα χρειασθούν συνολικά 15 χιλιόμετρα. Δεν θα πρέπει να γίνει ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας για τον τύπο των ανεμογεννητριών που θα χρησιμοποιηθούν; Ακούγεται τελευταία πως υπάρχουν ανεμογεννήτριες με κατακόρυφο άξονα, σταθερό στάτορα και κινητό στροφέα και με απόδοση που είναι κατά 30% μεγαλύτερη εκείνων με οριζόντιο άξονα και με λεπίδες. Οι ανεμογεννήτριες αυτές είναι αθόρυβες, δεν δημιουργούν αντιαισθητική εικόνα, αξιοποιούν καλύτερα τον άνεμο ακόμα και στις καταιγίδες και μπορούν να εγκατασταθούν και σε αστικό περιβάλλον.

Είναι πρέπον να αποκρυφτεί από την τοπική κοινωνία το γεγονός ότι η ηλεκτρική ενέργεια που παράγουν οι ανεμογεννήτριες συγκεντρώνεται σε ειδικούς υποσταθμούς υψηλής τάσης; Πόσοι στύλοι θα στηθούν και πόσα καλώδια θα απλωθούν; Ποια θα είναι η περιβαλλοντική μόλυνση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία σ’ αυτή την περίπτωση;Είναι ολοφάνερο πως η κατασκευή ενός αιολικού πάρκου δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Μπορεί να είναι «οικολογικότερη» από τη συμβατική αλλά δεν είναι απαλλαγμένη από προβλήματα.

Κι αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίζονται μόνο με συναίνεση, αλληλοκατανόηση και διαδικασίες που να αντέχουν στο φως της δημοσιότητας. Κι αυτό πρέπει να επιδιωχθεί.

* Γεωπόνος – Ερευνητής
Φυτοπαθολόγος - Οικοτοξικολόγος
Αναρτήθηκε από RealArchitects στις 12:16 μμ
Ετικέτες ανεμογεννήτριες, περιβάλλον-φύση

Η Σέριφος.... με 83 ανεμογεννήτριες 150 μέτρων ύψους;

Άρθρο της Γεωργίας Μελανίτου

Τα αιολικά πάρκα είναι ένας από τους σύγχρονους γρίφους. Πρέπει να γίνουν, (έτσι ορίζει η Ε.Ε.), μεγάλοι «επενδυτές» περιμένουν στην ουρά για έγκριση αδειών έχοντας ήδη προϋπολογίσει τα ποσά των επιδοτήσεων και έχοντας «εξασφαλίσει» καλές και «φτηνές;» θέσεις εγκατάστασης αυτών των «σύγχρονων βιομηχανιών» ενέργειας κάνουν ότι μπορούν για να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας. Από την άλλη, υπάρχουν βέβαια και οι «ιθαγενείς» κάτοικοι που αντιδρούν επειδή πιστεύουν ότι το νέο κύμα εκσυγχρονισμού δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από τα ευεργετήματα που υπόσχεται…. αλλά η φωνή τους τις περισσότερες των περιπτώσεων δεν φτάνει μέχρι τα ισχυρά ΜΜΕ Εθνικής εμβέλειας. Κάτοικοι της Εύβοιας, της Κρήτης, του Καρπενησίου και άλλων περιοχών, έχουν ήδη νιώσει την πίκρα να βλέπουν αντί για … δέντρα στις περιοχές τους να φυτρώνουν τεράστιοι μεταλλικοί έλικες που περιμένουν … την πνοή του ανέμου για να ενεργοποιηθούν για να παράγουν ενέργεια και αυτοί να μη μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα. Πώς αλλάζουν οι καιροί. Κάποτε είχαμε τους απλούς «οικολογικούς» ανεμόμυλους σε όλα σχεδόν τα Κυκλαδονήσια. Με την εξέλιξη αυτοί ξεχάστηκαν, παραγκωνίστηκαν, μέχρι που με το πλήρωμα του χρόνου και αναγνωρίστηκε …η «αισθητική» τους αξία. Έτσι, πολλοί απ’ αυτούς ανακαινίστηκαν, και σε κάποιες περιπτώσεις αποτελούν πλέον το κύριο χαρακτηριστικό του νησιώτικου τοπίου. Σήμερα όμως που η σύγχρονη οικολογία έχει ξεπεράσει αυτά τα μικρά έργα παραγωγής ενέργειας επιτάσσει το στήσιμο μεγάλων μονάδων, με ντιζάιν «διεθνών» προδιαγραφών…τείνει να «επιβληθεί» ως μονόδρομος.

Τα οφέλη αλλά και τα προβλήματα που δημιουργούνται στο τοπίο, στα άγρια είδη και στους ανθρώπους από την εγκατάσταση των ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ μπορεί κανείς να τα βρει εύκολα. Αρκεί να βάλει κάποιος σε ένα «ψαχτήρι» στο internet τις λέξεις «ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ» και θα εντοπίσει δεκάδες διευθύνσεις με σχετικές πληροφορίες. Για το ίδιο θέμα όμως είναι ακόμα δύσκολο είναι να βρει κανείς σαφείς πληροφορίες για τις κρατικές υπηρεσίες που εμπλέκονται στις διαδικασίες αδειοδότησης τέτοιων «βιομηχανικών εκμεταλλεύσεων». Νομαρχία, Περιφέρεια, ΥΠΕΧΩΔΕ, Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, Υπουργείο Πολιτισμού (Αρχαιολογία), Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών αλλά κυρίως το Υπουργείο Ανάπτυξης συγκροτούν ένα πλέγμα συναποφασιζόντων για το αν ένα σχέδιο επένδυσης παραγωγής αιολικής ενέργειας θα πάρει το πράσινο φως για να ξεκινήσει να ανοίγει δρόμους προς κάποιες κορφές βουνών…Από την άλλη, βλέπουμε μερικούς ντόπιους, κυνηγετικούς συλλόγους ή ομάδες φυσιολατρών να προσπαθούν, με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν να αντιδράσουν, (με τη συμβολή των τοπικών αυτοδιοικήσεων, Δήμων, Νομαρχιών κλπ ή χωρίς αυτών). Το WWF, η GREΕNPΕACE, η Eλληνική Ορνιθολογική Εταιρεία κλπ, τα λένε κάπως μπλεγμένα. Εφόσον δεν πλήττεται η ορνιθοπανίδα, (με αποδείξεις), ισχυρίζονται ότι καλό είναι να δούμε το ενεργειακό μας μέλλον με «σοβαρότητα», και να προωθούνται – γενικά – οι καθαρές μορφές παραγωγής ενέργειας. Το αισθητικό κομμάτι μπαίνει πλέον στο περιθώριο. Η «πράσινη ενέργεια» το παραγκωνίζει.

Μια απλή έρευνα για το πού βρισκόμαστε τον τομέα των αιολικών πάρκων αρκεί για να δούμε ότι μέχρι το 2007 εκκρεμούσαν πληθώρα αιτήσεις αδειοδότησης τέτοιων πάρκων. Για αυτά που έχουν ήδη δημιουργηθεί, τις περισσότερες φορές, πρώτα τα βλέπουμε και μετά μαθαίνουμε την εταιρεία που τα εκμεταλλεύεται. Και να θυμίσουμε ότι πίσω από το δαιδαλώδες εταιρικό σχήμα που τις χαρακτηρίζει, είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν τα ονόματα των επιχειρηματιών που εμπλέκονται για να ξέρεις τελικά με ποιόν έχεις να κάνεις! Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που οι ενδιαφερόμενοι μαθαίνουν για την δημιουργία ενός τέτοιου πάρκου νωρίς, πριν πέσουν οι υπογραφές για την οριστική έγκρισή τους, και αντιδρούν έγκαιρα. Υποβάλλουν «Αίτηση Εναντίωσης» αναπτύσσοντας τους λόγους (τεχνικούς, επιστημονικούς κλπ) που δεν θέλουν να γίνει στην περιοχή τους αιολικό πάρκο. Επίσης, μια άλλη διαδικασία εναντίωσης είναι και η προσβολή της διοικητικής πράξης αδειοδότησης (ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ) στο ΣτΕ κλπ. Η αντίδραση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι εύκολη. Για να ζητήσεις ακύρωση της επένδυσης ή αναστολή εγκατάστασης απαιτείται χρήμα, τρέξιμο, χαρτούρα κλπ, αλλά θα πρέπει και ο χώρος που αναμένεται να εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες να έχει ήδη την υποτυπώδη «νομική περιβαλλοντική υποδομή» που θα βοηθήσει στην διατύπωση επιχειρημάτων.

Μια περίπτωση αντίδρασης στη δημιουργία ΑΙΟΛΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ μας γνωστοποιήθηκε από τον Κυνηγετικό Σύλλογο Σερίφου. Ζητήσαμε περισσότερες πληροφορίες και οι απαντήσεις που πήραμε άμεσα, αντί να μας ξεκαθαρίσουν το τοπίο, περιέπλεξαν τα πράγματα: Μας αναφέρουν λοιπόν από το Δ.Σ. του Κ.Σ. Σερίφου:

1. Από τον Δήμο Σερίφου μας είπαν ότι ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε επίσημη ή ανεπίσημη ενημέρωση για την πρόθεση δημιουργίας αιολικών πάρκων στην Σέριφο από τον όμιλο Μυτιληναίου ή τους αρμόδιους κρατικούς φορείς

2. Η πληροφόρηση για την πρόθεση κατασκευής των πάρκων αυτών έγινε αποκλειστικά από δημοσιεύματα του ημερησίου τύπου στα τέλη του 2006 και μετά από αυτά από το Site του ομίλου Μυτιληναίου

3. Στις αρχές του 2007, ο Δήμος πήρε αρνητικές αποφάσεις σχετικά με το θέμα και μέσω του νομικού του σύμβουλου, συντάχθηκε και κατατέθηκε αίτηση εναντίωσης στην Ρ.Α.Ε. ενώ αντιπροσωπεία του Δήμου πήγε στην Αθήνα στους αρμόδιους φορείς για να ενημερωθούν και να δηλώσουν την εναντίωση τους στην δημιουργία των πάρκων. Ο σύλλογος μας επικοινώνησε άμεσα με την Δ΄ ΚΟΣΕ, τους ενημέρωσε σχετικά και έκτοτε είμαστε σε τακτική επικοινωνία παρακολουθώντας το θέμα

4. Την 01/02/07 δημοσιεύθηκε ο χωροταξικός σχεδιασμός των πάρκων προς διαβούλεψη, ενώ την 06/02/07 δημοσιεύτηκε Κ.Υ.Α. από το ΥΠ.Ε.ΧΩ.Δ.Ε. για τροποποιήσεις επί των χωροταξικών, η οποία όμως δεν αναφέρει την Σέριφο πουθενά. Ο Δήμος κατέθεσε αρνητική πρόταση επ΄αυτών με προτάσεις γενικότερα για τα κριτήρια που θα πρέπει να τηρούνται σε παρόμοιες περιπτώσεις

5. Παρόλα αυτά στις 21ή 22 του Μαρτίου 2007 δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες ΕΣΤΙΑ & ΕΞΠΡΕΣ οι ανακοινώσεις δημιουργίας των πάρκων

6. Άμεσα πραγματοποιήθηκε συνάντηση στον Δήμο με όλους τους φορείς του νησιού όπου και αποφασίστηκε να προβούμε άμεσα, διότι υπάρχει προθεσμία έως την Μ. Πέμπτη, όλοι σε αιτήσεις εναντίωσης και κινητοποιήσεις. Ενημέρωσα την Δ΄ ΚΟΣΕ & ΚΣΕ και άμεσα η ΚΟΣΕ μου έστειλε εμπεριστατωμένη ΑΙΤΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ που έχει συνταχθεί από τους περιβαλλοντολόγους της, την οποία και σας επισυνάπτω προς ενημέρωση σας. Παράλληλα όλοι οι φορείς και ο Δήμος κάνουν τις δικές τους κινήσεις μέσω των δικηγόρων τους

7. Οι περιοχές είναι οι κάτωθι: ΤΡΑΧΗΛΑΣ τεμ 16, ΠΕΤΡΙΑΣ τεμ16, ΤΡΟΥΛΟΣ τεμ 16, ΒΙΓΛΑ τεμ.16, ΚΕΦΑΛΑ τεμ.9, ΠΕΖΟΥΛΙΑ τεμ.೧೪

8. Στην Έκθεση, μίλησα για λίγο με τον Κο Παπαδόδημα (Πρόεδρο της Κ.Σ.Ε.) ο οποίος μου είπε πως είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα, αλλά είπε πως θα μας βοηθήσουν να προσφύγουμε στο ΣΤΕ (αν κατάλαβα καλά θα κάνει και η ίδια η ΚΣΕ προσφυγή ή θα γίνει μία σε συνεργασία με όλους τους φορείς).

Σημειωτέον ότι: Σύμφωνα με την από 11.09.200 Υ.Α. Κου Υπουργού Αιγαίου, η Σέριφος έχει χαρακτηρισθεί ως ‘ΝΗΣΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΟΥΣ’ (Φ.Ε.Κ. 1176Β΄/22.09,2000) και το φυσικό της περιβάλλον προστατεύεται αυστηρότατα από τις διατάξεις σχετικού Π.Δ. που έχει εκδοθεί την 17.09.2002 (Φ.Ε.Κ. 930Δ΄/24.10.2002). Στα ανωτέρω απαγορεύεται αυστηρά οποιαδήποτε τεχνική παρέμβαση, ακόμα και να χτίσει κάποιος ένα σπίτι για να μείνει, στις κορυφογραμμές και γενικότερα σε υψόμετρο πάνω των 200 μέτρων & εδώ πάνε να μας φορτώσουν τα «ΘΗΡΙΑ». Από πληροφορίες του Δήμου το συνολικό ύψος κάθε μίας ανεμογεννήτριας θα είναι 150 μέτρα (οι μεγαλύτερες στην Ελλάδα) και βάση του χωροταξικού σχεδιασμού κόβουν το νησί στην μέση σε άξονα με διεύθυνση ΝΔ – ΒΑ (περνώντας μέσα από το θηροκαταφύγιο του ΠΕΤΡΙΑ) ,ενώ θα τοποθετηθούν & στην Βόρεια (εντός του μόνιμου καταφυγίου άγριας ζωής, περιοχή ΠΑΡΣΠΑΡΙΟ & ΣΥΚΙΑ ΛΑΓΚΑΔΙ) & Βορειοδυτική πλευρά. Πέραν του αισθητικού θέματος, αν αναλογιστούμε ότι οι Νότιες περιοχές είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα NATURA και μελλοντικά ίσως απαγορευθεί η θήρα εντός αυτών, η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων θα τερματίσει την θήρα σε όλο το νησί, διότι δεν θα μείνει ούτε δείγμα άγριας ζωής εκεί. Στα δύο θηροκαταφύγια που διαθέτει το νησί & είναι άριστοι βιότοποι για την νησιώτικη πέρδικα υπάρχει τεράστιος αριθμός θηραμάτων των οποίων το μέλλον είναι αβέβαιο.

Με αυτά τα λιτά αλλά περιεκτικά λόγια, ο Κ.Σ. Σερίφου μας ενημέρωσε για το πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει. Οι πληροφορίες που εντοπίσαμε από την έρευνα που πραγματοποιήσαμε είναι ότι «83 ανεμογεννήτριες ύψους 150 μέτρων, -οι ψηλότερες που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα», αναμένεται να εγκατασταθούν τη Σέριφο. Και επειδή η «βιομηχανική αυτή εκμετάλλευση» είναι ιδιαίτερα μεγάλη η απόφαση έγκρισης ή απόρριψης δεν θα παρθεί ούτε από τη Νομαρχία ούτε από την Περιφέρεια, αλλά από κεντρικές υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ & του Υπουργείου Ανάπτυξης. Τυπικά το ζήτημα της αδειοδότησης θα περάσει και από υπηρεσίες άλλων συναρμόδιων υπουργείων (π.χ. Αγροτικής Ανάπτυξης, Πολιτισμού κλπ). Το αν ο χώρος όπου θα εγκατασταθούν οι πυλώνες είναι δημόσιες εκτάσεις ή ιδιωτικές αυτό βρίσκεται δύσκολα, (μόνο μετά από έρευνα στο τοπικό δασαρχείο και στο υποθηκοφυλακείο της περιοχής όπου ενδεχομένως να μπορούν να εντοπιστούν οι «άγνωστοι» ιδιοκτήτες γης, εφόσον υπάρχουν). Κάτι ακούσαμε και για το καθεστώς των «αναγκαστικών απολοτριώσεων» σε περιπτώσεις που δεν βρίσκονται οι κάποιοι ιδιοκτήτες γης έγκαιρα κλπ., όμως αυτό ακόμα δεν το έχουμε κατανοήσει επαρκώς.

Το θέμα της Σερίφου είναι ιδιαίτερο και αρκετά ευαίσθητο. Τόσο μικρό νησί, παραγκωνισμένο για χρόνια από ακτοπλοϊκές της συγκοινωνίες που θα το συνέδεαν με τον Πειραιά, αλλά παράλληλα με ιδιαίτερο παραδοσιακό τοπίο του, να βρεθεί ξαφνικά πνιγμένο σε έλικες επειδή έτυχε να επιλεγεί από ένα μεγάλο όμιλο ως τόπος επένδυσης, δεν είναι και λίγο πράγμα! Αν τώρα το έργο προχωρήσει στη Σέριφο φοβόμαστε ότι μετά θα ακολουθήσουν και τα άλλα νησιά.

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ (ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ), ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ( ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΝΗΣΙΟΥ ) ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ........

Πηγή άρθρου:
Περιοδικό ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ
© Απαγορεύεται η αναδημοσίευση στο διαδίκτυο και σε κάθε έντυπο χωρίς την άδεια του εκδότη.

Αποχώρηση ενεργοποιημένων κατοίκων Διλινάτων από το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου (11/11/09) ως ένδειξη διαμαρτυρίας

Οι κάτοικοι Διλινάτων, έχουν ταχθεί ως γνωστό ενάντια στην εγκατάσταση και λειτουργία νέων αιολικών πάρκων στη περιοχή τους, με κείμενο διαμαρτυρίας που συνοδεύτηκε από 303 υπογραφές. Στις 21/10 είχε γίνει το Δημοτικό Συμβούλιο με σκοπό να υποστηριχθούν οι δίκαιες θέσεις των κατοίκων. Στην απόφαση όμως του Τοπικού Συμβουλίου Διλινάτων, μία πρόταση δεν ταίριαζε με το κείμενο διαμαρτυρίας των κατοίκων, με αποτέλεσμα ο Δήμαρχος κ. Τσιλιμιδός να ζητήσει νέα απόφαση του Τοπικού Συμβουλίου, για να συμβαδίζει με το κείμενο των κατοίκων. Το νέο Τοπικό Συμβούλιο συνεδρίασε στις 30/10/09 και με την υπ’ αριθμόν 20/2009 απόφαση, εναρμονίστηκαν πλήρως οι προτάσεις με το κείμενο διαμαρτυρίας και πλειοψηφικά εγκρίθηκαν οι παρακάτω ξεκάθαρες θέσεις:

-Να μην εγκατασταθούν νέα αιολικά πάρκα στην ευρύτερη κτηματική περιφέρεια Διλινάτων είτε σε ορατά είτε σε μη ορατά σημεία από τον οικισμό, ούτε να επεκταθεί το ήδη υπάρχον και να προβούν οι αρμόδιες υπηρεσίες στην ανάκληση σχετικών αδειών που τυχόν έχουν εκδοθεί και στη διακοπή των εργασιών που έχουν αρχίσει παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων

-Να μη τοποθετηθούν στύλοι ή πυλώνες καλωδιώσεων στην ευρύτερη περιφέρεια Διλινάτων για τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος που θα παράγεται από τις ανεμογεννήτριες και να απομακρυνθούν όσοι στύλοι έχουν τοποθετηθεί πρόσφατα για την εξυπηρέτηση νέων ανεμογεννητριών

Στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο, που πραγματοποιήθηκε στις 11/11/2009, οι κάτοικοι Διλινάτων είχαν μόνο τη συμπαράσταση της δημοτικής αντιπολίτευσης στα δίκαια αιτήματα τους. Η αλλαγή στάσης του Δημάρχου απογοήτευσε το σύνολο των κατοίκων. Ο κ. Τσιλιμιδός όφειλε να υποστηρίξει τα αιτήματα των συμπολιτών του και όχι να προσπαθήσει να επιβάλλει τις προσωπικές του απόψεις. Με αυτό τον τρόπο, έμμεσα υπερασπίστηκε τα σχέδια των επιδοτούμενων μεγαλοεπιχειρηματιών. Πιο συγκεκριμένα:

Η συζήτηση ξεκίνησε με τις θέσεις του Δημάρχου περί ωφελειών της αιολικής ενέργειας, περί πράσινης ανάπτυξης, περί μείωσης CO2, με τις θέσεις της Greenpeace και της WWF κλπ. Συνέχισε λέγοντας ότι ως «φυσικός» γνωρίζει καλύτερα τα πράγματα από τους κατοίκους. Οι κάτοικοι απάντησαν στα ίσια με τον πρόεδρο τους, με τον δικηγόρο τους κ. Γασπαράτο αλλά και οι ίδιοι πήραν πολλές φορές τον λόγο. Τόνισαν ότι δεν ήρθαν να παρακολουθήσουν σεμινάριο αιολικής ενέργειας αφού σε όλη τη Ελλάδα και το εξωτερικό είναι γνωστές οι ανεπανόρθωτες επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στο φυσικό περιβάλλον και στη ποιότητα ζωής των κατοίκων. Επίσης δεν μειώνουν τις εκπομπές CO2 ούτε προσφέρουν την ενέργεια που διατυμπανίζουν εξαιτίας της διακοπτόμενης συμπεριφοράς του ανέμου ( όποτε φυσάει παράγεται ενέργεια ) και εξαρτώνται άμεσα από πηγές θερμοηλεκτρικές (back ups). Μέσα από το διαδίκτυο τεκμηριώνονται επιστημονικά όλα αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον δεν χρειάζεται κάποιος να είναι εξειδικευμένος επιστήμονας για να καταλάβει τι τον ωφελεί και τι τον βλάπτει. Οι κάτοικοι είπαν ακόμη ότι η Κεφαλονιά με όλα τα προγραμματισμένα αιολικά πάρκα δεν θα είναι σε λίγο καιρό το νησί που όλοι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε. Καθημερινά ξεκοιλιάζονται τα πανέμορφα βουνά μας για το χορό των εκατομμυρίων ευρώ στις τσέπες των ολίγων μεγαλοεπιχειρηματιών, Ελλήνων, Γαλλικών ή άλλων ευρωπαϊκών συμφερόντων όπως τόνισε η δημοτική αντιπολίτευση. Και όλα αυτά σε μία εποχή οικονομικής ύφεσης όπου ως γνωστό υπάρχει μειωμένη παραγωγή, άρα μειωμένη ζήτηση ρεύματος, μειωμένη κατανάλωση.

Η ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ είχε περάσει (όπως διαπιστώθηκε) από νωρίς στους συμβούλους οι οποίοι εκφώνησαν λόγους εκτός πραγματικότητας, προσπαθώντας να πείσουν για την ορθότητα των θέσεων τους. Ένας μάλιστα σύμβουλος του κ. Δημάρχου ειρωνεύτηκε τους κατοίκους ότι κατέχονται από σκοταδισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη παραπέρα όξυνση του κλίματος. Οι κάτοικοι ζήτησαν να ανακαλέσει αμέσως τον απαράδεκτο χαρακτηρισμό, πράγμα που έγινε μετά όμως την αποχώρηση τους από την αίθουσα ως ένδειξη γενικευμένης διαμαρτυρίας. ΝΤΡΟΠΗ από πλευράς συμβούλων να συμπεριφέρονται έτσι απέναντι σε ενεργοποιημένους συμπολίτες τους.

Οι προτεινόμενες θέσεις του Δημάρχου ήταν:

Ø Να μην δοθεί νέα άδεια εάν δεν υπάρξει Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο ( δηλαδή αντί να δρομολογηθεί η διαδικασία διακοπής των έργων ας γεμίζει η περιοχή από αιολικά πάρκα, όπου θέλουν οι επιδοτούμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες. Απίστευτη λογική !!!!!! )
Ø Να απαιτηθεί υπογειοποίηση καλωδίων όπου υπάρχουν εναέριες καλωδιώσεις
Ø Να γίνει έλεγχος νομιμότητας των υφιστάμενων εγκαταστάσεων ( Τώρα θυμηθήκανε τους ελέγχους; Αλλά ας μη ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα βρισκόμαστε, στη χώρα όπου το μαύρο γίνεται άσπρο και το δίκαιο άδικο)
Ø Λόγω των ανωτέρω, δεν γνωμοδότησε θετικά στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στη θέση «Ξερακιάς» ( Ίσως συντέλεσε σε αυτό η χρόνια παλικαρίσια στάση του κ. Παναγή Κουνάδη, ο οποίος υπερασπίζεται με ένδικο τρόπο, χρόνια τώρα, τη γη των προγόνων του, σε αυτή τη τοποθεσία )

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις παραπάνω θέσεις είναι, ότι οι άδειες των νέων αιολικών πάρκων που έχουν εγκριθεί δεν θα ανακληθούν, η επέκταση του ήδη υπάρχοντος αιολικού πάρκου θα γίνει και μόνο η προβλεπόμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στον Ξερακιά ίσως να μη γίνει. Και φυσικά ( αφού θα έχει ολοκληρωθεί το ξεκοίλιασμα όλων των κορυφογραμμών) να μη τοποθετηθούν άλλα αιολικά πάρκα μελλοντικά μέχρι να διευθετηθεί ειδικό χωροταξικό πλαίσιο! Ο κ. Τσιλιμιδός δυστυχώς συμβουλεύτηκε λάθος ανθρώπους πριν καταλήξει στην οριστική απόφαση του. Ιστορικά καταγράφτηκε ως «μία αρνητική στάση Δημάρχου» απέναντι σε κατοίκους ενός μεγάλου χωριού που τον υπερψήφισαν μάλιστα στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Πραγματικά απογοήτευσε ο κ. Δήμαρχος. Όφειλε να στηρίξει το δίκαιο αγώνα μιας πλειοψηφικής μερίδας συμπολιτών του και ας διαφωνούσε μαζί τους. Όμως εκείνος δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και οδηγήθηκε σε λάθος αποφάσεις.

Οι 303 κάτοικοι Διλινάτων θα συνεχίσουν τον αγώνα τους, ως σύγχρονοι Λεωνίδες με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Οι ανεπανόρθωτες επιπτώσεις των αιολικών πάρκων δεν θα αργήσουν να φανούν και στο υπόλοιπο νησί. Η πραγματική αλήθεια θα αποκαλυφθεί με όλες τις διαστάσεις και συνέπειες. Μπορούμε ακόμη να προλάβουμε τη ζημιά. Το χρωστάμε στις ερχόμενες γενεές των χαμένων ευκαιριών, των 500, 600 και 700 ευρώ. Ο αγώνας συνεχίζεται…….

Μάκης Μπαλτσαβιάς
Εκπαιδευτικός Μ.Ε.

(Ένας εκπρόσωπος των ενεργοποιημένων κατοίκων Διλινάτων)